เป็นแค่คน ไม่มีพ่อ แต่กำเนิด มีแต่แม่ ผู้ดีเลิศ เลี้ยงดูฉัน มีพี่สาว ต่างพ่อ ห่างวัยกัน ก็สุขสันต์ ไม่ต่าง จากผู้ใด หญิงคนเดียว ทำหน้าที่ ทั้งพ่อแม่ แต่ไม่เคย คิดว่าแย่ เลยรู้ไหม ได้ความรัก ความอบอุ่น ไม่แพ้ใคร ไม่เคยคิด โทษใคร ว่าไม่ดี อยู่กันมา สิบห้าปี มีเรื่องเศร้า จนต้องเหงา เปล่าเปลี่ยวใจ จนบัดนี้ ด้วยแม่ถูก มะเร็งร้าย คร่าชีวี ทิ้งวจี ไม่กี่คำ ก่อนหลับนาน *เรียนนะลูก , อย่าร้องไห้ , แม่รักลูก* สามคำนี้ พันผูก จิตใจฉัน แม่เป็นห่วง ลูกก็รู้ อยู่เหมือนกัน จะบากบั่น ตั้งตาเรียน สู้หมดใจ อีกไม่นาน ลูกคนนี้ จะไปหา ปริญญา หนึ่งใบ จะหาให้ ใส่ชุดครุย ไปกราบแม่ แนบข้างกาย ขอแม่หลับ ให้สบาย อย่ากังวล......
กระบี่รับใช้ 15 ก.พ. 2547 22:34 น. - ID 46851 
1289
7
0
16 กุมภาพันธ์ 2547 06:50 น. - comment id 216878
ใจมุ่งมั่น ตามคำ แม่ย้ำสอน ให้ขจร ระบือไกล ในชื่อเสียง สุดฟ้าไกล ใจมีแม่ อยู่ข้างเคียง เสมือนเยี่ยง คอยคุ้มครอง เหล่าผองภัย ให้สำเร็จสมความปรารถนานะครับ
16 กุมภาพันธ์ 2547 11:13 น. - comment id 216911
ไม่ว่าจะยากเพียงใด ลูกจะทำให้ได้เพื่อแม่นั้น ปริญญาหนึ่งใบแทนสายสัมพันธ์ และการบอกรักแม่ด้วยหมดใจ *-*ลึกซึ้งกินใจมากเลยค่ะ แต่งเก่งจัง ชอบค่ะชอบ*-*
16 กุมภาพันธ์ 2547 11:44 น. - comment id 216931
กระบี่ฯ แต่งเก่งมากค่ะ อ่านแล้วใจไปตาม ซึ้งไปมากค่ะ ขอไม่ตอบเป็นกลอนนะคะ มือไม่มีแรง ใจก็ยังโหวงเหวง
16 กุมภาพันธ์ 2547 13:13 น. - comment id 216964
หวังทำดีที่สุดในจุดนี้ ด้วยใจที่ยึดมั่น...ไม่หวั่นไหว คำแม่พร่ำจำติด...ในจิตใจ จะเดินไปให้ถูกทาง...อย่างมั่นคง
16 กุมภาพันธ์ 2547 13:55 น. - comment id 216978
จะเป็นกำลังใจให้นะค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 14:43 น. - comment id 217012
ไม่คำจะบรรยาย ดีจัง อ่านแล้วรู้สึกถึงอารมณ์คนเขียน
16 กุมภาพันธ์ 2547 15:51 น. - comment id 217087
หน้าส่วนตัว
เอ่อ....สวัสดีครับ
สวัสดีครับ คุณชัยชนะ ขอบพระคุณสำหรับอวยพรครับ
สวัสดีครับ คุณผู้หญิงไร้เงา ขอบพระคุณที่แวะมาอ่านน๊ะครับ
สวัสดีครับ คุณ tiki ตอนผมแต่งไป ก็ซึ้งไปเหมือนกานอะครับ ....ไม่ต้องตอบเป็นกลอนหรอกน๊ะครับ แค่มาอ่าน ก็ดีใจแล้วครับ
สวัสดีครับ คุณละอองน้ำ ....บ่ายๆอย่างนี้ ทานหมูสะเต๊ะ อร่อยน๊ะครับ ( ไม่เชื่อลองทานดูสิครับ อิอิ )
สวัสดีครับ คุณข้าวปล้อง ......ขอบพระคุณสำหรับกำลังใจดีๆน๊ะครับ
สวัสดีครับ คุณแทนคุณแทนไท....แหม ผมก็นั่งน้ำตาซึมเหมือนกันครับ ตอนแต่ง
*ขอบคุณ สำหรับกำลังใจดีๆน๊ะครับ แต่เอ่อ...อืม ครับ
16 กุมภาพันธ์ 2547 17:47 น. - comment id 217180
ซึ้งเจงๆเลยค่ะ ปลาวาฬสีน้ำเงินอ่านแล้วก็คล้อยตามเลยอ่า เพราะมากๆนะคะ มาทักทายค่ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 18:07 น. - comment id 217191
แต่งได้ซึ้งมากเลยนะคับพี่กอ.. เศร้ามากๆ เลย.. เพราะมากคับ..^_^
16 กุมภาพันธ์ 2547 21:50 น. - comment id 217234
สวัสดีครับ คุณปลาวาฬสีน้ำเงิน คนสวย ขอบคุณสำหรับคำชมน๊ะครับ T_T แต่งเองน้ำตาก็จะไหลเหมือนกันครับ อิอิ สวัสดีครับ คุณรักคุณครับ (เฮีย) อย่าร้องไห้นะครับ กระดาษทิชชู่ผมหมดแล้ว ไม่อยากเอาหลังมือเช็ดน้ำตาให้ อิอิ ขอบคุณที่มาอ่านน๊ะครับ ปลื้มจิงๆ
16 กุมภาพันธ์ 2547 22:02 น. - comment id 217241
สวัสดีครับ คุณละอองน้ำ ....บ่ายๆอย่างนี้ ทานหมูสะเต๊ะ อร่อยน๊ะครับ ( ไม่เชื่อลองทานดูสิครับ อิอิ ) เอ๊ะ...ยังไงเนี่ย ? ทีคนอื่นล่ะขอบคุณเอาๆ ทีเราบอกให้ไปกินหมูสะเต๊ะ
16 กุมภาพันธ์ 2547 22:17 น. - comment id 217248
อิอิ สวัสดียามดึกครับ คุณละอองน้ำ.... ทานข้าวหรือยังครับ ดึกๆอย่างนี้ ถ้าจะให้ดี ต้องราดหน้าเคี้ยงเอมไพร์ครับ สุดยอด ลองทานดูสิครับ *ขอบคุณน๊ะครับที่แวะมา และเป็นกำลังใจให้ เอาไว้ถ้ามีโอกาสจะเลี้ยงหมูสะเต๊ะ มื้อบ่าย เป็นการตอบแทนนะครับ อิอิ ^_^**
16 กุมภาพันธ์ 2547 22:29 น. - comment id 217253
.ขอบคุณล่วงหน้านะคะ...ที่ว่าจะเลี้ยงหมูสะเต๊ะมื้อบ่าย ดูท่า...จะเป็นมื้อบ่ายเบี่ยงละมั้ง...หุหุ... (แซวเล่นน่ะค่ะ)
16 กุมภาพันธ์ 2547 23:09 น. - comment id 217259
555....แหมๆ คุณละอองน้ำก้อ ไม่ได้บ่ายเบี่ยงสักหน่อย ( ทำไมรู้ทันเราหละเนี่ย) ....หมูสะเต๊ะแถวบ้านผมอร่อยมากเลยนะครับ ถ้ามีโอกาส ต้องเลี้ยงคุณละอองน้ำ พร้อมกับสนทนาเรื่องปรัชญาแห่งชีวิต (ที่คุณละอองน้ำซึ้งถึงแก่นแล้ว )กันหน่อยอะครับ อิอิ ^_^
17 กุมภาพันธ์ 2547 01:00 น. - comment id 217285
กระบี่..รับใช้.... พี่ร้องไห้.....หนักมาก...หลังจากอ่านงานคุณจบ.. หลังจากที่พี่เคยร้องไห้...หนักมาก...ในชีวิต... มาครั้งหนึ่ง...เมื่อปี..ที่แล้ว... เหตุผล...พี่ขออนุญาตินำงานชิ้นนี้..ของคุณ..ไปลงคู่..กับงานพี่..ใจสลาย....ที่พี่จะลงคืนนี้ คุณไปอ่านแล้วกัน....แล้วคุณจะทราบเหตุผล... และรู้ไว้น่ะ...คืนนี้..คุณทำตาพี่ช้ำ.... เพราะพี่ร้องให้หนักมาก......
17 กุมภาพันธ์ 2547 01:09 น. - comment id 217288
พระคุณแม่ลึกล้ำกว่าห้วงมหาสมุทร
บริสุทธิ์โปรยปรายดุจหยาดสวรรค์
สามคำพร่ำสั่งสอนบุตรก่อนจากกัน
เหมือนเป็นยันต์เกราะเพชรคุ้มตน
หนทางได้ฝากไว้ด้วยใจให้รำลึก
จงผนึกแรงกายใจพร้อมฝึกฝน
สร้างการเล่าเรียนไว้ให้เหนือคน
นำพูลผลไปฝากแทบเท้ามารดา.
แก้วประเสริฐ.
ไพเราะเนื้อหาดีครับ ขออวยพรให้สมประสงค์
17 กุมภาพันธ์ 2547 03:26 น. - comment id 217310
เอ่อ.....สวัสดีครับคุณพี่ภูตะวัน ตะวันรอน เอ่อ..อย่าร้องไห้นะครับ เด๋วจะไปตอบ ที่หน้าบ้านของคุณพี่ นะครับ สวัสดีครับ คุณแก้วประเสริฐ...ขอบพระคุณมากๆสำหรับคำอวยพรนะครับ เอ่อ...คือว่า.... ฮะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านกันครับ
17 กุมภาพันธ์ 2547 13:26 น. - comment id 217402
ฮือ อ่านแล้วมันซึ้งจนหยดน้ำอุ่นๆซึมมาที่ขอบตาได้จริงๆ จะเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ ที่นี่ยังมีเพื่อน ที่คอยเจือความห่วงใย ที่นี่แม้ห่างไกล แต่หัวใจผูกรวมกัน คิดถึงเสมอนะคะ แวะมาทักทายกันบ้างเน้อ
17 กุมภาพันธ์ 2547 19:15 น. - comment id 217601
สวัสดีครับ คุณ ardin ..... เด๋วขออนุญาติเอาผ้าเช็ดหน้า ของผม ไปเช็ดน้ำอุ่นๆ ที่ซึมจากขอบตา ของคุณ ardin น๊ะครับ อิอิ ขอบคุณที่แวะมาอ่านน๊ะครับป๋ม
7 มีนาคม 2547 15:23 น. - comment id 226472
อ่านแล้วซึ้งๆๆๆๆๆ >_
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
