เยือนมิตร(ต่อ)

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

	ร้องเพลงกล่อมจันทรนอนอาบจันทร์
ราตรีนั้นสุขซึ้งทหัยใส
มิตรกล่อมมิตรด้วยไมตรีไม่มีภัย
ใจกล่อมใจเคียงกันนอนฝันดี
	ดึกมากไอหมอกก็ออกคลุม
กล้าชวนเพื่อนทั้งกลุ่มเปลี่ยนที่
จากที่โล่งขึ้นนอนเรือนที่เพื่อนมี-
ไว้รับรองน้องพี่โดยเพียงพอ
	เรน กับมัท นุช พุด  นอนเรือนกลาง
อินกับจันนอนเรือนห่างออกไปต่อ
เพียกางกลดนอนเย็นเป็นร.ป.ภ.
คุณพายุรูปหล่อขอนอนเปล
		
	-----------------------------------
	กล่อมเพื่อนข้าเถิดเรไร
กล่อมใจไม่ให้หันเห
กล่อมคนมีศรัทธามั่นคง
กล่อมคนตรงบ่ซ่อนเล่ห์
ให้เพื่อนหลับและหายห่วง
อย่าให้ใจแม้สักดวงพังเพ
	
	-------------------------------------
	เรไรกล่อมเพื่อนแล้วเรไร
ลมอ่อนหอบหมอกไพร...แผ่วพลิ้ว
หอมเย็นกลิ่นดอกใดอวยอ่อน   แม่เอย
หอมอยู่ราวโบกริ้วช่อล้อ  ลมไหว
	ในผ้านวมห่มคุ้น...คลายหนาว
เกลอเหล่าใดหลับราวเหนื่อยล้า
มิตรใดอยู่โดยดาว.แวมส่อง  
คืนสุขผ่านเนิบช้า..อุ่นซึ้ง อรุณสวย
	--------------------------------------
	
	กล้าลุกมาแต่เช้า
เพื่อนเขาก็ตื่นขึ้นแล้วด้วย
นุชมัทพุดตื่นก่อนอีก
อินจันนั้นปลีกไปห้วย
คุณพายุยังงัวเงีย
มีอาการเพลียเพลียคล้ายป่วย
ความจริงคือโล่งใจ
อยากนอนพักอุ่นใต้ผืนผวย
เปลนอนไม่มีคนไกว
ก็จะเป็นไรไปเนาะแพงพวย
เช้าวันใหม่นี้ดีแท้แท้
รายรอบมีแต่รักรุ่มรวย
น้องเรนไปไหนล่ะ
รายนี้เธอน่ะบ่เขินขวย
ไปบ้านของชาวบ้าน
ออกแรงช่วยงานชาวบ้านด้วย
ตำข้าวช่วยตำข้าว
ทำเป็นเรื่องเป็นราวเลยน้องหมวย
หยิบจับกระด้งฝัด
ดูทะแมงทะมัดราวนักมวย
ยายยิ้มเรนก็ยิ้ม
ครกกระเดื่องเป็นภาพพิมพ์ชูช่วย
ชูชื่นคือชูใจ
เรนรักประชาไทยเมื่อได้เอื้ออวย
-----------------------------------
(มีต่ออีกครับ)