ที่ปลายทาง

พี่ดอกแก้ว

ที่ปลายทางสุดท้ายในชีวิต 
ไร้มวลมิตรเคียงข้างอย่างเคยใกล้ 
เหลือแต่ความโดดเดี่ยวอยู่เปลี่ยวใจ 
ความอ่อนโยนสิ้นไร้ผู้นำพา 

มอบน้ำใจให้ไปไม่เคยหวง 
สร้างความดีทั้งปวงเพื่อโลกหล้า 
ยังแพ้พ่ายใจคนบนมายา 
มิเห็นค่าน้ำใจที่ให้จริง 
ได้แต่ปลอบใจตนให้พ้นโศก 
ใดในโลกล้วนเปลี่ยนไปทุกสิ่ง 
ที่ได้รับได้เห็นความเป็นจริง 
เพราะทำสิ่งเหตุไว้ในก่อนกาล 

เมื่อเวลาคราเหมาะเพาะให้ผล 
กรรมบันดลให้เป็นไปในสังสาร 
แม้นทำดีเพียงใดในสันดาน 
แต่ผลพาลอดีตกรรมยังตามทัน 

วันนี้รับกรรมเก่าอย่างเข้าใจ 
แม้นสิ้นไร้เพื่อนเคียงเรียงความฝัน 
เพราะรู้ว่าความดีที่ทำนั้น 
อนาคตสักวันส่งผลงาม 

ที่ปลายทางสุดท้ายในชีวิต 
แม้นไร้มิตรเคียงใกล้คอยไถ่ถาม 
ยังยืนยันขันต่อก่อนิยาม 
สร้างคุณงามฝากไว้ในปฐพี 
				
comments powered by Disqus
  • ko

    13 สิงหาคม 2546 23:11 น. - comment id 159894

    คุณพี่ขอรับ โพสต์มากๆผมตาลายอ่านไม่ทันนะขอรับ
    
    ที่ปลายทางสุดท้ายในชีวิต
    ผมไม่คิดจะพบคนที่มีค่า
    รู้ว่าต้องเสียเลือดและน้ำตา
    จบชีวาไม่มีเหลือเมื่อเราตาย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    13 สิงหาคม 2546 23:25 น. - comment id 159904

    ที่ปลายทางสุดท้ายในชีวิต
    ยังมีมิ่งมิตรให้ชิดใกล้
    คอยติดตามด้วยความห่วงใย
    และต้องการดูแลและเคียงข้างไปทุกวันเวลา
    
    ***กลอนวันนี้ไพเราะทุกบทเลยค่ะ***
  • ทิว

    13 สิงหาคม 2546 23:33 น. - comment id 159910

    เดินมาถึงปลายทาง
    อ้างว้างหัวใจเหลือแสน
    เพื่อนที่เคยมีก็ขาดแคลน
    เงินทองก็แสนจะลำเค็ญ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    14 สิงหาคม 2546 00:20 น. - comment id 159935

    @....ko.....
    
    ที่ปลายทางห่างใครมาเคียงข้าง
    อย่าอ้างว้างจากธรรมนำสุขศรี
    หมั่นระลึกตรึกตรองแต่ความดี
    แล้วจะมีความอุ่นใจไล้กายา
    
    
    เพิ่งฟื้นจากไข้ค่ะ 
    ก็เลยว่างพอที่จะลงงานไว้มากหน่อย
    ค่อยๆอ่านก็ได้นะคะ ไม่ต้องรีบ
    ขอบคุณมากค่ะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    14 สิงหาคม 2546 00:22 น. - comment id 159938

    @....น้องตูนจ๋า
    
    หากปลายทางเส้นนี้มีน้องรัก
    มาพิทักษ์ห่วงใยไม่เหินห่าง
    หัวใจพี่คนนี้นักเดินทาง
    คงไม่ร้างมิ่งมิตรสนิทใจ
    
    ขอบคุณมากค่ะน้องตูนที่ติดตามมาให้กำลังใจทุกบทเลย ..
    
  • พี่ดอกแก้ว

    14 สิงหาคม 2546 00:23 น. - comment id 159939

    @..ทิว...
    
