บางค่ำคืนฝืนทนความหม่นหมาง มองแสงจางจากดาวเศร้าเหลือหลาย ปมชีวิตบิดเกลียวไม่เคยคลาย รอยบาดเจ็บมากมายไม่เว้นวัน หาที่พักดวงจิตคลายฤทธิ์โศก เหมือนอับโชคเดือนดับไม่รับขวัญ หยาดน้ำตารินไหลคืนไร้จันทร์ หลุบดวงตาหนีพลันปิดม่านใจ ไขว่คว้าหาความหวังนั่งไขว่คว้า สิ่งภายนอกเข้ามาช่วยแก้ไข ก็ช่วยได้บางหนบนทุกข์ภัย แต่แล้วใจก็คืนรอยพร้อยแผลเดิม อาจหมดหวังไร้พลังในคืนนี้ พักสักนิดนะคนดีเพื่อสร้างเสริม กำลังกายให้เข้มแข็งแรงเพิ่มเติม รอแสงเสริมสุรีย์อาจมีทาง ปล่อยเวลาสักนิดอย่าคิดเครียด ใจถูกเบียดให้ครุ่นคิดจิตยิ่งหมาง ทุกสิ่งมีทางแก้ไขให้ละวาง ช้าเสียบ้าง...สร้างใจไม่ร้อนรน
พี่ดอกแก้ว 16 ก.ย. 2547 19:55 น. - ID 61485 
1837
27
0
16 กันยายน 2547 20:05 น. - comment id 332777
ช้าเสียบ้าง...สร้างใจไม่ร้อนรน........ ชอบจังเลยค่ะ วรรคนี้ เคยมีพี่คนนึงบอกต่าย... รู้มั้ย นกบางตัวที่บินๆๆๆ ลมประทะหน้ามากๆ มันไม่รู้หรอกนะว่าการเกาะกิ่งไม้อยู่นิ่งๆ มันสุขใจขนาดไหน... แอบสอนเรานี่นา... :) คงอารมรืเดียวกับกลอนพี่เลยนะคะ
16 กันยายน 2547 20:34 น. - comment id 332792
ช่วยใจให้เย็นดีเหลือเกินค่ะ และขอขอบคุณที่ไปเยี่ยมหน้ากลอน นะคะ
16 กันยายน 2547 21:38 น. - comment id 332811
ทำใจว่างทางดีมีสมาธิ ก่อนดำริเรื่องก่อนอย่าร้อนจิต สบายใจไม่เคร่งเครียดผ่อนคลายนิด แล้วชีวิตจะสุขใจเมื่อได้ทำ
16 กันยายน 2547 21:46 น. - comment id 332814
ได้อ่านแล้วรู้สึกทำให้ใจเย็นขึ้นอย่างบอกไม่ถูกเลยค่ะ ขอบคุณสำหรับกลอนดีดีนะคะพี่ดอกแก้ว
17 กันยายน 2547 00:02 น. - comment id 332868
มาพักใจที่บ้านพี่ดอกแก้ว ได้เย็นใจเสมอค่ะ ^_^ ........................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน
17 กันยายน 2547 01:01 น. - comment id 332897
สวัสดีค่ะ พี่ดอกแก้ว กว่าจะเปิดได้แทบแย่ แต่เมื่อเปิดแล้วก็ไม่ผิดหวังจริง ๆ เสริมสร้างกำลังใจได้ดียิ่งเลยค่ะ
17 กันยายน 2547 02:06 น. - comment id 332900
ปล่อยเวลาสักนิด ให้ความคิดให้พักเสียบ้าง ให้ความคิดปล่อยใจวาง เป็นอิสระโดยที่เราไม่ไปบังคัญมัน คิกๆๆๆๆเกี่ยวกะกลอนข้างบนๆๆๆมากคิกๆๆ ล้อเล่นคราบท่านแต่งมัวตามประสาคนบ้าอ่ะคะ คิดถึงพี่ดอกแก้วจังค่ะตอนนี้เป็นยังไงบ้างค่ะสบายดีหรือเปล่าค่ะพี่จ๋ารักษาสุขภาพด้วยนะคะ คิดถึงเสมอ
17 กันยายน 2547 06:14 น. - comment id 332937
หน้าส่วนตัว
ความคิด..ที่ปล่อยวาง...
เก็บไว้ข้างๆ.. มาหยิบใช้..
..ยามอ่อนล้า..ไร้ใคร..
..ร่ำไห้.. ในห้อง..เดียวดาย...
จะเก็บดาว..ที่หวัง...
ขอพลัง.. คืนมา..อย่าใจร้าย..
.. โปรดนะ..อยู่ข้างกาย..
อย่าลับหาย.. ในโลก..ที่สับสน...
..เรน..หัดเขียนคำสัมผัส...นะคะ..
อย่างที่คุณลุง.. แนะนำ...
เรน..ขออนุญาต..นะคะ..
17 กันยายน 2547 07:19 น. - comment id 332976
หวัดดีคะ...ฟ้าเองปรกติเป็นคนใจเย็นอยู่แล้วบ้าง พอได้เข้ามาอ่านยิ่งเย็นมากขึ้นเลยคะ เย็นเป็นน้ำแข็งเลย ฮิๆๆ
17 กันยายน 2547 09:22 น. - comment id 333013
ตอนนี้ก็เหลือ แต่ตัว กับหัวใจ สมบัติไม่มีติดกาย เลยไม่มีทุกข์ ไม่เครียด ได้ธรรมมะจากพี่ดอกแก้วไว้เยอะ สบายใจครับ
17 กันยายน 2547 14:29 น. - comment id 333236
พี่ดอกแก้ว มาทีไรสบายใจทุกที ภาวนาที่พี่ดอกแก้วบอกลองแล้วค่ะ ก็รู้สึกเย็นลงเยอะค่ะ ขอบคุณค่ะ
17 กันยายน 2547 15:53 น. - comment id 333279
ปล่อยเวลา..ช้าสักนิด..ค่อยคิดต่อ แล้วค่อยก่อ..แรงพลัง..ตั้งตัวใหม่ เหนื่อยควรพัก..หนักจิต..คิดทำไม ค่อย ค่อย ไป.. ค่อย ค่อย ย่าง.. ทางยังยาว ..............................................................
17 กันยายน 2547 18:32 น. - comment id 333368
วัฏจักร ชีวิต คิดให้เห็น มีทุกข์เข็ญ มากมาย หลายสถาน ทางชีวิต ผ่านแคว้น แดนกันดาร ต้องพบพาน เภทภัย ไม่เว้นคน ใครเป็นคน อ่อนแอ ย่อมแพ้ก่อน แพ้หนาวร้อน อ่อนล้า แพ้ฟ้าฝน จะทำการ สิ่งใด ไม่อดทน ต้องยากจน ตลอดชาติ อนาถใจ ใครมีเกราะ ป้องกัน คือขันติ มีดำริ แน่วแน่ คิดแก้ไข ถึงทุกข์ยาก สู้ทน ผจญภัย เมื่อมีชัย มีทรัพย์ ไม่อับจน ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
18 กันยายน 2547 12:09 น. - comment id 333767
@...วนัสนันท์... หลักการของปราชญ์โบราณค่ะ ..สงบสยบความเคลื่อนไหว... ได้เปรียบทุกสถานการณ์ ทุกระดับความสัมพันธ์ที่ต้องการให้ยั่งยืน และทุกปมปัญหาของใจที่ชอบทุรนทุรายอย่างไร้ประโยชน์.. ขอบคุณมากนะคะน้องต่าย...มาเป็นคนแรกเลย
18 กันยายน 2547 12:11 น. - comment id 333771
@...คุณทิกิ... เมื่อวานนี้ไม่ได้เข้ามาด้วยภารกิจมากมาย ขอบคุณเช่นกันค่ะ..ที่มาแสดงน้ำใจไว้ถึงที่นี่ด้วย ..ขอบคุณนะคะ
18 กันยายน 2547 12:17 น. - comment id 333780
@...ชัยชนะ... กลางน้ำเชี่ยวเกลียววนจนหมุนคว้าง ทุกทิศทางมีแต่ภัยค่อยไล่ล่า หากรีบร้อนทุรนทุรายในธารา อาจยิ่งจมกายาอย่างรวดเร็ว ใช่เลยค่ะชัยชนะ..ยิ่งเครียดก็ยิ่งเพิ่มดีกรีของปัญหา.. ขอบคุณมากนะคะ...
18 กันยายน 2547 12:19 น. - comment id 333781
@...คนเมืองลิง... เขียนกลอนหลักธรรมมาหลายวันแล้ว คราวนี้ลดความเข้มข้นลงมาบ้าง อยู่กับความสบายในการดำเนินชีวิต ให้ค่อยๆคิด ค่อยๆแก้ไขกันค่ะ.. ขอบคุณที่แวะมานะคะ
18 กันยายน 2547 12:23 น. - comment id 333787
@...ลี่...ชวนมาเยือน... ขอบคุณค่ะน้องลี่...แวะมาพูดคุยบ่อยๆอย่างนี้ แม้จะเป็นคำพูดสั้นๆ ก็ให้ความรู้สึกที่ดีแก่พี่ดอกแก้วมากมายเลย...
18 กันยายน 2547 12:34 น. - comment id 333799
@...ขลุ่ยหลิบ... ขอบคุณมากนะคะขลุ่ยหลิบ ขอโทษที่สวนทางกันด้วยค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยสบายอีกแล้ว...คงต้องพักมากนิดนึง วันนี้พอจะแข็งแรงขึ้นจึงเข้ามาเปิดอ่าน.. ดีใจที่ได้พบกับน้องๆที่นี่ ...เหมือนเข้ามาชมสวนดอกไม้เลยค่ะ ..สดชื่นดีจัง
18 กันยายน 2547 12:37 น. - comment id 333802
@...น้องหวาน เพราะรัก... เหมือนเชือกตึงขึงเกลียวเดี๋ยวก็ขาด ผู้ฉลาดต้องหย่อนผ่อนการสาว เชือกจึงอยู่ใช้งานได้ยืนยาว ไม่เร่งสาวเร่งขึงจนตึงเกิน ขอโทษนะคะที่ไม่ได้เข้าไปเยี่ยมน้องหวานเลย หมดเวลาไปกับการงานและการนอนพัก... แต่มั่นใจว่าน้องหวานเข้าใจและไม่ต่อว่าพี่ดอกแก้วนะคะ
18 กันยายน 2547 13:06 น. - comment id 333815
@...เรนน้อย... อนุญาตจ้ะะ...และก็ชื่นชมด้วย ..ความคิดที่ปล่อยวาง เก็บไว้ข้างๆ หยิบมาใช้... เพราะคิดได้ก็ต้องทำได้บ้าง จะได้เกิดประโยชน์ต่อชีวิต.. การหวังจะพึ่งพาสิ่งใดสิ่งหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องผิด เพราะยิ่งชาวพุทธด้วยแล้ว..จะต้องมีที่พึงอย่างชัดเจนและประกาศออกมาให้ตนเองและผู้อื่นทราบ นั่นคือการมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง... การรู้จักปล่อยวาง คือการพึงพระธรรมเช่นกัน.. จะรออ่านคำสัมผัสสวยๆที่น้องเรนเขียนอีกนะ จ๊ะ ...
18 กันยายน 2547 13:12 น. - comment id 333818
@...ปากกาออนไลน์... น้องฟ้าขา...กลอนของพี่ดอกแก้วมีอานุภาพขนาดนั้นเชียวหรือ.. อย่างนี้พอหน้าร้อนมาเยือน เราก็อมาอ่านกลอนนี้กันใหม่นะคะ...๕๕๕... ขอบคุณที่มาให้ความร่าเริงบนความเย็นค่ะ น้องฟ้า
18 กันยายน 2547 13:26 น. - comment id 333820
@...ฤกษ์... ชีวิตเป็นสิ่งที่มีค่ามากค่ะ..ฤกษ์ ในพระธรรมแสดงไว้ว่า ...ฯ การเกิดเป็นมนุษย์เป็นของหาได้ยาก ..และได้อยู่มาถึงวันนี้ ก็เป็นของที่หาได้ยากเช่นกันฯ.. ชีวิตเป็นแหล่งกำเนิดของหลายสิ่ง...ทรัพย์สินเงินทองนั้นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นตามมาภายหลังได้ ..จะมากหรือน้อยก็ขึ้นอยู่กับศักยภาพของชีวิตผู้นั้น .... ดีเสียอีกนะคะที่ไม่มีสิ่งภายนอกอะไรให้ต้องเป็นห่วงกังวล และเสียเสรีภาพบางส่วนในชีวิตไป.... ขอให้มีมีความสุขมากๆนะคะฤกษ์
18 กันยายน 2547 13:29 น. - comment id 333822
@...เพียงพลิ้ว... ยินดีด้วยในความสำเร็จเบื้องต้นนะคะ ..เพราะความสำเร็จนี้เพียงพลิ้วได้กระทำขึ้นเองด้วยความเต็มใจ คำอธิบายของพี่ดอกแก้วก็เป็นเพียงคำอธิบาย ที่ยังไม่มีความสำเร็จอะไร ...แต่เมื่อเพียงพลิ้วตัดสินใจด้วยตนเองแล้ว ...ผลดีที่เกิดขึ้นตามมานี้เป็นผลงานของน้องเองทั้งสิ้น... ขอเอาใจช่วยนะคะ...ให้มีความสำเร็จยิ่งๆขึ้นไปด้วยกำลังอันเข้มแข็งแห่งตน
18 กันยายน 2547 13:34 น. - comment id 333825
@...magic ... การแข็งขืนฝืนแรงแสร้งแข็งขัน เป็นการก้าวสู่วันล่วงลงเหว เพราะรากฐานไม่ดีมีพื้นเลว จึงไม่อาจทนเปลวร้อนได้นาน ไพเราะมากและมีความหมายดีมากเลยค่ะ magic ..ขอบคุณที่มาเสริมเติมแต่งความงามไว้ให้นะคะ
18 กันยายน 2547 13:40 น. - comment id 333829
@...เมกกะ... การปล่อยวาง..สร้างขันติไม่ริตอบ สิ่งไม่ชอบด้วยอารมณ์ปมปัญหา การปล่อยวาง..สร้างอดทนแก่ชีวา ให้รู้ค่าความสงบจบวุ่นวาย บอกลอนของน้องเมกทีคุณค่ามากนะคะ บ่งบอกถึงความเข้าใจในชีวิตกและการนำหลักธรรมมาปรับใช้... ขอบคุณมากนะคะ
18 กันยายน 2547 15:51 น. - comment id 333913
คิกๆๆเด็กป่วนมาเยี่ยมพี่ดอกแก้วคนสวยคราบคิกๆๆจะรอบอกรักใครกันจ๊ะพี่สาวจ๋าคิกๆๆๆๆไปแระคราบท่านพี่ดอกแก้วคนสวย คนเก่ง คิดถึงค่ะ
18 กันยายน 2547 16:36 น. - comment id 333928
@...เด็กป่วน... สวัสดียามเย็นค่ะ... มาบอกรักทุกคนที่น่ารัก..๕๕๕
18 กันยายน 2547 18:31 น. - comment id 333971
ปล่อยความปวดร้าวให้ผันผ่าน เลือนลับดับหายกับกระแสธาร ขอความปวดร้าวของวันวารชะล้างใจ _____________________ ตอบพี่ดอกแก้วไว้ในกระทู้...คนรัก ขอยกมาไว้ที่นี่นะคะ ++ พี่ดอกแก้ว หนูสบายดีค่ะ...ยิ้มกว้าง กว้างทุกวันเลย แล้วพี่ดอกแก้วสบายดีไหมคะ...ขอบคุณมากๆ นะคะ คงคิดถึงเสมอค่ะ
18 กันยายน 2547 20:25 น. - comment id 333998
@...วาพราว... สวัสดีค่ะน้องวาพราว พี่ดอกแก้วแวะมาดูงานที่เวปอื่น เลยไม่ได้ล๊อคอินเข้ามาที่นี่ ขอบคุณมากนะคะที่นำคำตอบมาให้อ่านถึงที่เลย วาพราวมีความสุขมากอย่างนี้ พี่ดอกแก้วก็ยินดีด้วยนะคะ ...สำหรับพี่ดอกแก้วนั้นยังสบายพอสมควรค่ะ ...
19 กันยายน 2547 14:54 น. - comment id 334321
กราบสวัสดีครับอาจารย์พี่ดอกแก้ว กลอนกำลังใจอันงามครับ มาได้รับความสุขความงามอักษร ธรรมอันสงบทุกครั้ง...แจมด้วยครับ รวบรวม วางลง แผ่วเบา ภาระ ในเนา หนักหนา คลายรีบ คลายร้อน กายา เพียรลม หน่วงหา สงบใจ สาธุธรรมทานอันเลิศครับ
21 กันยายน 2547 20:53 น. - comment id 335580
จะปล่อยใจให้สงบพบแต่สุข ลืมเรื่องทุกข์ไม่ยึดติดคิดประสงค์ ทิ้งความโศกวิโยคไกลให้ใจปลง เหลือแต่ความมั่นคงตรงสุขใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะคะ*-*
23 กันยายน 2547 19:26 น. - comment id 336878
@... น้ำใจ ศักดิ์ชัย... สวัสดีค่ะน้ำ ขออภัยนะคะ ช้าไปแล้วหลายวันจึงได้เข้ามา เข้ามาแล้วก็ดีใจที่มีน้ำในจาก..น้ำ...มาฝากไว้ กลางลมข่มไม้ไหวพรู เรียนรู้โอนอ่อนผ่อนไหว อุดมการณ์ของตนอย่าแกว่งไกว เหมือนรากไม้ไม่สะท้านต้านลม
23 กันยายน 2547 19:29 น. - comment id 336880
@...ผู้หญิงไร้เงา... วางลงตรงคิดสะกิดฟุ้ง มิปรุงใดเพิ่มเติมสี พักดูโฆษณาบ้างก็ดี อาจมีแง่ใหม่ให้มอง สวัสดีค่ะน้องตูนขอบคุณมากนะคะ...น้องสาวที่น่ารัก
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
