..ขอแค่ได้รัก.. ไม่ต้องการสิ่งใดนัก..คืนกลับให้ มีเราข้าง-ข้าง..อย่างเข้าใจ มันมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด..อย่างใครต้องการ . ..ขอแค่..ได้เห็นบ้าง ไม่อยากให้ระยะทาง..เป็นอย่างร่างกั้น กลัวความห่างไกล..ไหวความผูกพันธ์ เกรงหัวใจดี-ดีนั้น..จะสั่นคลอน . ..ขอแค่..ได้ห่วงหา และอีกฝ่ายรับรู้ว่า..มีเงาซ่อน เป็นห่วงของใจ..ที่ไม่อาจตัดรอน เหงาแค่ไหนก็ไม่อาจบั่นทอน..หัวใจเรา . ..ขอแค่..มั่นใจ ว่าจะก้าว-พร้อมไป..อย่างไม่หวั่นเศร้า วันนี้มีคุณเคียง - ผมข้าง.. ไม่ร้างเรา โปรดเชื่อ..ว่าคุณจะมีผมเป็นเงา.. เงาความรัก..ตลอดไป
20 พฤศจิกายน 2547 21:21 น. - comment id 374245
ไม่เจอกันนาน... บทกลอนยังอบอุ่นเหมือนเดิมเลยนะ
20 พฤศจิกายน 2547 21:32 น. - comment id 374248
โดนใจมากเลยค่ะ ขอยื้มไป บอกรักคนไกล หน่อยจิ
21 พฤศจิกายน 2547 03:19 น. - comment id 374325
มารับความคิดถึง (มั๊ง) ค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 12:13 น. - comment id 374382
ขอแค่..คุณกลับมา.. เขียนพร่ำพรรณาเวลาเหงา เรื่องดีใจ เรื่องเสียใจ เรื่องแสนเศร้า เขียนให้เรา..ได้อ่านกัน.. ไม่ได้อ่านงานคุณเสียนาน ยังมีความเป็นผู้ชายคนเดีมเสมอ..
22 พฤศจิกายน 2547 00:15 น. - comment id 374732
ขอแค่ได้ใกล้ ส่วนความห่วงใยให้กันบ้าง ไม่หวั่นแม้ระยะทาง เพราะดวงใจไม่เคยห่างต่างจากเรา *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ ยินดีมากที่ได้เจอคุณอีกในบ้านกลอนไทย เดินทางบ่อย ๆ ดูแลตัวเองด้วยนะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากเลยค่ะ*-*
22 พฤศจิกายน 2547 23:17 น. - comment id 375559
เกรงว่าพอปิดไฟ.. ไร้แสงจันทร์ เงา .. ที่ว่านั้น .. ก็จะหาไม่เห็น .. ดีใจค่ะ .. ที่แวะกลับมาอีก .. ถ้าสะดวก .. มาให้บ่อยกว่านี้ได้มั๊ยคะ .. มีหลาย ๆ คนคิดถึงค่ะ .. ..............................
14 ธันวาคม 2547 21:46 น. - comment id 388769
เศร้าจังค่ะ