ปกติชน
The sun
เมื่อเราวางความคิดของการใช้ชีวิต
ลึก และ กว้าง สักหน่อย
มองสิ่งที่เกิดขึ้น
มองความเป็นไปได้ที่เราสร้างเอง
มองบุคลิกตัวเรา
มองสิ่งแวดล้อม
และมองที่หัวใจ เพราะเห็นจะเป็น
สิ่งที่สำคัญที่สุด
สำหรับเรา และไม่ลืมมอง
ไปที่สมองอันช่างคิดของเราด้วย
ที่ให้เราได้มอง ๆ มานี้
แง่คิดที่ได้กับตัวเองก็คือ
เรามอง เราเห็น
ตัวเรา ปัจจุบัน การดำเนินไป
และบางวันเราก็ร้องไห้
เพราะมีสิ่งใหม่มา มันจากไป
สิ่งเก่ามี มันไม่พัฒนา
แต่เอาแต่มองข้างหน้า
จนไม่รู้ว่า เดินมาได้ไกลแล้ว
คนเรามักกลัวใช่ไหม
กลัวสารพัด เราตั้งใจบอกเลิกรา
แต่พอนึกถึงความสัมพันธ์ของเรา
กลัวมิตรภาพ กลัวจะเหงา
กลัวสารพัด แต่ไม่กลัวที่หัวใจจะเจ็บต่อไป
แล้วเราก็ลองมานั่งนึก นั่งคิดอย่างที่บอก
คำตอบที่ฉันเองได้วันนี้
มันเป็นการใช้ขีวิตในแบบปกติ
ที่มีเรา ตัวเรา ชีวิตเรา
ดำเนินไป เมื่อวันหนึ่งมีอะไรแปลกใหม่มา
เราก็ยึดติดจนคิดว่า
มันต้องอยู่ และเมื่อเราคิดจะลา
ผลที่กลัวก็คือความเจ็บ นั่นเอง
สิ่งที่ทำให้ฉันเผยยิ้มได้ก็คือ
สิ่งนี้แหล่ะ
การใช้ชีวิตในแบบที่ฉันเป็นได้ทุกวัน
แบบปกติ ที่เข้มแข็งเองได้
ดูแลตัวเองได้
แล้วหัวใจก็จะลิ้มรสความแกร่งขึ้นอีกวัน