๏ เมื่อเรียงถ้อยร้อยกรองจนคล่องแคล่ว ได้ลองแล้วเรขลักษณ์ตามหลักฐาน วิไลวัจน์จัดวรรคประทักษ์ชาญ สมหลักการนักกลอนอักษรคม ควรลองเพียรเขียนกลสับสนเล่น แล้วค้นเค้นคำกลอนสุนทรสม ไม่เสียบทรสอ่อนกลกร่อนจม ฤๅรอนล้มเลอะไปจากใจจินต์ กลบทละบทจารคืองานหนัก จงสานถักทอไว้วิไลศิลป์ คำลิขิตประสิทธิให้ชนได้ยิน สืบไว้ถิ่นสถานหลักชาตินักกลอน เมื่อชำนาญจารคำตามลำดับ ต้องตำหรับฉันทลักษณ์เลออักษร จะก้าวไกลให้สมัครสร้างวรรคตอน กลยักย้อนยืนหยัดฝึกหัดเทอญ ๚ะ ๒๒ มกราคม ๒๕๔๗
วฤก 22 ม.ค. 2547 22:52 น. - ID 45149 
714
3
0
22 มกราคม 2547 23:07 น. - comment id 206282
ยอมรับนะค่ะ ว่าชอบอ่านกลบทมาก และยากจะเขียนมากเหมือนกัน แต่ด้วยความสามารถไม่ถึง แต่ก็จะพยายามเพื่อจะได้เขียนได้ในสักวันค่ะ (กลอนคุณไพเราะมากเลยนะค่ะ ชื่นชมผลงานเสมอค่ะ)
22 มกราคม 2547 23:38 น. - comment id 206301
ขอบคุณครับ ที่ติดตามกันมาตลอด ผมอายตัวเองเหมือนกัน ที่ไม่อาจติดตามอ่านงานของเพื่อน ๆ ได้ดีนัก คงเพราะเวลาที่จำกัดมั้ง?? กลบทที่เขียนมาชื่อว่า ตะกวดลิ้นทอง (ถ้าจำไม่ผิดนะครับ) บังคับส่งสัมผัสทีเดียวสองคำ (เหมือนลิ้นตะกวดที่มีสองแฉก) ตัวอย่าง ... หลักฐาน .... (ประ)ทักษ์ชาญ.... หลักการ ฯลฯ
23 มกราคม 2547 13:32 น. - comment id 206458
ขอบพระคุณสำหรับคำแนะนำ แต่...คงก้าวไปไม่ถึง มันไกลเหลือเกิน
23 มกราคม 2547 21:42 น. - comment id 206682
คิดถึง นักเขียนที่ชอบแต่งกลอนกลบท ที่แต่งได้ เพราะ มาก คนนึง ในนี้ คุณ ม้าก้านกล้วย หายไปนานมากเลย พี่หมอ เห็นมั่งมั๊ยคะ จริง ๆ ก็ คิดถึง พี่หมอ นะคะ แต่ตอนนี้ ยังได้อ่านผลงานพี่หมออยู่ แต่ หลายคน หายไป เค้าไปไหนของเค้า น๊า
25 มกราคม 2547 13:07 น. - comment id 207481
กลบท..เป็นสิ่งหนึ่งที่ท้าทายความสามารถ.. อยากจะฝึกตรงนี้เช่นกันค่ะ..คงต้องใช้ความพยายามพอสมควร...แต่คิดว่า...หากมีความมุ่งมั่นแล้ว...คงไม่เกินความสามารถไปได้..ถ้าเราตั้งใจ... เผื่ออย่างไร?...ขอความกรุณา..คุณหมอหนุ่ย..ช่วยเป็นพี่เลี้ยง..ให้ด้วยนะคะ...(หากช่วงไหนที่ว่าง) ...เพราะยังไม่มีประสบการณ์ในเรื่องนั้มาก...ขอขอบคุณล่วงหน้าค่ะ... ค่ะ..
25 มกราคม 2547 15:10 น. - comment id 207542
ราวสายลมเริงร่ายล้อสายหมอก ก่อนเย้าหยอกภูผาผืนป่าปก แล้วกล่อมเห่ห้วงฝันอันสะทก ในอ้อมอกคืนวันแห่งพันธะ เจือความงามความหมายสู่ลายลักษณ์ กอบถ้อยทิพย์ผจงถักสร้อยอักขระ อุดมการณ์บานบ่มคมวาทะ นำสัจจะบรรจุมธุรส โศกก็โศกยิ่งกว่าพญาโศก ประโลมโลกก็หวานปานจะหยด ครั้นเสียดสีสาสมอารมณ์ประชด บริบทโดยตลอดก็สอดรับ วิญญาณแห่งบทกวีสุนทรีทิพย์ สมควรจิบเรื่อยร่ำเรียงลำดับ เพื่อให้ถ้อยทุกถ้อยค่อยซึมซับ ผ่านเสียงขับของโศลกโลกทัศน์ ความอ่อนหวานอ่อนไหวในพิภพ จงบรรจบผสานเกลียวเกี่ยวกระหวัด มโนภาพซาบซึ้งช่วยรึงรัด เป็นอาณัติกำหนดบทบาทมนุษย์ อย่าเจื้อยแจ้วแล้วคล้อยเลื่อนลอยลับ แทรกทุกศัพท์ด้วยคติบริสุทธิ์ เผยเงื่อนงามตามธรรมพระสัมพุทธ ให้เป็นจุดเกิดแสงแห่งชีวิต ปัญหาที่คนไม่อ่านร้อยกรองไทย เพราะวันนี้ร้อยกรองไทยขาดความสะเทือนอารมณ์ อ่านผ่านแล้วก็ไม่เหลืออะไรเป็นความประทับใจ อวดแต่รูปแบบ ไม่ให้ความสำคัญกับเนื้อหา ไม่รู้ว่าเขียนยังไงคนจะประทับใจ กลบท แค่ช่วยฝึกการใช้คำได้บางส่วนเท่านั้นแหละ
25 มกราคม 2547 15:18 น. - comment id 207546
คือจะบอกว่า ถ้าเล่นกลบทแล้วอ่านไม่รู้เรื่อง ก็เขียนธรรมดาๆให้อ่านรู้เรื่องดีกว่า เสียดายของดีๆ ที่จะถูกทำเสียของน่ะ
25 มกราคม 2547 15:20 น. - comment id 207548
ควรลองเพียรเขียนกลสับสนเล่น แล้วค้นเค้นคำกลอนสุนทรสม ไม่เสียบทรสอ่อนกลกร่อนจม ฤๅรอนล้มเลอะไปจากใจจินต์ กลัวคนอ่านข้ามบทนี้ของหมอหนุ่ยน่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
