ภาพของเด็ก ตัวเล็ก ไร้เดียงสา ช่างโรยรา หม่นหมอง ครองโศกศัลย์ เดินเคียงข้าง บิดา มาคู่กัน ในมือนั้น ลูกโป่งใส ให้แก้วตา มองสายหนึ่ง พึงเห็น เช่นนี้หนอ มือของพ่อ ถือไว้ ให้รักษา สายน้ำเกลือ ต่อชีวิต ของลูกยา หยดนี้หนา คือความหวัง พลังใจ มองอีกสาย หลายหลาก มากสีสัน ดุจความฝัน เด็กน้อย พลอยสดใส ลูกโป่งสวย ด้วยรอยยิ้ม อิ่มเอมใจ เด็กน้อยไซร้ สดชื่น รื่นฤดี เป็นความสุข ของเด็กน้อย เฝ้าคอยหา ปลอบวิญญา คลายทุกข์ ให้สุขศรี พ่อแม่พราก จากมา หลายราตรี กล่อมคนดี ให้คลายเหงา เศร้าฤทัย แม้นทุกข์กาย เพียงใด ใคร่รักษา เพื่อกายา หายทุกข์ สุขสดใส หากดวงจิต ต้องการ กำลังใจ ส่งมอบให้ เชื่อมจิตกาย สายสัมพันธ์.....ฯ
ราชิกา 30 พ.ค. 2547 16:14 น. - ID 54462 
1571
35
0
30 พฤษภาคม 2547 16:23 น. - comment id 276956
ต้องขออภัยที่ต้องโพสท์อีกเป็นครั้งที่ 2...เนื่องจากไม่เข้าหน้าส่วนตัวค่ะ...ราชิกา..จะขอนำความเห็นของเพื่อนๆ..มาไว้ในชุดนี้ก็แล้วกันนะคะ...ขอบคุณมากค่ะ... (มีคนบางคนไหวตัวทัน...มาตอบชุดนี้นะคะ)...
30 พฤษภาคม 2547 16:26 น. - comment id 276959
สายน้ำเกลือ...และสายลูกโป่ง -- บรรยาย ความรู้สึกที่แตกต่างกันได้อย่างลงตัวจิงๆ... แต่งได้กินใจมากครับ จาก : รหัสสมาชิก : 6703 - พันดาว รหัส - วัน เวลา : 280912 - 29 พ.ค. 47 - 16:42
30 พฤษภาคม 2547 16:28 น. - comment id 276962
กำลังกายเติมพลังยังพอไหว กำลังใจสำคัญนั้นยากหา สายสัมพันธ์ที่ดีแห่งชีวา แสนล้ำค่าจากใจมอบให้กัน จาก : ชูรส รหัส - วัน เวลา : 280920 - 29 พ.ค. 47 - 17:02
30 พฤษภาคม 2547 16:28 น. - comment id 276964
อืออออออออออ หือ เขียนได้ดีจริง ๆ อ่ะ มาเป็นแรงใจอีกดวงครับ จาก : เมกกะ รหัส - วัน เวลา : 280975 - 29 พ.ค. 47 - 18:21
30 พฤษภาคม 2547 16:31 น. - comment id 276965
สายสัมพันธ์เส้นนี้ที่มองเห็น คงจะเป็นเส้นสว่างกลางความหวัง ต่อเติมใจให้อิ่มเอมเต็มพลัง สวยดุจดั่งมองเห็น..เป็นกำลังใจ ...................................................... กลอนเพราะมากค่ะ ชอบมาก เปรียบสายสัมพันธ์ชัดเจน ....................................................... จาก : รหัสสมาชิก : 6595 - magic รหัส - วัน เวลา : 281010 - 29 พ.ค. 47 - 20:09
30 พฤษภาคม 2547 16:33 น. - comment id 276966
คุณพี่ราชิกา ร่ายโศลกแห่งชีวิตได้แนบเนียนเสมอมา ขอคารวะชมเชย จาก : รหัสสมาชิก : 7111 - รพี พรรณราย รหัส - วัน เวลา : 281033 - 29 พ.ค. 47 - 20:44
