ดูดาวน้อย ลอยเด่น เต็มท้องฟ้า ไกลสุดตา เป็นประกาย สุดปลายฝัน งามยิ่งกว่า ถ้อยคำ พร่ำรำพัน ดาวเท่านั้น มีค่า กว่าใดใด ยิ่งมอง ยิ่งห่างไกล ไร้ความฝัน ดาวดวงนั้น เปลี่ยนโลก ให้สดใส ความรู้สึก ช่วงนั้น ฉันว่าไกล เธอคือใคร สูงเกินไป จะไขว่คว้า ทำอย่างไร ให้ตัว เทียมเท่าทัน กี่ร้อยพัน วันเดือน เคลื่อนลับลา เธอห่างไกล ไร้ทาง ขวางกั้นฟ้า เก็บดวงตา ดวงใจ ไว้แค่ดิน ขอแค่ทำ ให้ดาว มีความหมาย ส่องพร่างพราย แสงสว่าง กลางชีวิน เธอได้สอน ความรัก ให้ได้ยิน สอนให้บิน แล้วจาก ฝากความหวัง ดอกฟ้ากับหมาวัดก็เป็นตำนานสอนเราอยู่แล้ว แต่ก็ยังไม่รู้จักเจ็บจำ 25 พฤศจิกายน 2546 ผลิใบสู่วัยกล้า
4 มีนาคม 2547 07:34 น. - comment id 224669
วันที่รอ ขอแค่จริงใจก็พอ แม้ว่าเหนื่อยก็จะไม่ท้อ
4 มีนาคม 2547 10:54 น. - comment id 224710
ดาว -- ตก ย่อมมีวันที่ดาวจะตกลงสู่พื้นดิน
4 มีนาคม 2547 11:31 น. - comment id 224745
สู้ต่อไปนะคะท้อได้แต่ห้ามถอย จะเปงกำลังใจให้ค่ะ
4 มีนาคม 2547 13:09 น. - comment id 224807
แม้เพียงดาวอยู่ห่างไกลลิบ อย่าเอื้อมหยิบไปได้ไม่ถึง เพียงได้มองเพียงได้ชมก็ตราตรึง มิต้องดึงเหนี่ยวรั้งเป็นของตัว... ........................................................... :)
4 มีนาคม 2547 20:22 น. - comment id 225095
แม้ส่งแสงพร่างพราวดาวสดใส แต่รู้ไหมในจิตยังคิดหมอง เมื่อหมื่นคนได้ชมแล้วสมปอง แต่ดาวหมองเพราะทุกคนมองดาวเหนือใคร *-*การเป็นดาวเป็นของสูงที่บางครั้ง ถ้าดาวเลือกได้ดาวคงอาจไม่อยากเป็นตัวเองก็ได้นะค่ะ เพราะยิ่งสูงยิ่งหนาว ถ้าอยู่ต่ำก็คงไม่หนาวจริงไหมค่ะ อิอิ กลอนไพเราะมากเลยค่ะ*-*
4 มีนาคม 2547 23:44 น. - comment id 225221
ทำไมดาวต้องสว่าง อยู่เสมอ ทำไมเธอ ต้องปากกว้างกว่าคนไหน ทำไมดาวต้องกระพริบอยู่ไกลๆ ทำไมใจไม่อยากเห็นหน้าเธอ ทำไมฟ้าให้เรามาพบกัน ทำไมฉันต้องเจอะเธออยู่เสมอ ทำไมเราต้อง...กันเมื่อแรกเจอ ทำไมเธอหน้าเหมือนลิงกัง
5 มีนาคม 2547 06:07 น. - comment id 225354
เธอเป็นดาวสุกใสในท้องฟ้า เป็นดาราเด่นในดวงใจฉัน เป็นความฝันที่หวังตั้งผูกพัน คนสำคัญ เกินคว้า ได้ตัวเธอ
5 มีนาคม 2547 07:19 น. - comment id 225386
ยังมีกำลังใจจากทุกคน