ยอดภูชูชี้ชันเหยียบชั้นฟ้า สุดสายตาแหงนเงนหวังเชยเจ้า ทิวสนเสียดเบียดทุ่งหญ้าป่าลำเนา ทิวเขาซ้อนเหลื่อมลับสลับกัน ก่อกำเนิดเกิดสายธารละหารห้วย ไหลรวมช่วยเกิดน้ำตกลงลดหลั่น สู่พื้นราบอาบชุ่มดินฟื้นชีวัน สายสวรรค์ สายน้ำ ฉ่ำชื่นใจ รอยยิ้มงามแย้มปริ่มริมฝีปาก พืชพันธุ์จากหยาดเหงื่อที่รินไหล หายเหนื่อยล้าคุ้มค่าชาวนาไทย มีป่าไม้ มีน้ำ มีชาวนา
เด็กเมืองยศ 4 พ.ย. 2544 01:12 น. - ID 5173 
3025
0
0
4 พฤศจิกายน 2544 07:34 น. - comment id 17483
คำประพันธ์สรรหามาจากไหนคะอ่านไม่ค่อยเข้าใจ..เหมาะกับกลอนธรรมชาติมากกว่าจริงมั้ย
4 พฤศจิกายน 2544 08:52 น. - comment id 17502
ผมแต่งเองอะครับไม่น่าว่าผมอย่างนี้เลย ผมไม่ได้ลอกเลียนใครมานะครับ
4 พฤศจิกายน 2544 11:28 น. - comment id 17535
เป็นกลอนให้กำลังใจ ชาวนา ไงคะ แนนแกะ..ความจริงอยู่หมวดไหนก็ได้นะคะจากที่อ่านเนื้อหา หมวดกลอนชมธรรมชาติ หรือ หมวดกำลังใจก็ได้ค่ะ...อืม....กลอนเพราะดีจ๊ะ ...เด็กเมืองยศ
4 พฤศจิกายน 2544 19:31 น. - comment id 17612
ดีจังจ้า... ชอบจ้า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
