ดินที่ไร้ค่าราคา แผ่นฟ้านภาใฝ่ฝัน แตกต่างกันเพียงระยะห่างเท่านั้น ซักวันความหวังอาจเป็นจริง น้ำฝนยังตกลงจากฟากฟ้า นับประสาอะไรดินมิอาจได้ยลฟ้าแค่ไม่ละทิ้ง จงดิ้นรนอดทนทำทุกสิ่ง วิ่งสุดหัวใจเพื่อเส้นชัยที่รออยู่ แม้บางครั้งหกล้ม ต้องปวดระบมด้วยความไม่รู้ แต่ประสบการณ์จะคอยอุ้มชู ได้โปรดสู้เพื่อความฝันวันอ่อนแรง
6 พฤศจิกายน 2544 10:39 น. - comment id 17952
อืมมม์ .... ต้องสู้ต่อไป .. จนกว่าจะสำเร็จ
6 พฤศจิกายน 2544 11:00 น. - comment id 17956
ทำไมมันตรงกับเราจัง ขอบคุณนะนิติ และคุณวฤก
6 พฤศจิกายน 2544 14:20 น. - comment id 17984
ดีจังเลยจ้า....(เพื่อนจับมือ จับด้วย ช่วยอีกคน)
6 พฤศจิกายน 2544 17:33 น. - comment id 18004
มารับกำลังใจ จากนิติ กลอนเพราะดีค่ะ
6 พฤศจิกายน 2544 20:41 น. - comment id 18022
เอาใจช่วยนะคะ
9 พฤศจิกายน 2544 03:46 น. - comment id 18337
อืม..เป็นกำลังใจที่ดีจัง ขอบใจนะที่ส่งให้
9 พฤศจิกายน 2544 06:33 น. - comment id 18355
ความหมายดีมากครับ
9 พฤศจิกายน 2544 08:18 น. - comment id 18380
เพราะจัง อ่านแล้วมีกำลังใจ เพิ่มขึ้น
9 พฤศจิกายน 2544 08:49 น. - comment id 18387
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ...กับกลอนบทนี้