แบกอารมณ์

ณรังษี


แบกทุกข์....ที่รุกโรมโหมจิต 
มาตลอดชีวิต....เหนื่อยหนักหนา 
แบกอารมณ์....ขมข้นบนชีวา 
จนกายาคู้ค้อมน้อมสู่ดิน 
ไม่มีโอกาสมองท้องฟ้า 
แม้เพียงชายตาผันผิน 
ไปยังเงื้อมยอดศิขริน 
เพราะทุกข์ทั้งสิ้นโอบล้อมกาย 
อยากพักในถิ่นเสรี 
มากมีสุขล้นเหลือหลาย 
เป็นเพียงความฝันเพ้อพราย 
เป้าหมายห่างไกลเหลือเกิน 
เห็นเพียงแผ่นดินเป็นครู 
ให้รู้ยืนหยัดไม่ขัดเขิน 
รองรับปฏิกูลทูนเทิน 
ใครย่ำใครเมินไม่ท้อใจ 
แผ่นดินยังเป็นแผ่นดิน 
รองรับศิขรินกว้างใหญ่ 
รองรับผืนน้ำฉ่ำใจ 
อยู่คู่ทุกสมัยกับอัมพร
				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    22 พฤษภาคม 2546 23:33 น. - comment id 140084

    เหมือนกับเป็นเช่นชาวนา
    หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน
    บนหลังไหล่แบกหนี้สิน
    โจรเสื้อนอกเขาหากิน....บนหลังชาวนา
  • รดา :)

    23 พฤษภาคม 2546 00:42 น. - comment id 140100

    ในเมื่อทุกแผ่นฟ้ามีลม
    ในเมื่อทุกแผ่นดินมีรอย
    ในเมื่อทุกแผ่นน้ำไม่เคยนิ่ง
    ทุกข์ของทุกชีวิตจึงเป็นเรื่องธรรมดา
  • ราชิกา

    24 พฤษภาคม 2546 08:32 น. - comment id 140251

    ทุกข์กาย  ทุกข์ใจ  ไม่สิ้น
    แม้ชีพ  ดับดิ้น  สลาย
    หาทาง  พ้นทุกข์  ให้คลาย
    ไม่สาย  หากเพียร  ฝึกตน....ฯ
    
    
  • ณรังษี

    29 พฤษภาคม 2546 19:27 น. - comment id 141583

    ตราบที่ยังมีชีวิต
    จะคิดทิ้งทุกข์ได้ไฉน
    ทุกข์คือชีวิตจิตใจ
    เมื่อใดจะได้พ้นทุกข์
    
    สวัสดีครับราชิกา...รดา ...ฤกษ์

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน