หน้าส่วนตัว
ผ่านเวลามานานเนิ่นเดินผันผ่าน
ในวันวานกาลเวลาพาความหลัง
จากอดีตถึงวันนี้ที่ภวังค์
ทุกทุกครั้งยังวันเก่าเฝ้ารำพัน
บนถนนหนทางคนเดินอยู่
หยุดยืนดูผู้คนสับสนนั่น
เหมือนเพิ่งผ่านวานนี้เรามีกัน
เราฝ่าฟันใฝ่ฝันมั่นดวงใจ
และตรงนี้ที่นี้ที่เราพราก
ถนนนี้ที่จากกันเราหวั่นไหว
ต่างความคิดต่างเส้นทางต่างกันไป
แต่หัวใจให้ผูกพันมิผันแปร
ในวันนี้ที่นี่ยังเหมือนเก่า
หากแต่เราไกลกันไปใจเป็นแผล
ความผูกพันธ์มิผันไปไม่เปลี่ยนแปร
รอเพียงแต่หมุนเวลามาพบกัน
แล้วตอนนี้ฉันมารอเธอที่นี้
ที่ที่มีแต่แต่ความหลังฝังใจฉันฉัน
เพื่อพบเธอที่คิดถึงซึ้งใจกัน
ด้วยสัมพันธ์สัญญาใจไม่ร้างรา
วันนี้หนอการรอคอยจะสุดสิ้น
วันสมจินต์แห่งเราสองครองปรารถนา
วันวันแล้วแก้วใจรักปักษ์อุรา
จะกลับมาพาใจสุขทุกดวงใจ
1083
4
0
26 เมษายน 2547 18:47 น. - comment id 254739
เพียรรอคอยคนรักจักได้พบ เพื่อประสบดวงใจได้คลายเหงา จากวันนี้ขอมีเพียงสองเรา แนบคลอเคล้าเคียงอยู่คู่ธาตรี....ฯ การรอคอย..เป็นสิ่งที่ทรมาน...หากยังมีความหวัง..ก็น่าจะเป็นการรอคอยที่มี..คุณค่า..นะคะ.. บทกลอนไพเราะ...ขอชื่นชมด้วยใจจริงค่ะ...
26 เมษายน 2547 19:23 น. - comment id 254756
เฝ้ารอคอยที่รักมาพานพบ มาบรรจบถึงกันในวันเหงา ที่ตรงนี้เคยมีเราสองเรา ในวันนี้วันที่เขาจะคืนมา... ***-*** แต่งได้เพราะค่ะ
27 เมษายน 2547 01:56 น. - comment id 254998
รักเก่าๆ กับ หนทางใหม่ๆ จะเลือกทางไหน เธอก็คงรู้ดี ชื่อกลอนบทนี้พาดพิงถึงนามปากกาค่ะ เลยตามมาอ่าน เขียนดีค่ะ เชยชมชมเชย ไปล่ะ .........
27 เมษายน 2547 06:36 น. - comment id 255042
แวะมาชื่นชมผลงานค่ะ อรุโณทัย อาภาภัส
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
