.....ร้าง ฤา รัก ......

อาภาภัส

       นวลนางหนึ่ง  ท้าวคาง  ข้างหน้าต่าง
       ตาฝันสร้าง  เหม่อลอย  ละห้อยหา
       คำนึงถึง  ใครหนึ่ง  ซึ้งไกลตา
       อยากเห็นหน้า  เนาแนบ  แอบเคียงใจ
       เนินแนวไพร  ไกวกวัก  ทักร้องเรียก
       ยินสำเหนียก  เพรียกเพลิน  พนาไสว
       ใบไม้พลิ้ว  พลอดล้อ  พะนอไพร
       หวีดหวิวใส  เสียงเสนาะ  ไพเราะเพลง
       ครวญลอยลม  ชมชื่น  ว่าชอบเจ้า
       พี่คอยเฝ้า  ตะวัน    กั้นข่มเหง
       หัวใจจอด  ออดอ้อน   วอนระเบง
       ครึกครื้นเครง  หวานเจือ  เอื้อเอ่ยนำ
       มวลวิหค  ผกผิน   ผ่านไพรพฤกษ์  
       นางนิ่งนึก ไหนหนอ  พ่อคมขำ
       ฤาเร่ร้าง  ห่างลี้  หนีเลือนคำ
       ปล่อยระกำ  โดดเดี่ยว  เพียงเดียวดาย
      ยินสายลม  โบกซัด  สะบัดเสียง
      อ้อยอี๋เอียง  สกุณา  ลาลับหาย
      หรีดหริ่งร้อง  ก้องแว่ว  เจี้อยแจ้วคลาย
      เกลียวรักหน่าย  เหนียวหนัก  ฟักโศกตรม
      ภุมริน  บินล่า   หาเกสร
      เหลืองอรชร   ร่อนครา  อุษาสม
      เติมแต้มสี โลกหล้า  อ่าอารมณ์
      ใจนางล่ม  หล่มรัก  หักใจปอง
     หยดหยาดฝน บนฟ้า มาหยาดหยด
     หล่นราดรด  ดินแห้ง ฟื้นทั่วผอง
     ทุกชีวัน  เจิดจ้า   ประกายทอง
     แต่นางร้อง หยดใส ไว้ในทรวง