ทุกข์ทน..จนไม่ไหว..

เพชรพรรณราย

แว่วลมครวญรัญจวนใจในลมสาย
เสียงจากชายที่พ่ายแพ้แก่ความฝัน
เสียงแสนเศร้าเคล้าสะอื้นทุกคืนวัน
ใจไหวหวั่นอัดอั้นไว้ในหัวใจ
                เหมือนวันนี้ตรงนี้มีแต่เศร้า
มันสุดเหงาเปล่าเปลี่ยวทนความหมองไหม้
เหมือนความสุขลาจากพรากแสนไกล
ส่งหัวใจให้สลายแทบวายปราณ
                 ความท้อถอยคอยตอกย้ำซ้ำใจนัก
สิ้นทางรักหักทางหวังตั้งประสาน
ไม่อาจยืนฝืนร่างสู้กู้ร้าวราน
เพราะทุกกาลผ่านเวลาพาอ่อนแอ
           หากเดินไปใจแสนกลัวตัวผิดซ้ำ
แล้วจะทำซ้ำทำไมให้เจ็บแผล
หากเดินไปในเส้นทางอย่าง ผู้แพ้
ก็มีแต่จะเจ็บเปล่าเล่าหัวใจ
               
                รอชิวิตปิดชะตาอุราตรม
ความขื่นขมให้จมสิ้นดิ้นดับได้
หากแต่จบลบชีวิตลิขิตไป
ทุกข์หมองไหม้ให้มันร้างเมื่อร่างลา
                อยู่ก็เศร้าเหงาทุกข์ทนจนไม่ไหว
สุดปวดใจไม่หายห่างไม่สร่างสา
ช้ำแสนช้ำระกำหมองนองน้ำตา
สุดเยียวยาจำลาจากขอพรากไป				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 พฤษภาคม 2547 19:48 น. - comment id 264434

    อยู่กับเศร้าเหงาทุกข์สุขไม่เห็น
    ทั้งเช้าเย็นทำเราเฝ้าหมองไหม้
    ไม่มีสุขเหมือนเขาเฝ้าน้อยใจ
    โอ้กระไรชาตินี้ที่เกิดมา
    
    *-*ขอมาเศร้าด้วยคนแล้วกันค่ะ กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ*-*
  • When_i_Fall_in_love

    10 พฤษภาคม 2547 00:09 น. - comment id 264744

    เศร้าโคตร
    
    ความรักจากไป   หน่ายหนี
    สิ้นแล้วคนดี       หนีห่าง
    วันแห่งความสุข   หมดทาง
    มีแต่อ้างว้าง          ในใจ
    
  • ราชิกา

    11 พฤษภาคม 2547 22:27 น. - comment id 266053

    ** ใยโศกเศร้าเหงาใจอาลัยแสน
    เปรียบอยู่แดนดงดอยคอยห่วงหา
    ต้องทนทุกข์ทดท้อทรมา
    กาลเวลาจะบรรเทาคลายเหงาใจ
    
    ขอแต่เพียงเข้มแข็งในชีวิต
    ปลุกดวงจิตมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว
    เมื่อล้มลงลุกขึ้นมากล้าต่อไป
    สู่วันใหม่ที่ใสสดและงดงาม.....ฯ
    
    มาเป็นกำลังใจให้สู้ต่อไปนะคะ...เศร้าจังค่ะ..
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน