ใบไม้ใบน้อยลอยน้ำ ปลิวมาจากลำต้นไหน ลมพรูขู่กิ่งทิ้งใบ หรือไรจึงลอยเลื่อนมา คลื่นลมพรมไล่ไม่หยุด แรงดุจจะผลักหินผา เธอจึงลิ่วไปไกลตา เกินกว่าจะตามถามทัน ฉันนึกแต่ยังนิ่งอยู่ อยากรู้เธอถึงฝั่งฝัน หรือลมจมใจแจ่มจันทร์ กับคืนและวันอ้างว้าง ฉันนิ่งแล้วยิ่งทำใจ ฟังข่าวเธอในทุกทาง ใบไม้ใบกรอบบอบบาง เคว้งคว้างท่ามกลางคลื่นคน อวยชัยให้เธอถึงฝั่ง พ้นคลื่นอันคลั่งตั้งต้น อีกครั้งดังคนเหนือคน มองจนเธอไป แสนไกล ..............................
ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์ 27 เม.ย. 2547 22:30 น. - ID 52259 
946
8
0
27 เมษายน 2547 22:30 น. - comment id 255698
เขียนในนามเพีย คำปัน
27 เมษายน 2547 23:28 น. - comment id 255730
นึกถึงใบไม้ร่วงหนึ่งใบในราวป่า ยังดีกว่าใบไม้เหลืองในเมืองหลวง....
27 เมษายน 2547 23:44 น. - comment id 255740
เธอก็คงจมหายในทะเลสังคม เหมือนคนอื่น เหมือนคนอื่นๆ
28 เมษายน 2547 00:02 น. - comment id 255748
เธอต้องเป็นเด็กหญิงขายไม้ขีดไฟแน่ๆเลย ค่ะ .. ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
28 เมษายน 2547 00:03 น. - comment id 255749
ความหมายดีนะ อยู่กลางฝั่งหวังดีให้มีชัย ถึงฝั่งได้ขอให้เธอโชคดี ให้ตัวฉันที่ผลักดันเธอนี้ ให้สมดั่งที่ฉันตั้งใจให้เธอ
28 เมษายน 2547 00:28 น. - comment id 255771
คุณอัลมิตราว่าก็น่าคิด และคุณแม่จิตรว่าก็น่าชม นอนหลับฝันดีครับ ส่วนผมจะทำงานต่ออีกซักชั่วโมง จึงจะออฟไลน์ไปนอน
28 เมษายน 2547 07:57 น. - comment id 255856
อ่านแล้วเว้งว้างจังนะคะพี่ก่อพงษ์ เหมือนเรายืนส่งใครซักคน แล้วเป็นคนที่เรารักด้วยดิ ใจหายจังเลย เราได้แต่ยืนมองจนเค้าไปลับตา แต่ท่อนสุดท้ายเนี่ยไม่ชัดเจน เค้าไปดีป่าวอะ อยากให้เค้าไปพบในสิ่งที่ดีดี สำหรับชีวิตเค้านะคะ แต่งต่อหน่อยนะคะ มัทใจหาย ๆ ค่ะ แวะมาทักทายค่ะ เมื่อคืนเข้าเน็ทไม่ได้ ฝนตกหนักมากค่ะ เลยไม่ได้เขียนอะไรให้เพื่อนๆ ได้อ่าน มัทนอนเพลินวันนี้ตื่นสายค่ะ เจ็ดโมงกว่าแล้ว จะยกไปตอบที่ที่งานแล้วกันน๊ะพี่พงษ์ มัทขออนุญาติเรียกพี่แบบนี้นะคะ
28 เมษายน 2547 10:16 น. - comment id 255880
ลูกชายพี่เรียกพี่ว่าเต่าพงษ์ พี่ขำก๊ากเลย แต่งต่อบทนี้หรือครับ พี่อยากให้จบอย่างนั้น มันกินใจพี่เหลือเกิน รักเธอ แต่จะช่วยอะไรได้ ในเรื่องเป็นเช่นนั้น ขอบคุณครับคุณมัท
28 เมษายน 2547 13:02 น. - comment id 255999
อืมม เศร้าอ่ะคะ อิงเรื่องจริงป่ะคะ อิอิ
28 เมษายน 2547 14:45 น. - comment id 256067
มีเรื่องแบบนี้เยอะครับ ในชีวิตจริงของหลายคน เราเห็นเพื่อนร้องไห้ เจ็บปวด แต่เราก็เข้าไปช่วยเหลืออะไรไม่ได้ ได้แต่ทำใจและอวยพร..........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
