ปลายทาง(ที่ถูกกำหนด)

เพชรพรรณราย

ปลายทางที่ร่างไว้จะไปถึง
          ฝันที่ซึ่งจะบึ่งไปดั่งใจหวัง
          หนทางแสนไกลเกินกำลัง
          อุปสรรคดั่งจะโหมมาโรมรัน
                 ยากแท้ยากจริงสิ่งเราคิด
          แม้อุทิศร่างกายมิวายหวั่น
          หัวใจเข้มแข็งหมดแรงกัน
          เพราะฝันอันอันนั้นถูกบั่นทอน
               แม้จะสร้างร่างเท่าไรไม่เห็นเค้า
          คิดแล้วเศร้าราท้อต่อสมร
          จะเติมต่อก่อสร้างทางที่จร
          กลับร้าวรอนอ่อนใจในชีวา
                 ปัญหามามากหลากหลายนัก
          อุปสรรคขัดขวางสร้างปัญหา
          แก้เท่าไรไม่เคยจะร้างรา
          ยิ่งเกิดมาให้แก้อีกปลีกย่อยไป
               ฝันมี่หวังคงหมดกำหนดแล้ว
         เหมือนดังแก้วแคล้วราศรีที่สดใส
         คงต้องหมองครองความเศร้าตลอดไป
         คงจะไม่มีวันฝันเป็นจริง
              โชคชะตาฟ้ากำหนดเป็นกฏไว้
         จะฝืนได้อย่างไรในทุกสิ่ง
         เมื่อลิขิตชีวิตนั้ให้แน่นิ่ง
         ก็คงยิ่งสิ่งกำหนดกฏสร้างมา
             เราคงยอมชะตากรรมในครั้งนี้
         ยากวิธีที่จะฝืนยืนอุตสาห์
         ให้มันจบเพียงเท่านี้ที่น้ำตา
         แบกความช้ำสู้ฟ้าอุราตรม