จากมาไกลใจคิดถึงคะนึงหา พร่ำวาจาอุราครวญรัญจวนเหงา ป่านนี้หนอเป็นไฉนดวงใจเรา สุดแสนเศร้าเฝ้ารำพันทุกวันวาร ทางแสนไกลใจคิดถึงอยู่ไม่ห่าง ไม่เว้นว่างห่างหัวใจไกลสถาน ทุกราตรีที่เปลี่ยนผันไปตามกาล นานแสนนานเพียงใดไม่ร้างรา หลายถ้อยคำร่ำรายังตราติด ยังตรึงจิตคิดรำพึงคำนึงหา คำต่างต่างก่อนมาว่าสัญญา ยังรักษาตราไว้ในหัวใจ เพียงศรัทธาค่าความรักประจักษ์มั่น แม้คืนวันผันเปลี่ยนหมุนเวียนได้ รักของเราไม่หวั่นไหวไปแสนไกล อยู่แห่งใดใจยังมั่นไม่ผันแปร เพียงเส้นทางขวางกั้นสัมพันธ์ไว้ แต่ดวงใจไม่เคยห่างทางรักแน่ เศ้นทางกั้นเพียงร่างไว้ใจดูแล รักมั่นแท้แต่ใจซึ้งคิดถึงกัน
20 กุมภาพันธ์ 2547 14:12 น. - comment id 218714
อบอุ่นและไพเราะมากครับ
20 กุมภาพันธ์ 2547 15:30 น. - comment id 218739
ครวญรำพันฝันเพ้อละเมอหา ยอดชีวาอยู่แห่งใดใจห่วงแสน แม้นหนทางห่างไกลในดินแดน ไม่คลอนแคลนรักคิดถึงคนึงคอย......ฯ มาร่วมคิดถึง..คนไกล...ด้วยคนค่ะ..คิดถึงจังเลยเนาะ....ก็มันไกลนี่นา...!!!.. บทกลอนไพเราะมากค่ะ..มาชื่นชมนะคะ..
20 กุมภาพันธ์ 2547 17:44 น. - comment id 218804
เราจะห่างเพียงกายไม่ใกล้ชิด แต่ดวงจิตผูกพันมั่นเสมอ แม้ห่างไกลเพียงใดใจระเมอ และคิดถึงเธอเสมอทุกเวลา *-*กลอนไพเราะและอบอุ่นมากเลยค่ะ*-*
20 กุมภาพันธ์ 2547 21:53 น. - comment id 218859
เพชรพรรณร้าย เหลือร้าย กลอนบทนั้น ซึ่งตัวฉัน ไม่เคยอ่าน นานหนักหนา เพราะเหลือร้าย ภาษาพริ้ง ยิ่งงามตา อนิจจา น่าจะเห็น เป็นนานเนา ขอฝากตัว เป็นแฟน ของกลอนพี่ พิกุลทอง ผู้นี้ ยังโง่เขลา จะเฝ้าอ่าน งานพี่ ดีนะเรา พระพี่เจ้า ได้ไหม แค่นี้เอง
21 กุมภาพันธ์ 2547 10:18 น. - comment id 218983
เส้นทางจริง ยังไม่ทอด จอดกันได้ แต่เส้นใย สายใจรัก ถักทอฝัน ยิ่งนานวัน รัดแน่น แฟ้นสัมพันธ์ คิดถึงกัน กำลังใจ ส่งให้เธอ
21 กุมภาพันธ์ 2547 12:36 น. - comment id 219036
ขอบคุณครับ คุณลำน้ำน่าน คุณราชิกา คุณผู้หญิงไร้เงา คุณพิกุลทอง และคุณชัยชนะครับ ที่แวะเวียนมาเยี่ยมชม เพชรพรรรายยินดีรับฟังคำติชม และขอบคุณทุกท่านเป็นกำลังใจให้มาโดยตลอดครับ