๏ห่วงหาว้าเหว่แล้ว............หัวใจ ใครใคร่บรรเทาไป............หมดสิ้น วังเวงแว่วเรไร...................เสียงส่ง หริ่งหรีดก็กรีดลิ้น..............ร่ำร้องโหยหา๚ ๏เหว่ว้าแทบดับดิ้น.............สิ้นลง ด้วยจิตยังพะวง................อยู่พ้อง ร่ำร้องเพื่อคลายลง............สิ่งแอบ แฝงนอ ด้วยคิดมุ่งหมายคล้อง.......จึ่งต้องเป็นจะอี้๚ ๏มาดหมายคลายเถิดเจ้า..............หัวใจ ปลงเถิดปลงทรวงใน..................ที่พ้อง รำลึกแต่ใครใคร........................เฝ้าห่วง หวงนอ พี่พร่ำพี่ร่ำร้อง.............................ยิ่งให้ใจถวิล๚ ๏เห็นแล้วยิ่งปวดร้าว......................ในทรวง ในจิตใจทั้งดวง.............................มอบให้ หวังจักปัดความลวง.......................ตีจาก มาเฮย ยิ่งพี่ยิ่งเจ็บไซร้............................จิตน้องคงสลาย๚๛
ใยไหม 21 พ.ย. 2547 15:25 น. - ID 65978 
1067
4
0
21 พฤศจิกายน 2547 20:51 น. - comment id 374547
แต่งได้ดีมากเลยค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 21:14 น. - comment id 374561
อกก็ยังดีอยู่ ปรกติ ไม่หักไม่งอครับกระผม.. เค้าเรียกว่า พื้นฐานแข็งแรง ใครทำจะอี้ ไม่ได้หรอก..หัดเดินบ้างหรือยัง เอเดี๋ยวเอาตัวประหลาดไปปล่อยในห้องดีกว่า จะได้วิ่งเร็วๆ. เมล์am สงสัยจะเสีย เข้าไปไม่ได้..ยาจะส่งไปที่สุราษฯ รักษาสุขภาพนะ..ซาหวัดดี. อ้อ..ลืมบอกไป ห่วงซินะ เราเพื่อนกันนี่
22 พฤศจิกายน 2547 09:26 น. - comment id 374837
มาเป็นกำลังใจให้
22 พฤศจิกายน 2547 09:29 น. - comment id 374843
มาอีกรอบนามปากกานี้คุ้นจังเราเคยเจอกันที่ไหนนะ
22 พฤศจิกายน 2547 22:16 น. - comment id 375467
....ใครจะไปล่วงรู้...........อาทร ใครเล่าคอยอาวรณ์........ห่วงนั้น ตราบใดที่รักจร..............ยังอยู่ คราวห่างถึงเกินกั้น........กว่ารู้เกือบสาย.... ........................สวัสดีครับ.........................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