30 พฤษภาคม 2547 16:34 น. - comment id 276968
แวะมาให้กำลังใจอีกคนค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 7924 - ธาราธาร รหัส - วัน เวลา : 281361 - 30 พ.ค. 47 - 11:19
30 พฤษภาคม 2547 17:25 น. - comment id 276991
ความหมายดีครับ ไม่ทราบว่าได้แรงบันดาลใจมาจากไหนครับ
30 พฤษภาคม 2547 17:30 น. - comment id 276995
มาทักทาย+ชื่นชม+เป็นกำลังใจจ้า จาก : เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ รหัส - วัน เวลา : 281371 - 30 พ.ค. 47 - 11:26
30 พฤษภาคม 2547 17:31 น. - comment id 276997
ในบรรยากาศหดห่อสท้อนใจ ก็ยังมองหามุมงดงามบรรเทิงใจได้บ้าง ก็ยังดี อิอิ สถานพยาบาลทุกแห่ง ไม่ค่อยจะมีสิ่งชวนมอง นอกจากจะหาให้พบ อิอิ จาก : ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน) รหัส - วัน เวลา : 281448 - 30 พ.ค. 47 - 14:20
30 พฤษภาคม 2547 17:31 น. - comment id 276998
คงจะไม่โพลสให้ เพราะถ้าผมลาน ไม่เข้าหน้าส่วนตัว เห็นโพลสใหม่ทุกครั้ง เอาไว้รอโพลสใหม่นะครับ จะมาตอบให้พี่ ก่อนจากยิ้มสักนิด สายน้ำเกลือ กับสานลูกโป่ง เอามาผสมผสานเรื่องเข้ากันได้ไง จาก : รหัสสมาชิก : 5053 - ชัยชนะ รหัส - วัน เวลา : 281473 - 30 พ.ค. 47 - 15:10
30 พฤษภาคม 2547 18:18 น. - comment id 277030
เติมใจให้แก่กัน เพื่อสุขสันต์มั่นห่วงหา เติมใจเต็มอัตรา เพื่อคุณราชิกาคนดี *-*กลอนไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอ รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆนะค่ะ*-*
30 พฤษภาคม 2547 20:32 น. - comment id 277096
***...คุณพันดาว...*** เป็นภาพชีวิตที่เชื่อมโยง..ด้วยสายสัมพันธ์...แห่งชีวิต..ค่ะ..เป็นอีกหนึ่งมุมมองที่ได้พบค่ะ... ***...คุณเมกกะ...*** เรามาร่วมกันเป็นพลังแรงใจให้เขาเหล่านั้นนะคะ...ให้หายจากโรคที่เป็นให้เร็วที่สุดค่ะ.. ***...คุณรพี พรรณราย...*** เป็นภาพชีวิตที่เป็นความจริงค่ะ...ขอบคุณมากนะคะ...หายไปนานจัง...คิดถึงจ๊ะ...
30 พฤษภาคม 2547 20:35 น. - comment id 277098
หน้าส่วนตัว
สื่อ..สายใย..ที่งดงาม..มากเลยคะ..
ทุกชิ้นงาน..ที่เขียน..
บอกถึง ..ความอ่อนโยน..
ที่งดงาม..
เรน.. คิดถึง ..พี่ราชิกา...
ผู้หญิง..ที่น่ารัก
ของเรน..นะคะ..
30 พฤษภาคม 2547 20:46 น. - comment id 277109
***...คุณชูรส...*** แม้นกายป่วยช่วยหายามาเกื้อหนุน เพื่อเจือจุนให้หายได้รักษา หากใจป่วยช่วยด้วยนะเพื่อนยา รอเวลามอบสิ่งดีนี้แก่กัน....ฯ สิ่งสำคัญ..คือกำลังใจที่ควรมอบให้แก่กันค่ะ..