    ระหว่างทางสร้างใจให้เข้มแข็ง
    แม้นทุกแห่งจะไร้มิตรคิดเห็นหน้า
    แต่ใจตนจะค้นพบกับมรรคา
    ว่าหนทางข้างหน้านั้นสุขจริง
    
    ขอบคุณนะคะ
    
  • poohkan

    14 สิงหาคม 2546 01:03 น. - comment id 159951

    ที่ปลายทางสุดท้ายในชีวิต
    ใครลิขิต?  ...ก็คือเท้าเราก้าวย่าง
    แม้ไร้แล้วซึ่งเงาเขาร่วมทาง
    ความอ้างว้างคือเพื่อนแท้ดูแลใจ
    
    ที่ปลายทางสุดท้ายในชีวิต
    คงสมจิตเจตน์จำนงค์ประสงค์ไว้
    หากระหว่างทางที่เท้าก้าวย่างไป
    แม้ล้มแล้ว...ลุกสู้ใหม่ไม่สิ้นทาง
    
    ****กลอนของพี่ดอกแก้วความหมายดีมากๆเลยค่ะ
  • rain..

    14 สิงหาคม 2546 07:11 น. - comment id 159983

    ...ปลายทางที่ฝัน...
        ..ขอแค่...
             ...ความรู้สึกดีดี...
          กับการที่ได้อยู่...
             กับใคร..คนนั้น...
          ..ที่ฝัน... อยากใกล้..
           คง เป็นไป..ไม่ได้...
              แค่ชิดใกล้..หนึ่งนาที...
        ...
    
               ..เรน..ขออนุญาต...แจมนะคะ... 
                
    
  • ลำน้ำน่าน

    14 สิงหาคม 2546 16:40 น. - comment id 160061

    รายริมทางมากมายนายบุญกรรม
    แม้นสวรรค์หล่มนรกตกสถาน
    มีกรรมเก่าขับเคลื่อนไปในทุกวาร
    ธรรมทานยื้อหยุดใจให้ใฝ่งาม
    
    หวังรำงับกับปลายทางแห่งความสุข
    หมดสิ้นทุกข์ดับกิเลศทุกเขตขาม
    บุญกุศลนำหนุนเกื้อเผื่อแผ่ตาม
    สืบนิยามความงามให้เกรียงไกรกราว
    
    
    สวัสดีนะครับพี่ดอกแก้ว บทกวีสงบสงัดชัดในคำสอนของพระบรมศาสนา เพียงเพ่งพินิจลงไปในสายน้ำไหล ความหมายอันยิ่งใหญ่พลันบังเกิด ชอบภาพประกอบที่ให้อารมณ์กระชากใจยิ่งนักครับ
    
    บุรุษแห่งสายน้ำ
    
    
  • somebody

    14 สิงหาคม 2546 20:33 น. - comment id 160093

    @....น้อง poohkan...
    
    หากล้มลงตรงทางระหว่างก้าว
    อย่าปวดร้าวใจราญประหารขวัญ
    ยังมีความห่วงใยให้แก่กัน
    สื่อสัมพันธ์ส่งใจไปพยุง
    
    ขอบคุณนะคะน้องจ๋า
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    14 สิงหาคม 2546 20:40 น. - comment id 160094

    @...เรนน้อยจ๋าอย่าหม่นเศร้า..
    ให้ใจเหงาและอ้างว้าง
    ปลุกใจ..ไม่เลือนลาง
    จากความหวังและความรัก
    
    วันนี้อาจมีฝน
    มาร่วงหล่นและโหมหนัก
    รอหน่อยอีกสักพัก
    ปีกแห่งรักจักโบยบิน
    
    เมื่อฟ้าเริ่มกล้าแสง
    นกแมลงจะคืนถิ่น
    ไพรพฤกษ์จะโสภิณ
    คนถวิลจะคืนมา
    
    อย่าสิ้นหวังและอย่าทำลายกำลังใจของตนเองนะจ๊ะเด็กดี
    
    ..ขอบคุณที่แวะมาจ้ะ....
    ว่าแต่ หายป่วยแล้วหรือจ๊ะ  อย่าลืมทานยาและพักให้มากสักหน่อย จะได้หายสนิท....เป็นห่วงจ้ะ
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    14 สิงหาคม 2546 20:46 น. - comment id 160095

    @.....บุรุษแห่งสายน้ำ
    
    อีกครั้งคราก็รู้สึกว่านามนี้เพราะนัก
    ถ้อยคำที่อ่อนโยน ยิ่งเพิ่มความน่าเคารพในพระศาสนา..... น้อยนักที่ใครจะกำหนดเส้นทางที่ชิตของตนได้..แต่มิใช่ไม่มี 
    
    จิตนาการคือการเริ่มต้นจุดหมาย 
    ความตั้งใจคือการก้าวไปในเส้นทาง
    ความอดทนคือพี่เลี้ยงที่คอยประคองให้ต่อสู้
    สติปัญญาคือพาหนะที่นำไปสู่เป้าหมายในที่สุด
    
    จงพบแต่ความสุขตามที่ใฝ่ฝันนะคะ..ลำน้ำน่าน
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน