หน้าส่วนตัว
กว่าจะผ่านวันร้ายใจแทบขาด สุดขยาดจำทนคนต้องฝืน
คุณลำบากสั่งสอนป้อนจุดยืน เป็นครูอื่นที่ไร้ซึ่งเงินเดือน
สอนให้คนรู้ค่าว่าชีวิต มีถูกผิดมีล้มขมเผื่อนเผื่อน
การได้อยู่โลกนี้ที่ย้ำเตือน เปรียบเสมือนต้นไม้กายยืนเดียว
ลมพัดมาสิ่งใดมาไม่หวั่นใหว ลำบากไปทนทานมันโดดเดี่ยว
ให้อดทนคุณค่ามากนักเชียว โปรดแลเหลียวคนที่เขามากกว่าตน
เรามิใช่คนที่สุดสุดแล้ว จงแน่แน่วพากเพียรเรียนฝึกฝน
ลำบากหน่อยต้องรับกับต้องทน เผื่อเบื้องบนเห็นใจให้โชคดี
กำลังใจยังมีให้คนที่...ฮึดสู้...เพื่อ...ชัยชนะ...ของตัวเองเสมอ
จากใจดวงน้อยหนึ่งดวง...
ลูกศิษย์ครูลำบาก...โปษยาเรมุส
โปษยาเรมุส 19 ก.พ. 2547 13:45 น. - ID 47060 
733
1
0
19 กุมภาพันธ์ 2547 14:04 น. - comment id 218303
เราต้องพยายามค้นคว้าหาวิชา อ่านตำราเพื่อให้ได้ในความรู้ จดจำสิ่งที่ครูสอนอยู่ ไว้ให้เป็นความรู้ประดับตน *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
20 กุมภาพันธ์ 2547 17:52 น. - comment id 218812
อะนะคะ มาอ่านงานแล้วก็บอกนิดว่า ถ้าเขียน บาทละ บันทัดจะอ่านง่ายค่ะ ลองนะคะ กว่าจะผ่านวันร้ายใจแทบขาด สุดขยาดจำทนคนต้องฝืน คุณลำบากสั่งสอนป้อนจุดยืน เป็นครูอื่นที่ไร้ซึ่งเงินเดือน แนะแนวนิดนิด อิอิ
26 กุมภาพันธ์ 2547 17:12 น. - comment id 221952
โอ้ !!!! เยี่ยมมากเลยล่ะค่ะอ่านแล้วทำให้ฮึดสุดๆเลยชอบมากค่ะ หวังว่าจะมีกลอนเรื่อยๆน่ะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
