หน้าส่วนตัว
* ช่องว่าง แห่งความเหงา ดูอ้างว้าง
คล้ายเหินห่าง สุดเอื้อม ให้คิดถึง
ทอดสายตา มองไป ใจคนึง
ลมรำพึง แผ่วหา เอื้ออาทร
ช่องว่าง แห่งความเหงา ไม่เคยปิด
คราเมื่อคิด ดุจโดดเดี่ยว กลางสิงขร
เหลียวหน้า ไม่เห็นใคร ใจรอนรอน
ได้แต่วอน เทพไท้ ให้ช่วยที
ในฉับพลัน เทพดลใจ ให้ได้คิด
ทุกชีวิต กลัวความเหงา ใคร่หลีกหนี
อยากอิงแอบ แนบชิด ขวัญชีวี
ทุกนาที นั้นเป็นไป ไม่ได้เลย
ช่องว่าง แห่งความเหงา เติมเต็มได้
ด้วยน้ำใจ แห่งความรัก จักเฉลย
แม้เหงากาย ใจไม่เหงา เหมือนอย่างเคย
โอ้ทรามเชย คิดถึงกัน ทุกวันวาร...ฯ
***กฤษณะ*** 13 ก.พ. 2547 18:06 น. - ID 46706 
894
11
0
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:41 น. - comment id 215767
ไม่รู้ว่าใคร ใจตรงกับใครนะ.. แต่บทนี้..ลองไปเทียบกับริมธาร. สิ.. สาวคนนั้นคิดเหมือนพี่โอมเลย ..
13 กุมภาพันธ์ 2547 18:42 น. - comment id 215768
เข้าไปอ่านมา .. สาวริมธาร มีคนสมมติให้เป็น มิส xxx อีกแล้วพี่.. แล้วแจมก็พึ่งเข้าไปในกระทู้ บ่นถึงพี่อยู่พอดี มาทันใจดีจัง .. อย่างนี้คราวหน้าต้องบ่นหาบ่อย ๆ แล้วสิ .. จะได้เจอพี่บ่อย ๆ
13 กุมภาพันธ์ 2547 19:45 น. - comment id 215806
ความเหงา ..ที่เงียบงัน..
นั่งมองพระจันทร์ .. คิดถึงเธอ..
ฉันคงแค่ กระต่ายน้อย ..ที่หลงเพ้อ..
อยากขอแค่เจอ .. เธอ ..ทุกคืน..
ช่องว่าง..ตรงนั้น..
ปิดกั้น.. ฉันทน.. สุดฝืน..
อ่อนแรง ..ไร้..สดชื่น..
ขอเธอยื่น น้ำใจ ..ใส่ช่องว่าง.. (ขอเป็นกาละแมระกาน อิอิอิ)..
..แบบ เรน..หัดแต่งนะคะ.. .
แบบ ตอนนี้ สมมติว่า ..นู๋เรน อกหัก..
น้ำตาทะลัก ..ท่วมท้น ..หัวใจ..
จะเก็บไปฟ้อง บอกพ่อ ได้มั้ย..
ก็คนนั้นงัย .. แอบไป ...มีคนอื่น.. อิอิอิ..
..เรน..กล้าที่จะเขียน ตรงนี้..
ก็พี่ใจดี .. อยู่ใกล้..
..ชี้ผิดถูก ..ปลุกปลอบใจ..
อ่อนโยนที่ให้ ..เรนขอ..ขอบคุณ .. อิอิอิ..
โห้ยย ..อีกแล้วดิคะ..
สงสัยจะต้อง ถูก พี่สาวว่า ยัยเรนตัวยุ่ง..
อาบน้ำ ..สีสวย.ด้วย..สายรุ้ง..
ลมพัดอุ่นๆ.. ใกล้คนใจดี..
แว๊ป..เดี๋ยว..
เฉี่ยวใกล้..
ยิ้มใส...ส์..
ซาแว๊ป..
13 กุมภาพันธ์ 2547 21:42 น. - comment id 215900
ช่องว่างแห่งความเหงาตัวเรานั้น ยังเต็มตื้นทุกคืนวันมิว่างเว้น มีความเศร้าชิดใกล้ใจลำเค็ญ เหมือนดั่งเป็นเพื่อนยากจากอุรา *-*กลอนไพเราะและสวยงามมากเลยค่ะ ชื่นชมค่ะ*-*
13 กุมภาพันธ์ 2547 22:18 น. - comment id 215922
มีช่องงว่าง เวิ้งเหงา ให้เจ้าช่วย วอนคนสวย ใจดี พี่เสาะหา เติมสักหน่อย น้อยนิด พิจารณา ให้ช่องว่าง ที่ว่า คับแคบลง
13 กุมภาพันธ์ 2547 22:34 น. - comment id 215933
ช่องว่างแห่งความเหงา มีอะไรให้ค้นหาบ้างนะ อยากรู้จังว่าช่องว่างตรงนั้น มีอะไรบ้าง
13 กุมภาพันธ์ 2547 22:47 น. - comment id 215936
^J^
+ สีน้ำฟ้า...น้องแจม..สบายดีนะจ๊ะ แซวอะไรพี่..?
ริมธารเหรอ...ยังไม่เห็นอ่ะ
+ เรนจัง...น่ารักเสมอแหละเราน่ะ...
โห้ย...แต่งเก่งจัง..เห็นภาพเลยนะ
+ ผู้หญิงไร้เงา...ขอบคุณครับ..
ทำยังไง ถึงจะช่วยให้หายเหงาเศร้า..
ทำไมต้องเป็นเพื่อนกับความเหงาเศร้า...เฮ้อ...
+ ชัยชนะ...ดีแล้วละที่ ช่องว่างความเหงาแค่น้อยนิด
ยังงี้ เติมสาวสวยใจดีคนเดียวก็เต็ม...
เอ้า..สาว ๆ ทั้งหลาย รีบหน่อยนะ..555
13 กุมภาพันธ์ 2547 22:52 น. - comment id 215941
^J^ .....
+ cool-hearted...ม่ายรู้จาตอบยังไงดี..ยกคำโบราณดีกว่า
...สิบปากว่า ไม่เท่าตาเห็น..สิบตาเห็น ไม่เท่ามือคลำ...ฯ
14 กุมภาพันธ์ 2547 02:29 น. - comment id 216037
ตอนนี้มีความง่วงเบียดเข้ามาในช่องว่างเต็มไปหมด... ช่องว่างแห่งความเหงา แผ่ขยายออกด้วยความรู้สึกที่รุมเร้า แต่ในวันที่เห็นแต่เธอเหมือนเป็นเงา มันก็ค่อยเบาบางบรรเทา..และแคบลง ...บทนี้นี่...เฮือกสุดท้ายก่อนไปนอนเลยนะ...
14 กุมภาพันธ์ 2547 16:05 น. - comment id 216219
ไม่มีแล้ว ช่องว่าง แห่งความเหงา สื่อรักเรา ด้วยดวงจิต พิศมัย ความรู้สึก ลึกซึ้ง ตรึงทรวงใน รักล้นใจ มอบเก็บไว้ ให้แด่เธอ แม้นกายห่าง แสนไกล ใจยังภักดิ์ ด้วยความรัก แห่งน้ำใจ ให้เสมอ กระแสจิต ส่งถึงกัน วันพบเจอ ใจพร่ำเพ้อ คิดถึงกัน ทุกวันคืน....ฯ มาส่งมอบ...ความรู้สึกที่ดี...กำลังใจ..และความคิดถึง...ให้พี่โอม...นะคะ.. ..ให้พี่โอม...มีความสุขมากๆ..ในวันแห่งความรัก...และตลอดไปค่ะ....
15 กุมภาพันธ์ 2547 00:04 น. - comment id 216429
^J^ ........
+ ละอองน้ำ...สบายดีนะครับ ความง่วงเบียดความเหงา
ได้จริง ๆ ด้วย.....ตื่นเช้าสดชื่นนะครับ
+ ราชิกา...โอ้โฮ...!!! หวานจัง (สงสัยกฤษณะโดนหลอกอีกแระ)
อย่างไรก็...ขอบคุณครับ..........
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
