ใจเร่งรีบเรรวนจวนสุดท้าย นั่งรถไฟเชียงใหม่ปักใต้นั่น กว่าจะถึงเมืองทองระนองนั้น คงอีกนานจอมขวัญไม่เปลี่ยนใจ คิดถึงเธอทุกวันฉันไม่ผิด แต่มาคิดคิดไปกระไรนั่น เราปรบมือข้างเดียวมาทุกวัน อีกไม่นานตัวฉันคงอ่อนใจ เปรียบรถไฟเหมือนใจของเราสอง ที่มีจุดปองดองคนละฝั่ง ไมมาพบจุดจบตรงกึ่งกลาง เพราะกำแพงเพื่อนมาขวางเราสองคน คงสุดท้ายในวัยแห่งความรัก เพราะถึงหลักของวัยต้องพักผ่อน แต่ยังเปิดโอกาสให้เพื่อนนักกลอน จะมัดจำหรือผ่อนก่อนได้เลย
27 มีนาคม 2547 17:43 น. - comment id 237757
ู^___^ คิดดอกเบี้ยไหมเนี๊ยะ แวะมากทักทายคะ กลอนน่ารักดีนะ
27 มีนาคม 2547 20:15 น. - comment id 237818
แม้รถไฟขบวนไหนไม่บรรจบ แต่เรายังคงคบจบความหมาย มีเธอฉันเคียงกันมั่นใจกาย ก็เธอเป็นเพื่อนชายที่แสนดี *-*เราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปนะคะ กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
2 เมษายน 2547 15:36 น. - comment id 240314
อืมม์..