:: แพ้ใจ ::

นางสาวใบไม้


                              บอกตัวเองว่าอย่าอ่อนแอ
                              อย่ายอมแพ้กะเรื่องแค่นี้
                             ก็แค่.....ใครคนนึงไม่ไยดี
                              แล้วจะไปมีใจ..ทำไมกัน 
                          ...ทนทำไมเมื่อเขาไม่เห็นค่า..
                          ที่ผ่านมาก็คิดซะว่าเป็นความฝัน
                          ความรู้สึกดีๆ....ที่ให้ไปก็ช่างมัน
                             ให้แล้วๆกัน...จบๆกันไป
                      ...แล้วไยหนอถึงไม่ยอมลืม...เสียที
                           ก็เพราะใจมันไม่รักดีใช่ไหม
                        เค้าทำเจ็บก็ไม่เคย...จำให้ขึ้นใจ
                            ยังรัก..เขาอยู่ได้ - -นะใจเอย
                                       - - แพ้ใจ - - 
                           คือความในที่ไม่อาจเปิดเผย
                  แพ้เพราะรัก..เพราะคิดถึงเหมือนอย่างเคย
                      บทสรุปที่ลงเอย....คือไม่อาจจะลืมเธอ
				
comments powered by Disqus
  • เมกกะ

    3 มิถุนายน 2547 10:42 น. - comment id 279246

    ในคืนนี้ไม่มีดาวสกาวฟ้า
    มีจันทราส่องแสงสว่างไสว
    อันท้องฟ้ามืดมิดสนิทใน
    เหลืองเพียงดวงแขไขอยู่ลำพัง
    โอ้จันทร์จ๋าคืนนี้เจ้าเหงาไหม
    ต้องอยู่ในท้องฟ้าไร้ความหวัง
    ดูแล้วเหมือนเจ้านั้นไร้กำลัง
    ไม่สังสรรค์เหมือนวันที่ผ่านมา
    เปรียบเหมือนข้าต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว
    อยู่คนเดียวไม่มีใครมาสิงสา
    แม้ยามทุกข์ยามสุขยามโศกา
    ฉันนั้นหาใครสักคนก้อไม่มี
    เสียงร่ำไห้ยังกังวานในใจข้า
    แสงฟากฟ้านั้นหายจากใจนี่
    ความหดหู่แสนเศร้าในฤดี
    นั้นมิมีวันจางหายตลอดกาลฯ
    
    มาร่วมอารมณ์  แพ้ใจ  กับน้องอ้อด้วยคนครับ
    พี่เมกก็เกิดอาการนี้ออกจะบ่อย  บอกตัวเอง
    อย่าคิดถึงเขา  ใจของเรากลับคิดหนัก
    พี่เมกยังมีกำลังใจให้น้องอ้อเสมอนะครับ
    ขอให้โชคดีในทุกสิ่งที่ปรารถนาครับ
    
  • วิจิตร ภู่เงิน

    3 มิถุนายน 2547 13:20 น. - comment id 279313

    
    .......แพ้ใจ
    
    
    .....................นึกว่าจะไม่ยอมชะอีก....รอวันนี้นานแล้วรู้ป่าว
  • แก้วประเสริฐ

    3 มิถุนายน 2547 14:15 น. - comment id 279376

    อันความรักที่ให้ไว้ยากกล่าว
    มันจะเศร้าโศกสุขทุกข์ทั้งสิ้น
    เราทำใจเป็นกลางมิหมางหมิ่น
    ก็จะสิ้นปัญหาแห่งหัวใจ.
    
                   แก้วประเสริฐ.
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    3 มิถุนายน 2547 14:46 น. - comment id 279395

    ดีแกว่าแพ้แรงหน่อยหนึ่งนะ
  • คนที่รอวันชนะ

    3 มิถุนายน 2547 18:03 น. - comment id 279489

    แพ้อะไรก็แก้ไขได้แต่แพ้ใจหมดทางแก้ มีเพียงกาลเวลาที่จะทำให้เราเอาชนะมันได้แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจานแค่ไหน
    ........แพ้ใจ..........ตัวเอง........
    .........ห้ามไม่ให้คิดถึง......ยิ่งคิดถึง
    ........ห้ามไม่ให้รัก............ยิ่งรักและผูกพันธ์
    ..........ได้แต่รอวันเวลา.......ช่วยเยียวยารักษาใจ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มิถุนายน 2547 21:48 น. - comment id 279566

    พยายามหักห้ามใจไม่ให้หลง
    และพะวงถึงเขาเฝ้าถ่านถอน
    แต่ไม่รู้สิ่งใดใจร้าวรอน
    ยังคิดถึงเขาแน่นอนในจิตใจ
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • ผู้หญิงไร้เงา

    3 มิถุนายน 2547 21:49 น. - comment id 279568

    พยายามหักห้ามใจไม่ให้หลง
    และพะวงถึงเขาเฝ้าถ่านถอน
    แต่ไม่รู้สิ่งใดใจร้าวรอน
    ยังคิดถึงเขาแน่นอนในจิตใจ
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • atm

    3 มิถุนายน 2547 23:59 น. - comment id 279664

    กลอนเพราะๆมากค่ะ...แพ้ใจ...
  • ยโส

    4 มิถุนายน 2547 23:22 น. - comment id 280214

    สิ่งที่แพ้ แน่แท้ คือแพ้ใจ
    ...แวะมาอ่านครับ...
  • พี่ ปรีชา

    5 มิถุนายน 2547 00:47 น. - comment id 280253

    ความจริง......  ก็คือความจริงครับ  อย่าหรอกตัวเองเลย   ครับ
  • พี่ ปรีชา

    5 มิถุนายน 2547 00:58 น. - comment id 280254

    เป็นกำลังใจให้ครับ  ถ้าชนะใจ.......ได้     
                                                          พี่ก้อ..........
  • แก้วประเสริฐ

    9 มิถุนายน 2547 00:00 น. - comment id 282149

    มาเยี่ยมบ้านครับ ผมเองไม่ค่อยได้ออกจากบ้านเท่าไหร่เลยไม่ได้แวะเยี่ยมเพื่อนบ้านเลย วันนี้เข้ามาเจอก็ขอเยี่ยมหน่อยนะครับ เขียนได้ดีครับ
    
                        แก้วประเสริฐ.
  • F4 ครับ

    12 มิถุนายน 2547 18:33 น. - comment id 282693

    แพ้ทำไม   สู่ต่อไปครับ  
    ผ่านมาอ่านครับ
  • พี่ปรีชา

    14 มิถุนายน 2547 22:01 น. - comment id 282735

    วันนี้พี่มาให้กำลังใจนะ คนดี.....

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน