ภาพใส่กรอบครอบครัวพร้อมทั่วหน้า ปริญญาลูกรับประดับหรู โล่รางวัลสรรเสริญเกินเชิดชู ใครหนออยู่เบื้องหลังสิ่งทั้งมวล จากก้าวแรกก้าวเริ่มต่อเติมก้าว ผ่านเรื่องราวชีวิตเมื่อคิดหวน คำสอนสั่งฝังใจจงใคร่ครวญ พ่อแม่ล้วนมอบให้แต่วัยเยาว์ เพราะความเพียรคือชีวิตดุจมิตรแท้ สร้างเสริมแต่ความฉลาดพ้นขลาดเขลา แม้ปัญหาสารพันก็บรรเทา ถ้ายึดเอาความเพียรคอยเขียนทาง ส่วนความคิดคือพลังดุจดังญาติ ด้วยสามารถเกื้อหนุนค้ำจุนสร้าง คิดให้เป็นเห็นชอบระบอบวาง เดินสายกลางลิขิตชีวิตตน เมื่อรู้คิดรู้เพียรรู้เรียนรู้ ดำรงอยู่ในขอบเขตหลักเหตุผล ท้อที่สุดทุกข์ที่หนักเกินจักทน ย่อมผ่านพ้นยิ้มได้แม้ภัยมา คือคำสอนปรับใช้ในชีวิต รู้ถูกผิดแยกแยะและศึกษา ความสำเร็จคงมั่นวันเวลา เพราะวาจาพ่อแม่ให้...ลูกใช้เดิน
9 พฤศจิกายน 2546 18:48 น. - comment id 179971
อืม...ใช่ครับ วาจาพ่อแม่สอนคือปรัชญาชีวิตที่ดีเสมอ
9 พฤศจิกายน 2546 21:00 น. - comment id 180043
ความพยายาม ตามติด พิชิตได้ จะยากง่าย ไม่ท้อ ต่อปัญหา ค่อยคิดค้น อุทิศตน ต่อวิชา หมั่นศึกษา พ่อแม่สั่ง ให้ตั้งใจ
9 พฤศจิกายน 2546 22:34 น. - comment id 180075
กลอนไพเราะมากเลยค่ะ สอนใจดีอีกตั้งหาก ยอมรับและนับถือในฝีมือการแต่งกลอนเลยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2546 22:49 น. - comment id 180093
เป็นปรัชญาที่เยี่ยมยอดอีกบทนึง อยากให้บรรดาเด็ก ๆ ได้เพียรคิด อย่างกลอนนี้จัง ^__^
20 กุมภาพันธ์ 2554 12:28 น. - comment id 184240
เพราะจังเลยค่ะ
18 มกราคม 2551 00:15 น. - comment id 261079
แต่งกลอนได้เยี่ยมมากน่าจะเป็นครูสอนภาษาไทยนะครู"เอ๋"