30 พฤษภาคม 2547 20:47 น. - comment id 277110
มองดูสองสายใยในชีวิต สายลูกโป่งเป็นทิศที่สดใส สายน้ำเกลือเหลือวันอันตราย กำลังใจ หนึ่งเดียวใช้ ได้ทุกทาง ไม่ทราบว่าผมจะตีความแตก หรือเปล่า แต่ถ้าให้ตีหัวแตกแน่ ตีหัวปลานะครับ ที่บ้านแม่และน้องสาวไม่กล้าทำ จึงจำใจได้เป็นเพชฌฆาตเอง บอกไว้ก่อนปลาหนอง ไม่ใช่ปลานานะครับ
30 พฤษภาคม 2547 20:51 น. - comment id 277112
***...คุณMagic...*** สายสัมพันธ์สายนี้มีคุณค่า ต้องรักษาร่างกายใช่เสกสรรค์ อีกหนึ่งสายรักษาจิตมิ่งมิตรพลัน ตราบนิรันดร์เปี่ยมด้วยหวังพลังใจ....ฯ ขอบคุณค่ะ..เป็นอีกหนึ่งมุมมองของชีวิตจ๊ะ...
30 พฤษภาคม 2547 21:12 น. - comment id 277132
***...คุณธาราธาร...** เรามาร่วมเป็นกำลังใจให้กับเด็กเหล่านั้นนะคะ...ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ.. ***...คุณหมอกหลายสี...*** แรงบันดาลใจ..มาจากชีวิตจริง..ของผู้ป่วยในโรงพยาบาล..ที่ราชิกาต้องสัมผัสทุกวัน..อยากถ่ายทอด..ความรู้สึกนั้น..ออกมาให้ผู้อื่นได้รับรู้ว่า...เขาเหล่านั้นเป็นอย่างไร?..เขาต้องการอะไรบ้าง...เพื่อสังคมจะได้เข้าใจ..และช่วยเหลือได้อย่างถูกต้อง..
30 พฤษภาคม 2547 21:17 น. - comment id 277142
คล้ายๆเศร้าสร้อยอยู่นะ
30 พฤษภาคม 2547 21:19 น. - comment id 277146
***...คุณเจ้าสาวในโลกวิญญาณ...*** ขอบคุณมากค่ะ..ที่มาให้กำลังใจตลอดเวลา...วิถีชีวิตของน้องกับพี่คงไม่แตกต่างกัน..และคงต้องพบกับสิ่งเหล่านี้..หากเราเข้าใจความต้องการของเขาสักนิด..เราก็จะช่วยให้เขาหายได้เร็วขึ้น...และกลับสู่ครอบครัวได้อย่างมีความสุข...พี่ราชิกา..ก็ฝากความหวังไว้กับน้องๆ..ซึ่งเป็น New Generation of Nursing...ที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตของประชาชนต่อไปค่ะ.....
30 พฤษภาคม 2547 21:34 น. - comment id 277155
***...คุณฤกษ์...*** บรรยากาศในโรงพยาบาล..อาจจะเป็นสิ่งที่ไม่ชวนมอง...อย่างที่คุณฤกษ์..และหลายๆคนเข้าใจ..หากได้มาสัมผัสแล้ว..จะรู้ว่า..สัจจธรรมของชีวิต..อยู่ที่นี่เอง..ทั้งเกิด..แก่..เจ็บ..และตาย... หากเรามองในแง่บวก (Positive Thinking)..เราจะมีความเมตตากรุณา..สงสาร..เสียสละ..และพร้อมที่จะให้..เพื่อให้เขาหายจากโรคที่เป็น...เราจะเห็นคุณค่าของชีวิตมนุษย์เพิ่มมากขึ้นค่ะ...ว่างๆ....จะชวนคุณฤกษ์..ไปดูงานโรงพยาบาลดีมั้ย...จะได้พบความจริงเหล่านี้..กลัวอย่างเดียว...จะไปดูอย่างอื่นนะซิ่ท่า..รู้ทันนะ!!..ว่ากำลังคิดอะไรอยู่....จริงเปล่าคะ...อิอิ..
