เงาในหัวใจ ครั้งหนึ่งเคยเชยชิดสนิทแนบ ได้อิงแอบอุ่นไอไม่ห่างหาย ทุกคืนวันฉันเธออยู่คู่ใจกาย สองใจหมายผูกพันไม่ผันแปร แล้วเธอบอกเลิกร้างหนทางรัก คนอกหักคือฉันพลันเกิดแผล เป็นรอยช้ำรักลวงฝังดวงแด เหลือเพียงแต่รักฉันมั่นในเธอ กาลเวลาผ่านผันนับวันแล้ว ยังมิแคล้วคำนึงถึงเสมอ แม้ยามหลับฝันไปใจละเมอ ตื่นยังเพ้อพร่ำเพรียกเรียกนงราม เธออยู่ในใจแนวันยังค่ำ รักดื่มด่ำชีวาพาวาบหวาม เป็นเงาใจเชื่อมโยงทุกโมงยาม ธำรงความรักมั่นนิรันดร เคยบอกใจให้ลืมเขาเงาอดีต ก็ยังคิดคำนึงถึงสมร ใจเจ้ากรรมห่วงหาเอื้ออาทร แม้ทุกข์ร้อนอย่างไรไม่ลืมเลือน จึงเก็บเอาเงาใจไว้เชยชื่น ระเริงรื่นดวงจิตสถิตเสถียร เป็นดั่งแสงสุกสกาวดาวคู่เดือน ขอเป็นเพื่อนเตือนยามเหงา เงาหัวใจ นุภาลัย ๑๓ ตุลาคม ๒๕๔๗
13 ตุลาคม 2547 23:40 น. - comment id 350650
ค่ะ เก็บรักดีๆไว้ในใจ ถึงแม้ว่าจะไม่สมหวัง แต่ก็เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด .. เหมือนลุงรามเลยนะคะ ..เขาก็มีความรักที่งดงามเก็บไว้ แล้วเล่าให้อีลมิตราฟังค่ะ ..
14 ตุลาคม 2547 11:30 น. - comment id 350855
จึงเก็บเอาเงาใจไว้เชยชื่น ระเริงรื่นดวงจิตสถิตเสถียร เป็นดั่งแสงสุกสกาวดาวคู่เดือน ขอเป็นเพื่อนเตือนยามเหงา เงาหัวใจ ระวังเรื่องฉันทลักษณ์ด้วยนะครับ
14 ตุลาคม 2547 20:13 น. - comment id 351182
ไพเราะ.. มากเลยคะ..
14 ตุลาคม 2547 22:19 น. - comment id 351264
กลอนรื่น งาม ง่ายในคำ และความ.... ว่างจึงมาอ่านครับ...