ในห้วงลึกตรึกไว้ไม่เลือนลาง ความบอบบางของหนึ่งสิ่งอิงแอบไว้ แทรกซึมซับเข้าสู่กระแสใจ กลายเป็นฝันฉากใหญ่ให้ชวนตรอง เงาอดีตขีดรอยให้ถอยหลัง บางครั้งรั้งใจเศร้าให้เราหมอง บางคราวเพิ่มแรงใจให้ใฝ่ปอง จึงครอบครองไหวหวั่น...ไม่มั่นใจ กลายกระแสแผ่อำนาจให้ขาดรู้ เมื่อหมกอยู่กับสิ่งที่น่าหลงใหล หรือกับสิ่งเจ็บร้าวที่ภายใน สูญเสียใจ...ไร้สติริปัญญา
พี่ดอกแก้ว 11 พ.ย. 2546 22:23 น. - ID 41313 
956
11
0
11 พฤศจิกายน 2546 22:32 น. - comment id 180669
ทำอย่างไรเมื่อเข้าสู่เส้นเลือด หล่อหลอมรวมเชือดเฉือนภายในจิต คอยเป็นเงาหลอกหลอนตลอดชีวิต คิดถูกผิดปะปนเปไปในสังคม
11 พฤศจิกายน 2546 22:44 น. - comment id 180675
ไม่เก็บคิด อดีตกาล พานหม่นหมอง ตามครรลอง ปัจจุบัน สรรค์สร้างสิ่ง ทิ้งความเศร้า เก่าหลัง ไม่อ้างอิง บนความจริง เดินหน้า ท้าต่อไป
11 พฤศจิกายน 2546 23:46 น. - comment id 180682
เค้าบอกว่าเวลามีความสุขให้happyเป็น2เท่าแต่ถ้าทุกข์ให้ลดลงครึ่งหนึ่งกว่าความจริง บางทีเราก้อไม่อยากทุกข์ใจกับอดีตนะ แต่มันยากที่จะนึกถึง ... แต่เวลานั่นแหละ จะช่วยเอง สำหรับบางคนมันอาจนาน บางคนอาจสั้นๆ ใครจะรู้ว่าเมื่อไหร่เราจะลืมมันซักที
12 พฤศจิกายน 2546 14:02 น. - comment id 180744
ฝังจมกับอดีต เหมือนคมมีดมากรีดเฉือน ความช้ำยังย้ำ อยากลืมเลือนรักร้างลา.. ก็ลืมไม่ได้สักที
12 พฤศจิกายน 2546 14:02 น. - comment id 180745
ย้ำเตือนน่ะ พิมพ์ผิด
12 พฤศจิกายน 2546 16:53 น. - comment id 180819
เงาอดีต มีสองแง่สองง่ามให้เราคิด ด้านหนึ่งคือมิตรผู้อารีย์ ย้ำเตือนและเป็นประสบการณ์ในการกระทำสิ่งต่อไป อีกด้านคือมัจุราช ห้ำหั่นความรู้สึก ให้เดียวดายและวังเวง..... กลับมาคราวนี้ ยังงดงามและมีแง่คิดไม่เสื่อมคลายนะครับพี่ดอกแก้ว หวังว่าสุขภาพกายและใจยังดีอยู่เฉกเช่นเดิม ด้วยรักและคิดถึงครับ
13 พฤศจิกายน 2546 00:09 น. - comment id 180966
ด้วยเพราะเรื่องเก่าเก่า ที่มีเราแต่หนก่อน ด้วยจิตใจยังอาวรณ์ จึงอยากถอนจากความหลัง ***กลอนบทนี้แต่งได้ดีมากๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ***
13 พฤศจิกายน 2546 04:44 น. - comment id 181028
@.น้องจ๋า ... แม้นซึมสู่เส้นเลือดให้เดือดพล่าน ต้องทัดทานกลับกระแสเปลี่ยนแก้ไข ถ่ายเลือดเก่าที่หมักเอาความช้ำใจ รับเลือดใหม่ด้วยแสงทองของพระธรรม .....
13 พฤศจิกายน 2546 04:44 น. - comment id 181029
@.ชัยชนะ.. ... อดีตนั้นเป็นครูให้รู้คิด ปัจจุบันเป็นศิษย์ที่เกี่ยวข้อง อนาคตคือศึกาาตามครรลอง ..จะพบคลองสู่บัณฑิตด้วยคิดดี
13 พฤศจิกายน 2546 04:45 น. - comment id 181030
@. weenie . .เมื่อไหร่จะลืมหมดทุกหยดช้ำ ..ต้องฝากคำถามให้ใจได้ตรองตรึก ...จำแล้วได้อะไรมาคิดนึก.... นอกจากฝึกใจให้เฉาไม่เข้าการณ์..
13 พฤศจิกายน 2546 04:46 น. - comment id 181031
@. ฤกษ์... มีรอยแผลแค่ไหนหากใจกล้า ...หายาทายาพอกกรอกบาดแผล ...หาอารมณ์ใหม่ใหม่มาดูแล ...อย่ายอมแพ้กับความพลาด...ขาดกำลังใจ
13 พฤศจิกายน 2546 04:48 น. - comment id 181032
@.. บุรุษแห่งสายน้ำ .. เงาอดีตขีดไว้ในสองด้าน ให้พบพานความงามและความไหม้ อยู่ที่สายตามองจากกล้องใจ . อยู่ที่ใครต้องการให้ผ่านตา .... จ้าได้ลูกยออย่างนี้ใครจะลืมลงละ พลอยทำให้สุขภาพที่ล้าๆกลับมามีพลังแย้ว อิอิ
13 พฤศจิกายน 2546 20:00 น. - comment id 181230
@...ผู้หญิงไร้เงา.. ความหลัง..ครั้งเก่าก่อน มายอกย้อนให้นึกคิด วุ่นวายอยู่ในจิต เพราะเฝ้าคิดด้วยติดใจ สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
