หนังสือที่อยากอ่าน ร้านหนังสือที่อยากเข้า ฉันเห็มเล่มบนสุด มีรอยพับที่มุมขวา .... ธรรมดา..ของฉัน คงจะหยิบอีกเล่ม ที่ใหม่และไร้รอย .... แต่ในวันนี้ รอยตำหนิเล็กเล็ก กลับเป็นส่วนหนึ่งของฉัน ฉันเต็มใจยอมรับ .... รอยตำหนิ ไม่ต่างอะไร... กับชีวิตที่มีข้อบกพร่อง ไม่ต่างอะไร... กับความผิดพลาด .... ขึ้นอยู่กับว่าใคร จะยอมรับได้ หรือจะทิ้งมันไป ....วันนี้.. ชีวิตฉัน...ไม่ได้ต้องการ สิ่งที่ดีที่สุด เพราะสิ่งนี้ ไม่สามารถเติม ข้อบกพร่องของฉันได้ ...สุดท้าย ข้อบกพร่องต่างหาก ที่จะเติมเต็ม ส่วนที่หายไป..
8 เมษายน 2547 13:59 น. - comment id 243449
ไม่มีใครไม่เจอรอยตำหนิหรอกนะ ถึงคุณจะเจอกันฉันคิดอย่างนั้น แต่ก็ไม่แน่ใจว่าใครจะยอมรับมัน ได้มากหรือน้อยนั้นเท่านั้นเอง *-*ความหมายดีค่ะ ชอบค่ะชอบ*-*
8 เมษายน 2547 15:18 น. - comment id 243504
...สุดท้าย ข้อบกพร่องต่างหาก ที่จะเติมเต็ม ส่วนที่หายไป.. คนเรา ถ้าไม่ลองมีตำหนิบ้าง ก็ไม่สามารถเป็นคนได้เต็มคนนะครับ ว่ามะครับ *-*
25 เมษายน 2547 21:30 น. - comment id 254121
เขียนได้ดีมากเลยค่ะ ช็อกอล็ตก้อชอบอ่านหนังสือ แล้วซื้อก้อต้องซื้อแบบไม่มีตำหนิด้วย..... อย่างนี้ต้องคิดใหม่ ถ้าเปงอะไรเล็กๆก้อไม่น่ามีปัญหา ใช่ไหมคะ....*-* ของทุกอย่างบนโลกก้อมีตำหนิท้างน้านแหละเนอะคะ ทักทายค่า
21 มิถุนายน 2547 16:47 น. - comment id 282857
แค่เรายอมรับตัวเอง ให้โอกาสตัวเอง ไม่มีใครอยากมีตำหนิหรอก แต่ตำหนิจะทำให้เรารู้จักคิดก่อนทำอะไรต่อไปต่างหากล่ะ