*********** เอื่อย เอื่อย เรื่อย เรื่อยสายลมผ่าน ภายในสะทกท้าน สั่นไหว เย็นยะเยือกกรุ่นไอฝนจากแดนไกล แต่ภายในกลับผ่าวร้อน ยิ่งนัก. ยังคิดถึงห่วงใย เพื่อนพ้อง เคยอยู่เหย้าตามครรลองเฝ้าถามไถ่ แต่ฟ้าฝนภัยพิบัติให้ห่างแรมร้างไกล ขีดเส้นให้ทางเราปิด เพียงคิดไป.. แต่วันนี้ท้องฟ้าเปิดทางกั้น ให้ทอถักสรรสร้างวิมานฝัน มีอารมณ์แทนกายสายสัมพันธ์ จินตภาพมโนฝัน อันงดงาม ความรู้สึกนึกคิด..อิงแอบฝัน ให้เธอ-ฉันพบพานหว่านอักษร ด้วยสำเนียงเสนาะกาพย์กลอน อีกทั้งคติและคำสอนไว้เตือนใจ ********
9 กันยายน 2547 12:14 น. - comment id 327598
เขียนได้งามดีในลีลาครับ ๚ะ๛ size>
9 กันยายน 2547 12:54 น. - comment id 327666
หุหุ..........อ่านแล้ว ให้คิดถึง คนไกล ซะแล้วค่ะ กริ๊งก๊อง ซะ หน่อย
16 กันยายน 2547 14:55 น. - comment id 332537
อยากไปเยือน เถื่อนถิ่น บ้านปลายภู อยากจะรู้ คนใน เยือกเย็นไหม อยากไปเก็บ ซาบซับ รับกลิ่นไอ อยากเอาใจ ไปทิ้งไว้ ที่ปลายภู