พักเหนื่อย

ตะวัน

ลอยล่องลอยล่องไล้                 ลมแผ่ว
สายแดดสาดแสดงแนว                 สนิทฟ้า
ก้อนเมฆโอบกอดแถว                   ทิวหมอก
ฉันปล่อยใจล้าล้า                         ล่องฟ้าลอยลม
    ฟ้าจ๋าฟ้าช่างกว้าง                      ไกลนัก
ฉันอยากล่องลอยพัก                     ผ่านฟ้า
ฉันอยากปลดกรงกัก                     กับดัก  กักขัง
ไปกับลมแผ่วช้า                            เฉื่อยเร้นเส้นแนว
    ฝุ่น..ฉันเป็นฝุ่นกระจ้อย               กระจัดกระจาย
ปลิว..ล่องลอยเรียงราย                   รอบรุ้ง
ในสาย..แห่งลมชาย                       โชยพัด
ลม..แผ่วแนวฟ้าฟุ้ง                        ฝุ่นน้อยอิสระ
    ลอยล่องลอยล่องไล้                    ลมแผ่ว
ปลดแอกใจจากแนว                       เหนื่อยล้า
ปล่อยแล้วปล่อยไปแล้ว                   ลอยล่อง  ลมไล้
ไกลสุดไกลสุดฟ้า                           ฝั่งเวิ้งโลกฝัน				
comments powered by Disqus
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    31 ตุลาคม 2547 07:07 น. - comment id 360654

    มาอ่านเป็นกำลังใจให้......จ้า
    
    
  • rain..

    31 ตุลาคม 2547 14:49 น. - comment id 360900

    ..เรน ..แวะมา ..  ทักทาย ..นะคะ..
  • นายอสูรน้อย

    31 ตุลาคม 2547 16:06 น. - comment id 360967

    ขอมอบดอกไม้ให้กำลังใจ
    เพื่อมิตรใหม่ที่ดีจากตรงนี้
    ให้เป็นสุขทุกทิวแลราตรี
    อย่ามองมีมาพาลแต่ไรเลย
    
    ....เป็นกำลังใจให้....ทักทาย
  • คนแอบอ่าน

    4 พฤศจิกายน 2547 17:17 น. - comment id 363778

    แต่งเองหรือเปล่าค่ะ เพราะมากนะ
    เจ๋งมากเลย
    ชอบค่ะ
    จะคอยผลงานต่อไปของคุณนะคะ
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน