ไม่มีใครรู้

ฉันเอง

ทุกวันนี้ฉันทำงานที่บ้านไม่ได้ทำนอกบ้านเหมือนแต่ก่อน
เพราะว่าตั้งแต่ฟองสบู่แตกครั้งที่แล้วทำให้ฉันตกงาน
ฉันอายุมากกว่าเกินทีใครเขาจะมารับฉันเข้าทำงาน
ฉันจึงทำงานที่บ้านเพื่อที่ประทังชีวิตให้อยู่รอดไป
ฉันไม่ใช่คนสิ้นคิดหรอกนะ แต่ฉันเคยดิ้นรนมาแล้ว
ยิ่งดิ้นก็ยิ่งมัดตัวฉันมากขึ้น ฉันใช้ชีวิตอย่างสมถะเรียบง่าย
หลายคนบอกว่าฉันสบายไม่ต้องทำงานอะไรเลย 
พวกเขาเหล่านี้ไม่รู้หรอกนะว่าในอดีตที่ผ่านมานั้น
ฉันดิ้นรนทำงานหนักหนักไปทางสมองเสียมากกว่า
ฉันเคยเป็นคนที่วางแบบแผนของฉันไว้เลยต้องเป็นอย่างไร
แต่ ณ วันนี้เมื่อแพแตกขึ้นมาฉันก็ต้องปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์
ใครจะพูดหรือคิดอย่างไรฉันไม่สนใจหรอกนะ เพียงแต่ว่าฉันขออย่างเดียว
ขอให้คนที่รักฉันเข้าใจฉันอย่างนี้ก็เพียงพอแล้วนะสำหรับฉัน
ถ้าเรามัวไปแคร์คำพูดของคนอื่น ชีวิตของเราจะเป็นอย่างไร
เวลาเราไม่มีเงินไม่มีข้าวกิน เขามาช่วยเหลือเราหรือก็เปล่า
สถานการณ์มันบีบบังคับ ชีวิตใครก็ชีวิตมัน แต่ฉันก็มีข้อยกเว้นนะ
ถ้าคนนั้นดีกับฉันและมีความจริงใจฉันก็พร้อมที่จะเป็นเพื่อนสนิท