มิตรภาพ

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
มอบแด่มิตร  คุณพุดพัดชา สาวบ้านนาคนเก่ง
EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
1. 
ที่ดงดานบ้านไกลไฟแสงสี
ยังพอมีแสงใสของไฟฉาย
ไว้ส่องกบเขียดปลาในนาทราย
ไว้ส่องทางย่างกลายไปเยือนกัน
กับมีเดือนมีดาวพราวพริ้ง
มีน้ำใสใจจริงเป็นมิ่งขวัญ
มีศรัทธาโชนกล้ากว่าตะวัน
แบ่งกันเอื้ออวยแล้วด้วยดี
ผมมีข้าวคุณมีปลาผลาผัก
แบ่งด้วยรักด้วยครรลองของน้องพี่
ผมมีเกวียนคุณมีวัวตัวอ้วนพี
ก็ยืมเทียมเกวียนขี่ไปถ้วนทาง
น้ำเอยน้ำใจ
ของใครให้มา
เหมือนการพึ่งพา
ภาษาความเข้าใจ. (ส่วนหนึ่งของเพลงอัสนีและวสันต์  โชติกุล-ขอบคุณครับ)
หากต่างฝ่าย      ต่างใฝ่และต่างฝอด
คงต่างทาง         กันตลอดถึงต่างข้าง
ใกล้แค่เอื้อม         ไม่เชื่อมมือคือต่างบาง
อาจต่างคว้าง         ต่างเคว้งต่างเพลงร้อง
แต่นี่เรา        เอาใจมาใยดี
ก็อาจต่อ      ไมตรีไม่มีหมอง
มีดอกไม้บริสุทธิ์   หอมพุดกรอง
ก็ฝากกันฉันท์พี่น้องผู้เนื่องธรรม
	2.   
                  ฉันมีความรักมาให้
		ฉันมีดอกไม้มาฝาก..  (ส่วนหนึ่งของเพลงที่คุณจรัล มโนเพ็ชร
		และคุณสุนทรี  เวชานนท์ ขับร้อง-ถ้าสะกดชื่อผิดโปรดอภัย)
		เส้นทาง                   หลากทางที่ย่างผ่าน
		เหยียบหนาม             เจ็บนานจนราญช้ำ
		บ่มหนอง        ร้องอ๊อก       เกินบอกคำ
		ต่อผู้ไม่ใฝ่จำหรือสนใจ
		ปวดเจ็บ   เก็บงำ   ซ่อนสำนึก
		รู้สึก       ว่านี่ข้า         จะไปไหน
		เหลียวหลัง      แลหน้า     ล้ากระไร
		เหมือนไม่มีผู้ใดเข้าใจเรา
		ก้มหน้า               ทำงานไปเงียบเงียบ
		เย็นเยียบ                จนนึกคร้ามหวาดความเขลา
		จะเกาะกินห้วงฝัน              ไม่บรรเทา
		เหลือเพียงเงา               เปล่าดายแล้วตายลง
		แอบเรียงถ้อย               ถักพจน์เป็นบทกลอน
		ซุกซ่อน                บทนิยามความประสงค์
		ซ่อนซุก             ทุกคำถามพูดตามตรง
		คือยังคง                หวาดในใจผู้คน
		ที่โฉดฉ้อ         ฉลชาญ          เชี่ยวการฉวย
		เอาจากเพื่อน   โดยดื้อด้วย        การฉกปล้น
		ราวกับเกลอ      นี้ไม่ใช่เพื่อนตน
		เกมกล            กลิ้งกลอกเขาออกลาย
		บ่ไว้ใจใครจึงต้องเหว่ว้า
		ก็ยอมรับ       ที่ผ่านมาเหมือนบ้าหลาย
		ถึงเดือนร้อน              สับสนทุรนทุราย
		บ่แพร่งพราย                   อ้ำอึ้งอยู่หนึ่งเดียว
          3.       
          ก็อยากเปิดหัวใจให้เพื่อนรู้
         ว่านานแล้ว               ที่หลงอยู่แบบคว้างเปลี่ยว
	  ไม่เปิดใจ               ก็ตายเปล่าไปแท้เทียว
	   มีเพื่อนดี             แค่คนเดียวก็อุ่นทรวง
	   ถ้ามีใจ             ใยดีโปรดยื่นมือ
	   มาให้ถือ              อย่างเชื่อมั่นเถิดขวัญสรวง
	   เพื่อนจะภักดีด้วยใจทั้งดวง
	   ทำความดีทั้งปวงตอบแทนใจ
		ด้วยใจครับคุณ พุดพัดชา
                ก่อพงษ์