30 พฤษภาคม 2547 21:42 น. - comment id 277159
คุณราชิการะวังเข็มฉีดน้ำเกลือโดนลูกโป่ง แตกนะคะ เดี๋ยวเด็กร้องไห้แย่เลย ออิอิ เขียนได้เก่งจริงๆคะเห็นภาพ
30 พฤษภาคม 2547 21:44 น. - comment id 277161
***...คุณชัยชนะ...*** น้องชัย..ขอตอบรวมกันทั้งสองครั้งเลยนะคะ.. สายน้ำเกลือ..และสายลูกโป่ง..มันเป็นความแตกต่าง...ที่เหมือนกัน...งงส์มั้ยคะ...ทั้งสองสายแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง..แต่เหมือนกันคือ..รักษาทั้งร่างกายและจิตใจให้เขาหายจากโรคค่ะ..เข้าใจ๋!!!... สายน้ำเกลือมีไว้ให้รักษา เพื่อเยียวยาร่างกายให้สดใส สายลูกโป่งนั้นหรือคือสิ่งใด รักษาใจให้สดชื่นระรื่นรมย์...ฯ น้องชัย..เข้าใจถูกแล้วล่ะ..แสดงว่า..พี่ตุ้มสื่อได้ดีจริงป่ะ อิอิ..(ไม่ค่อยชมตัวเองเลย)...ผิดศีลปาณาติบาตแล้วนะ..น้องชัย..ทำบุญแล้วแผ่เมตตาให้สัตว์นั้นก็แล้วกันนะจ๊ะ..
30 พฤษภาคม 2547 21:47 น. - comment id 277162
***..คุณผู้หญิงไร้เงา...*** รับไว้ด้วยใจภักดิ์ ด้วยใจรักและใฝ่ฝัน น้องหญิงสิ่งผูกพัน พี่รักมั่นตราบชีพวาย....ฯ ขอบคุรน้องตูนค่ะ...ฯ
30 พฤษภาคม 2547 21:53 น. - comment id 277169
***...คุณน้องเรน...*** สายใยให้ชีวิต เชื่อมโยงจิตให้แจ่มใส ร่างกายและจิตใจ ต้องโยงใยสายสัมพันธ์...ฯ พี่ราชิกา..คิดถึง..เรนจัง..เช่นกันจ๊ะ ด้วยสายใยแห่งความรัก..อบอุ่น..จริงใจ..และบริสุทธิ์ใจนี้..ขอมอบให้น้องพี่คนดี..เรนจัง..ตลอดไปจ๊ะ...มัยร่า!!..คิดถึงจัง..!!!
30 พฤษภาคม 2547 21:59 น. - comment id 277177
***...คุณทิกิ...*** ขอบคุณมากค่ะที่ช่วยเตือน..ต้องคอยระวังเช่นที่คุณบอก..ขอบคุณมากนะคะ.. ...อย่ามองข้ามความปลอดภัย...จริงเปล่าคะ..อิอิ.. ***...คุณรพี...พรรณราย... *** คล้ายๆเศร้าสร้อยอยู่นะ...หมายถึงเด็กน้อย..จริงเปล่าคะ..ก็คงจะเป็นเช่นนั้นค่ะ...เพราะการรักษา..ต้องใช้เวลา...พอสมควร..กว่าจะยอมรับสภาพและทำใจได้ก็นานเหมือนกันค่ะ...จะให้เหมือนเด็กทั่วไป..ก็คงไม่ใช่ค่ะ... ..
30 พฤษภาคม 2547 23:12 น. - comment id 277219
เป็นแง่มุมมองสายสัมพันธ์ใยรักผูกพันระหว่างพ่อแม่ย่อมแน่นแฟ้นกว่าสายสัมพันธ์อื่นใดทั้งสิ้นอีกมุมมองหนึ่งครับ แล้วมาลงตัวเหมาะเหม็งเลยครับ แฝดเพื่อนเราเก่งอยู่แล้วล่ะจ้า
แก้วประเสริฐ.
31 พฤษภาคม 2547 00:08 น. - comment id 277261
เคยอ่านบทความของท่านเจ้าคุณพระธรรมปิฏก ท่านบอกว่าเวลาเราป่วยทางกายนั้น ถ้าใจเรายังคงเข้มแข็ง จึงเรียกว่าป่วยกายแต่ไม่ป่วยใจ ก็จะสามารถเยียวยาให้หายได้ในเร็ววัน ผมเชื่อว่าเด็กๆ น้อยๆ ที่ป่วยเวลาที่ได้พ่อแม่อยู่เคียงข้างจะยิ่งหายวันหายคืนครับ ผมเชื่อเช่นนั้น บทกวีสื่อถึงความมีใจละมันละไมในรักยิ่งนักแล้วครับ
31 พฤษภาคม 2547 10:33 น. - comment id 277390
มายิ้มให้พี่ราชิกาค่ะ เพราะมากค่ะ
31 พฤษภาคม 2547 12:17 น. - comment id 277464
สวัสดีนิ กลอนกำลังใจ...แก่ทุกวัย... ขอให้เธอหาย..เร็วไวเทิน..
31 พฤษภาคม 2547 18:53 น. - comment id 277688
สวัสดีค่ะพี่ตุ้ม... ดาหลามาแล้วค่ะม่ายต้องฝากความคิดถึงปายกับครายนะคะ...อิอิ...เขาไม่ว่างส่งหรอกค่ะ...รบกวนเขาป่าวๆ....อิอิ... ดาหลามาขอสานสายสัมพันธ์กับพี่สาวคนนี้ที่น่ารักนะคะ... นั่นแน่ชวนครายปายเที่ยวโรงพยาบาลรึค่ะ...แม่สื่อก้อม่ายมีความหมายล่ะสิค่ะเนี่ย..อดกินของฟรีเลยเรา...อิอิ... ล้อเล่นค่ะอย่าโกรธนะค่ะ... คิดถึงพี่ตุ้มมากนะคะ... งานหนักพักผ่อนบ้างนะคะ...
31 พฤษภาคม 2547 19:10 น. - comment id 277699
แนวคิดดีจังค่ะ.. มาเยี่ยมค่ะ คิดถึงนะคะ...
31 พฤษภาคม 2547 19:30 น. - comment id 277718
***...คุณแก้วประเสริฐ...*** เป็นอีกมุมมองหนึ่งค่ะ..สายสัมพันธ์..ของพ่อแม่..ย่อมเหนือสิ่งอื่นใด...เห็นด้วยมากค่ะ..แฝดเพื่อน... ***...คุณลำน้ำน่าน..*** จากที่..ลำน้ำน่าน..กล่าวมานั้นถูกต้องค่ะ..ป่วยกาย..แต่ไม่ป่วยใจ..อีกไม่นานก็หาย..หากในทางกลับกัน...ป่วยใจ...อาจจะทำให้ป่วยกายได้..สิ่งสำคัญคือ..ที่ใจ...เราต้องรักษาใจไว้ให้ดีค่ะ.. สิ่งสำคัญ..ความอบอุ่น..ของพ่อแม่..ช่วยให้เด็กหายได้เร็วขึ้น..ซึ่งราชิกาก็เชื่อเช่นนั้นค่ะ.. ขอบคุณมากนะคะ..ที่มาช่วยมองในหลายๆด้านซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านมากค่ะ....
