แสงเรื่อรายพรายพร่างกลางแผ่นฟ้า ดาริกาสุกสกาวพราวไสว แม้นเดือนดับลับห้วงนภาลัย ฟ้ายังไม่ไร้รัศมีดาว แม้นแสงน้อยด้อยประกายไม่แจ่มฟ้า แต่มีค่าสามัคคีที่กลางหาว รวมพลังคลังแสงแห่งดวงดาว ส่องวับวาวพราวศรัทธายามราตรี สร้างรอยฝันสรรค์เส้นทางทุกย่างก้าว เพื่อให้ผู้ปวดร้าวได้สุขศรี ไม่มืดมิดไร้พลังสร้างความดี ค่ำคืนนี้ยังมีดาวที่พราวตา
พี่ดอกแก้ว 13 ส.ค. 2546 22:46 น. - ID 37738 
817
8
0
13 สิงหาคม 2546 22:58 น. - comment id 159882
มองดวงดาว พราวระยิบ กระพริบฟ้า จ้องดารา จิตใจ ฉันหวั่นไหว คิดถึงใคร คนหนึ่ง ซึ่งห่างไกล กระพริบใจ ฉันให้สุข ทุกค่ำคืน
13 สิงหาคม 2546 23:00 น. - comment id 159883
ค่ำคืนนี้ยังมีดาวที่พราวตา แจ่มเจิดฟ้าแทนจันทร์อันสุกใส ดาวและจันทร์นั้นคู่กันที่ฟ้าไกล เธอกับฉันคือคู่ใกล้บนผืนดิน
13 สิงหาคม 2546 23:04 น. - comment id 159888
แม้นเดือนดับลับตา ฟากฟ้ายังสวยได้ เพราะมีดาราราย อยู่ริมฝั่งจุฬาตรีคูณ เกี่ยวกันไหมนี่ แต่ก็แจมแล้วละ
13 สิงหาคม 2546 23:07 น. - comment id 159890
แสงดาวน้อยเมื่อเทียบกับดวงจันทร์ แต่ถ้านับดาวเป็นร้อยพันค่ายิ่งใหญ่ เหมือนดังเช่นหิงห้อยกลางป่าเขาลำเนาไพร ยังสว่างสดใสให้คนชม ***กลอนความหมายดีมากเลยค่ะ คุณพี่ดอกแก้ว ผู้หญิงไร้เงาไปเที่ยวลังกาวีเผื่อแล้วนะค่ะ สนุกไหมค่ะ***
13 สิงหาคม 2546 23:14 น. - comment id 159896
นับดาวทีละดวงในห้วงฟ้า อยากจะหยิบลงมาไว้เคียงใกล้ อยากรู้นักดาวจะทักว่าอย่างไร อยากรู้ใจคนไกลเมื่อใกล้กัน
13 สิงหาคม 2546 23:54 น. - comment id 159918
@...ชัยชนะ... ฝากดวงใจไว้ไกลนักจักต้องลุ้น ว่าเมื่อไออุ่นจะเคียงใกล้ เพราะสายลมพัดผ่านอยู่เรื่อยไป อาจพัดใจใครบางคนให้พ้นดาว อิอิ .เตือนด้วยความหวังดีนะคะน้องชาย
13 สิงหาคม 2546 23:57 น. - comment id 159920
@....ทิว... ดาวกับจันทร์นั้นเคียงคู่อยู่ตรงนั้น เธอกับฉันเคียงครองมองฟ้าใส ค่ำคืนนี้มีสองคู่ที่รู้ใจ คือคู่ใกล้-ไกล บนฟ้า และบนดิน ขอบคุณมากค่ะสำหรับบทแจมที่น่ารัก
14 สิงหาคม 2546 00:00 น. - comment id 159922
@...ko... ดารารายเลิศโสภา งามเจิดจ้าอยู่บนดิน ดาริกาเลิศโสภิณ งามไม่สิ้นบนนภา ไม่เข้ากันก็รับได้ ...น่ารักดีด้วยค่ะบทนี้
14 สิงหาคม 2546 00:05 น. - comment id 159925
@...น้องตูน... ดาวแม้นด้อยน้อยค่ากว่าบุหลัน แต่ชีพนั้นไม่ด้อยน้อยศักดิ์ศรี เพราะให้แสงแจ้งกระจ่างกลางราตรี ตราบเท่าที่หมดเวลาพาร่วงโรย มีดาวมากมายที่ให้แสงจนหมดพลังแล้วก็ตกลงมาเป็นเศษดิน ..คุณค่ามิได้อยู่ที่สว่างมากหรือน้อย ..แต่พี่ดอกแก้วคิดว่า อยู่ที่การใช้ชีวิตใช้ความสามารถอย่างเต็มที่จวบจนสิ้นแรงน่ะค่ะ ** แสงหิ่งห้อยของน้องตูนงดงามนึกภาพออกเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่เที่ยวเผื่อ ทางที่ดีคราวหน้าก่อนจะไปเที่ยว เผื่อที่นั่งให้พี่ดอกแก้วด้วยก็จะดีนะคะ ขอบคุณมากค่ะสำหรับน้ำใจงามๆ
14 สิงหาคม 2546 00:08 น. - comment id 159927
@...ตะละแม่... จำนวนทุกดวงในห้วงฟ้า ยังน้อยกว่าความภักดีที่คิดถึง บอกให้รู้อยู่ตรงนี้ที่รำพึง ว่าคิดถึงคนไกลไม่เคยลืม ขอบคุณนะคะที่มาแจม
14 สิงหาคม 2546 21:55 น. - comment id 160107
หมู่ดาวแพรวพราวพริ้งพรายใจ ดึกดื่นให้คิดถึงฝันรำพันหา แม้นฟากฟ้าไม่อาจคงไว้ซึ่งดารา กาลเวลาเป็นตัววัดให้จักษ์จริง
14 สิงหาคม 2546 22:18 น. - comment id 160120
@..บุรุษแห่งสายน้ำ.. กาลเวลาพิพากษาทุกสรรพสิ่ง ถึงความจริงจีรังรั้งคุณค่า แม้นร้อยคำจำนรรจ์หวานวาจา กาลเวลาจะตัดสินให้สิ้นความ ขอบคุณมากค่ะ..กับบทกวีสั้นๆ ที่มั่นคง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
