ตรึงใจในมนต์ดลจิต เพียงพิศคลื่นเล่ห์เสน่หา เมามายกับสายธารา พร่างพร่ากับทรายร่ายมนต์ หลงลมชมวิวทิวทัศน์ คลื่นซัดแกล้งทรายหลายหน หยอกเย้าเคล้าเมทนีดล ทิวสนพริ้วไหวคล้ายพ้อ รอคอยรอยคำรำพัน รักนั้นจริงหรือหยอกล้อ ฤามนตราเสื่อมแล้วหนอ จึงพ้อกับห้วงทะเล
9 กรกฎาคม 2546 09:55 น. - comment id 152905
พุดเข้าไปในเมล์พี่ดอกแก้วแล้วค่ะ สิ่งแรกคือพี่งามมาก และยิ่งงามมากขึ้นไปอีกเมื่อพี่กำลังทำหน้าที่ทูตธรรมมะ พี่คะ..โลกจริงพี่อย่าห่วงพุดพัดชาเลยค่ะ พุดพัดชาก็มีเส้นทางสีขาวงามพราวในดวงใจแล้ว ที่เขียนงานนั้นเพื่อปลอบขวัญและเป็นบทเรียนให้น้องๆที่ต่างต้องเรียนรู้สู้โลกโศกสุขนี้จากประสบการณ์ตรง เพราะวัยวนวัยรักจะต้องใช้เวลาค่ะ ด้วยรักศรัทธาและนับถือในงามใจของพี่เสมอมานะคะ
9 กรกฎาคม 2546 12:26 น. - comment id 152941
กลอนรักคลื่นแลหาดทรายเขียนได้ไม่รู้เบื่อเลย ขอแจมมนต์ตรา ทะเลครวญรัญจวนใจ มนต์ตราใส สว่างแสง แรงฤทธิ์ฝัน วานลมร่าย ทรายลำพัน กลิ้งคลายรั้น เร้าเว้า วอนอ้อนฟองชล รอคอยรอยระลอกคลื่น รักชุ่มชื่นฉ่ำสายฝน มนตราขลังฝังกมล หวังหลุดพ้นห้วงรักทะเลครวญ อิอิ ก็เขียนได้ไม่รู้เบื่อครับ
9 กรกฎาคม 2546 21:52 น. - comment id 153147
ผมขอชมทะเลบ้าง (แต่ยังไม่เคยเห็นของจริงซักที) ทะเลนั้นเกลียวคลื่นไม่เคยหลับ คอยขยับฟองระลอกระริ้วไหว ระเรื่อยลิ่วเฉื่อยฉิวระรื่นใจ ละเมียดละไมระลึกไว้ใจละลวย
9 กรกฎาคม 2546 22:49 น. - comment id 153173
ต่างจรรโลงโคลงกลอนไว้สอนแนว กลัวเด็กแคล้วคลาดหลงสู่พงหนาม คือน้ำใจที่สดใสและงดงาม ขอนิยมในความงามน้ำใจ ดีใจมากค่ะคุณพุดพัดชาที่ได้รับทราบเป้าหมาย ...เพราะนอกจากจะเป็นงานงามที่รักแล้วยังเป็นงานที่ให้ประโยชน์กว้าง.... ขอให้เดินไปบนเส้นทางสีขาวด้วยความสมหวัง นะคะ
9 กรกฎาคม 2546 22:51 น. - comment id 153174
อิอิ...เขียนได้ไมรู้เบื่อ ..นินิ ฮิฮิ..ใครกันมาส่งเสียง ดูคลับคลาย..น้ำใจ..ไม่ลำเอียง มาส่งเสียง ..อิอิ..นินิ...แจม ดีใจที่พบกันอีกแล้วค่ะ ..นิ
9 กรกฎาคม 2546 23:00 น. - comment id 153177
ปริศนาทะเลเมื่อเห่คลื่น บ้างก็ว่า ทะเลตื่นไม่หลับไหล บ้างก็บอกว่าคลื่นตื่นร่ำไร ตกลงใครนอนหลับ..รับมาเสียดีดี ...ชัยชนะ....น่าตื่นเต้นมากๆที่บอกว่าไม่เคยเห็นทะเล ........ขอบคุณมากค่ะที่มาแจม