หน้าส่วนตัว
หากวันใดที่ใจไม่เข้มแข็ง
เริ่มอ่อนแรงอ่อนล้าพาหวั่นไหว
หากวันใดเธอเหนื่อยล้าไม่มีใคร
ให้หัวใจนึกถึงกันไว้นะคนดี
ใจของฉันที่ให้ไปใช้ปลอบเธอ
รูปของฉันที่ให้เธอมีความหมาย
อยากให้รู้ว่ายังอยู่ข้างเคียงกาย
ความเหนื่อยล้า ไม่สบายจงคลายพลัน
ความห่วงใยมีให้เธอเสมอ
ยังพรำเพ้อถึงเธอไม่ห่างหาย
ฉันยังอยู่และคิดถึงไม่เสื่อมคลาย
ในหัวใจเธอคงมีแรงเต้นไหวนะคนดี
เด็กอยากศิลป์ 27 ส.ค. 2547 16:29 น. - ID 59816 
1011
2
0
27 สิงหาคม 2547 16:58 น. - comment id 317717
เขียนออกมาได้พริ้วแผ่ว
ออกมาในแนวอีโรติก เต็ม
ไปด้วยชีวิตชีวา ได้น่าทึ่งจัง ๚ะ๛
size>
27 สิงหาคม 2547 22:00 น. - comment id 317849
อืม กลอนปลอบใจคนได้ดีค่ะ แวะมาทักทายนะคะ ฉันจะปลอบเธอเมื่อทุกข์ ฉันจะปลุกยามเธอหลับใหล ฉันจะปลอบยามเธอท้อใจ ฉันจะให้คำรักเพียงเธอ
27 สิงหาคม 2547 22:11 น. - comment id 317855
เพราะดีครับ ผมอยากให้ช่วยแต่งกลอนที่ออกมาชีวิตผม คือ ตอนนี้ผมอยู่ห่างกับแฟนผมมีภาระกิจบางอย่างที่ผมต้องทำอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ชึ่งมีกำหนด 2 ปี นานเป็นเดือนที่จะได้เจอกันสักครั้ง ผมรู้สักน้อยใจในชีวิตของผมมากที่ไม่สามารถดูแลเขาได้อย่างเต็มที่ ไม่เคยห่วงใครมากขนาดนี้ ผมรักเขามากครับ บางครั้งก็กั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ จนมันไหลออกมาเอง ด้วยความคิดถึงและห่วงใยที่ผมมีต่อเขา ตอนนี้ผมเหลือเขาเพียงคนเดียว พ่อ แม่ ผมก็ไม่มี ถ้าผมขาดเขาอีกคน ก็ดูเหมือนว่าฟ้าไม่เข้าข้างผมเอาซะเลย สุดท้ายผมก็อยากจะบอกเขาว่า ผมรักเขามาก และไม่มีใครมาแทนที่เขาได้อีก
ขอบคุณครับที่ให้ผมได้ระบายความรู้สึก
มันทนไม่ไหวแล้วรู้ไหม
มันท้อแท้ใจแทบเป็นบ้า
เพราะคิดถึงเมียที่จากมา
ไม่รู้ว่าตอนเธอเป็นอย่างไร
มันเจ็บลึกลงลึกในใจนี้
ใครช่วยทีเพราะน้ำตามันจะไหล
มันอดทนอดกลั้นจนปานใด
อีกเมื่อไหร่จึงจะได้ไปเจอกัน
ได้แต่รอ รอ รอ และก็รอ
ได้แต่ขอ ได้แต่คิดได้แต่ฝัน
สมน้ำหน้าตัวเองอยู่เหมือนกัน
ชาติก่อนคงทำกรรมไว้มากมาย
4 กันยายน 2547 13:47 น. - comment id 323813
ที่สุดของกวีคือความฝัน ที่สุดของบทประพันธ์คือ ความจริง
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