31 พฤษภาคม 2547 19:39 น. - comment id 277726
***...คุณมัดหมี่...*** พี่ก็มายิ้มต้อนรับน้องเช่นกันจ๊ะ..เป็นไงบ้าง...สบายดีมั้ยคะ... ***...คุณน้ำ...*** หวัดดีจ๊ะ..มาร่วมเป็นกำลังใจให้กับทุกคนนะคะ...สบายใจนิ... ***...คุณNamsai...*** ขอบคุณมากค่ะ..คิดถึงน้องเช่นกันนะจ๊ะ...
31 พฤษภาคม 2547 19:58 น. - comment id 277738
***...คุณดาหลา..*** สวัสดีจ๊ะ..ดาหลา...หายไปนานนะคะ...เป็นไงบ้าง?..สบายดีมั้ยคะ.. พี่ฝากความคิดถึงไปให้...ยังไม่ได้รับหรือจ๊ะ?..คนรับฝากอยู่ไหน?...ต้องทำโทษ!!..ดำเนินคดีด้วย...ข้อหา..รับฝากแล้ว..ไม่ส่งถึงมือผู้รับ..ได้ไงอ่ะ!!!...ดาหลา...รับเป็นแม่สื่อ..ตั้งแต่เมื่อไหร่?..เป็นให้ใครอ่ะ...ไม่เห็นบอกพี่เลย...แล้วแน่ใจได้ไง..ว่าเขาจะให้ทานของฟรีน่ะ...ชัวร์เปล่า..อิอิ
31 พฤษภาคม 2547 20:11 น. - comment id 277744
เรียน .. ^J^.......คุณกฤษณะ.. ที่เคารพ ราชิกา..เขียนบทกลอนนี้..จากแรงบันดาลใจ..ในภาพชีวิต..ของผู้ป่วยในโรงพยาบาล...และจากแนวคิดของท่านผู้อำนวยการฯ.... .....ด้วยนึกถึง..คุณกฤษณะ...ที่เคยให้ปรัชญา..แนวคิด..แก่พวกเรา..ในไทยโพเอม...ราชิกา..จึงอยากจะทราบ..มุมมอง...แนวคิด...ของคุณกฤษณะ...ที่หลากหลาย..ในมุมกว้าง...อันจะนำมาซึ่งประโยชน์แก่สังคม...และประชาชนโดยส่วนรวม..สืบไป...ฯ..นะคะ..หวังอย่างยิ่งในความกรุณา.......ขอขอบคุณ..มาณ.โอกาสนี้ด้วยค่ะ.....
31 พฤษภาคม 2547 20:59 น. - comment id 277761
ตอนเล็กๆ เวลาไม่สบาย พ่อจะอุ้มไปหาหมอ เลือกกระทั่งขนาดของเข็มฉีดยา แต่ก็ไม่วายจะร้องไห้ทุกครั้งที่โดนฉีดยา พ่อกอดและคอยปลอบ โตมา ก็ยังรู้สึกหวั่นๆทุกครั้งที่ต้องไปหาหมอ พ่อไม่อยู่แล้ว ไม่รู้เหมือนกันว่า เวลาที่ร้องไห้เพราะโดนฉีดยา จะทำอย่างไร ก็เลยไม่ไปหาหมอซะเลย ค่ะ
1 มิถุนายน 2547 18:48 น. - comment id 278341
***...คุณอัลมิตรา...*** เป็นความรู้สึก..ที่ฝังใจในวัยเด็ก...ราชิกาเข้าใจค่ะ..ไม่เป็นไร?..เวลาไม่สบาย..โทรฯหาราชิกานะคะ...จะมาฉีดยาให้อ่ะ...เชื่อมือได้!!..คนไข้ให้ฉายาว่า...คุณหมอมือเบา..ค่ะ..เหมือนมดกัด..แค่นั้นเอง..ไม่เจ็บหรอกจ๊ะ..อิอิ...
5 ธันวาคม 2549 14:57 น. - comment id 414847
ได้กินใจมากเลยคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
