โดน... บุรุษแห่งกาฬ โดน...ที่ใจจะโทษใครได้... โดน...เท่าไร...ีใครเขาห่วงหา... โดน...เต็มเต็ม..กี่ครั้งักกี่ครา... โดน...จนชินและชา...ไม่ว่ากัน... เหมือนเป็นไก่รองบ่อน...ค่อนไปโน่น เหมือนกับโดนมีดกรีดกลางใจฉัน... เหมือนกับเป็นส่วนเกินไม่สำคัญ... เหมือนกับเขาคนนั้นมั่นจริงใจ... อยากให้เธอมา...โดน...แบบฉันบ้าง... คงจะสร่าง...จากฝันวันหม่นไหม้... อยากให้โดน...ให้โดน...สาแก่ใจ... คนอะไรใจง่ายไม่จริงจัง... ฉันทนเจ็บ...ทนไหว...ไม่กลัวหรอก... เธอคงช็อกเมื่อไม่เป็นดังหวัง... ถึงคิดชั่วแค่เพียงไม่กี่ครั้ง... แต่ก็๋ยังรักเธอไม่เปลี่ยนแปลง... มันโดนใจบ้างไหม เธอรักฉันบ้างไหม... สิ่งที่ได้เหลือไว้แต่ความแห้งแล้ง.... ความรักจากเธอทำให้แกร่ง... สร้างกำแพงกั้นใจไม่อ่อนแอ... เมื่อเธอเจ็บฉันพลอยห่วงอย่างหนัก... ถึงเลิกรักแต่ใจคอยแยแส... กลับมาเถิดคนดีแม้จะแพ้... รอดวงแดซับน้ำตามาช้านาน...
บุรุษแห่งกาฬ 2 ก.ค. 2546 19:40 น. - ID 35998 
1007
1
0
3 กรกฎาคม 2546 16:27 น. - comment id 151313
เธอทำให้ฉันโดนใจ ทำอะไรโดนใจไปหมด ความรักจึงหยิบยื่นไม่ฝืนลด ให้เธอหมดไม่คิดคดทรยศรักเธอ ***แวะมาทักทายค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
