....................ฉันเป็นเพียงเรือน้อยลำหนึ่ง ที่อยากลอยไปให้ถึงฝั่ง ที่ขอบฟ้ายังมีความหวัง มีพลังให้ฉันก้าวต่อไป แม้ทางข้างหน้าจะยาวไกล ฉันจะก้าวต่อไปไม่หวั่นไหว ฉันจะพยายามและตั้งใจ ฉันเชื่อว่าไม่มีอะไรทำให้เรือน้อยนั้นจมลง
6 กุมภาพันธ์ 2547 16:34 น. - comment id 212737
เรือลำน้อย ล่องลอย กลางสมุทร ใสพิสุทธิ์ กล้าท้าสู้ แดดลมฝน ด้วยจิตใจ เข็มแข้ง ทรนง แม้ฝนลง คลื่นแรง ไม่สะเทือน ลมซัดซ้าย ก็เอียงซ้าย แต่ไม่ล่ม แม้ซานซม แต่ใจสู้ มุ่งจุดหมาย อีกไม่นาน ทั้งฟ้าฝน คงเห็นใจ เป็นฟ้าใส แดดจ้า นำพาทาง
6 กุมภาพันธ์ 2547 17:26 น. - comment id 212763
...สวัสดีค่ะ.. ..มาเป็นกำลังใจให้เรือน้อย ให้ลอยถึงฟากฝั่ง ด้วยหัวใจ....แกร่ง..พลัง จะถึงฝั่งโดยปลอดภัย ..ทักทายค่ะ..~-~..
6 กุมภาพันธ์ 2547 17:26 น. - comment id 212764
ขอบคุณเพค๋ะ... ท่านกระบี่รับใช้ที่แวะอ่านบทกวีของข้าน้อย อาจเป็นเรือลำน้อยที่เดียวดาย แต่ยังหมายฝ่าฝั่งไปให้ถึง อาจจะเป็นแค่ผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ยังกล้าฝ่าฟันให้ถึงขอบฟ้าไกล......................
6 กุมภาพันธ์ 2547 17:31 น. - comment id 212765
คุณซอมพลอ ส่งข้อความเป็นเวลาเดียวกับที่ส่งไปให้คุณกระบี่รับใช้เลยนะค่ะ ถึงตัวอยู่ไกล...........แต่ใจยังส่งถึงกัน........ ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจให้นะค่ะ .............. เรือน้อยลำหนึ่งลำนี้ จะล่องลอยไปที่ใครก็ไปไม่ถึง เรือน้อยจะไม่หยุดล่องลอยสักทีนึง เรือน้อยลำหนึ่งเชื่อว่า *****ความพยายามเท่านั้นที่จะทำให้ลอยไปไกล*****
6 กุมภาพันธ์ 2547 19:53 น. - comment id 212827
เรือลำน้อยลอยคล้างกลางสมุทร ไม่อาจรู้ถึงจุดหมายปลายทางได้ โต้คลื่นลมโหมกะหน่ำซัดพพาไป เดียวดายไร้ผู้เคียงคู่อยู่ผู้เดียว อนิจจาชีวิต...
6 กุมภาพันธ์ 2547 20:46 น. - comment id 212841
เรือน้อยเดียวดายอยู่กลางน้ำ คลื่นกระหน่ำ ซ้ำพัดเรือให้ไปไกล ไม่รู้ว่าจุดหมายอยู่แห่งใด แต่จะตามก็ด้วยใจที่ภักดี......................... ชีวิตไม่เที่ยง............ ความแน่นอนนั้นไม่แน่นอน...................
7 กุมภาพันธ์ 2547 08:23 น. - comment id 213040
ซ่าซัดฝ่าคลื่น สิ่งอื่นถาโถม น้ำซัดพัดชโลม จนตัวเปียกปอน... สู้ไว้นะครับ *-*
7 กุมภาพันธ์ 2547 09:29 น. - comment id 213066
แม้คลื่นซัดยังไงจะไม่หวั่น จะมุ่งมั่นสู้ไปอย่าไม่ท้อ หากชีวิตที่ลิขิตคือการรอ ฉันไม่ขอให้ชีวิตเดินทางบนเส้นตรง ค่อยมีกำลังใจหน่อย...............จะสู้ค่ะ
9 กุมภาพันธ์ 2547 19:49 น. - comment id 214047
ฉันเป็นเพียงเรือน้อยลำหนึ่ง ที่ล่องลอยอยู่ในทะเลกว้าง ไม่รู้ว่าจะลอยไปในทิศทาง จึงต้องอ้างว้างอยู่กลางทะเล *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
10 กุมภาพันธ์ 2547 13:45 น. - comment id 214446
สู้สู้ น้องสาว หายหน้าไปไหนนานน่ะ คิดถึงจัง
11 กุมภาพันธ์ 2547 09:42 น. - comment id 214859
ผู้หญิงไร้เงา............... ฉันเป็นแค่เรือลำหนึ่ง ซึ่งลึกอยู่ในทะเลกว้าง ไม่มีเข็มทิศนำทาง จึงต้องอ้างว้างเดียวดายกลางทะเล ขอบคุณค่ะ.........ที่แวะมา
11 กุมภาพันธ์ 2547 09:47 น. - comment id 214861
แทนคุณแทนไท สู้ตายค่ะโคนัน...........อิอิ
11 กุมภาพันธ์ 2547 14:41 น. - comment id 214942
ขอเพียงใจสู้ไม่หวั่นไหว..พายุในใจจะพัดรุนแรงแค่ไหนก็ไม่หวั่นเกรง..... แวะมาเยี่ยมครับ.....
11 กุมภาพันธ์ 2547 16:46 น. - comment id 214977
ขอเพียงเรามีเธอเดินร่วมทาง ทุกย่างก้าวคงจะดำเนินไปด้วยดี ขอบคุณมากกกๆๆค่ะที่แวะมา ดีใจจัง......