๏ ทุกทุกก้าวในวิถีของชีวิต ความถูกผิดถูกวางบนทางแพร่ง เป็นทางเลือกที่ไม่มีใครชี้แจง ทุกอย่างแฝงปริศนาน่างุนงง เธอต้องคอยระวังคอยยั้งคิด ทางผิดมักลวงใจล่อให้หลง ทางเรียบง่ายปลายมักวกเข้ารกพง พาเธอลงหุบเหวสิ่งเลวทราม หนทางดีแม้สูงชันต้องฟันฝ่า เธอต้องกล้าต้องเก่งอย่าเกรงขาม เธอต้องมุมานะพยายาม เพื่อสร้างความฝันใฝ่ให้เป็นจริง ถึงแม้มีบางครั้งเธอพลั้งพลาด ต้องสามารถยิ้มรับกับทุกสิ่ง ต่อให้เธอไร้หลักไว้พักพิง ก็ต้องหยิ่งที่จะสู้อยู่ลำพัง ขอแค่มีหัวใจไว้ใฝ่ฝัน ตราบมีวันพรุ่งนี้ย่อมมีหวัง ทำสิ่งที่ควรทำเต็มกำลัง คิดทุกครั้งก่อนจะทำอะไร ขออย่ายอมเหนื่อยหน่ายหรือพ่ายแพ้ ยามอ่อนแอเก็บน้ำตาอย่าให้ไหล สู้ไปเถิดอย่าท้อสู้ต่อไป เหนื่อยแค่ไหนอย่าท้อขอให้เดิน ชั่วชีวิตอุปสรรคฤๅสิ้นสุด มหาสมุทรยังมีที่ตื้นเขิน ตั้งสติ รอเวลา กล้าเผชิญ แล้วจะเพลินหาฝันอย่างมั่นใจ ทุกทุกก้าวในวิถีของชีวิต แม้พลาดผิดหนึ่งก้าวเพียงก้าวใหม่ อนาคตยังยาวทางก้าวไป ความสำเร็จคือเส้นชัยคนไม่แพ้ ๚ะ๛
20 พฤษภาคม 2546 17:35 น. - comment id 139634
อดีตนั้นยากจะลบเลือน ความรู้สึกมักคอยเตือนใจเสมอ แต่ยังไงก็ต้องอยู่เพื่อปัจจุบันเท่านั้นนะเธอ ฉะนั้นอย่าคิดเพ้อถึงอดีตอีกเลย ***แวะมาทักทายค่ะ กลอนไพเราะมากเลย***
20 พฤษภาคม 2546 22:11 น. - comment id 139695
วันเวลาย่อมรักษาแผลหัวใจ หากปล่อยให้เวลาช่วยรักษา อาจจะช้าสุดทนจนระอา อยากจะช่วยรักษาใส่ยาใจ ถ้ายังไม่มีหมอนะ
20 พฤษภาคม 2546 22:23 น. - comment id 139697
แผลหัวใจ ..อึ้งเลย เจอคำนี้ ไม่มีหมอใดรักษาได้หรอก ต่อให้เวลาเนิ่นนานไป อาจจะทุเลาลงบ้างเท่านั้น แต่แผลยังคงอยู่
20 พฤษภาคม 2546 22:31 น. - comment id 139701
แสดงว่ายังคงพอใจที่เก็บแผลนี้ไว้
20 พฤษภาคม 2546 22:37 น. - comment id 139704
แจมรักนิ รักณ.ใจยังหวนรัญจวน รักณ.ในใฝ่ทวนห่วงเขา จันทร์ผ่องดุจทองอิ่มอกเรา เฝ้าเร้าคิดถึงเขาณ.กลางทรวง
21 พฤษภาคม 2546 00:45 น. - comment id 139728
....มิใช่หรอกบอกกล่าวคราวเหินห่าง ใช่จืดจางห่างเหเสน่หา ยังประคองของขวัญวันเวลา พิสูจน์ค่าของรักความภักดี.... .............สวัสดีครับ..........
21 พฤษภาคม 2546 14:00 น. - comment id 139790
...แล้วก็เลื่อนลอยหายดั่งสายน้ำ แต่ความช้ำกลับอยู่นิ่งไม่ไปไหน รักที่ลอยลับห่างก็ร้างไป ทิ้งช้ำไว้แทนของขวัญ..วันเวลา เกลอนศร้าจัง..มาขอร่วมวงนิดนึง
21 พฤษภาคม 2546 19:59 น. - comment id 139851
.......ไพเราะจังค่ะ พี่แต่งกลอนได้เก่งจัง ชื่นชมจากใจค่ะ......
21 พฤษภาคม 2546 20:42 น. - comment id 139864
ที่ผ่านพ้นก็แค่กาลเวลา... ที่หลงเหลือ... ก็เพียงความทรงจำ แวะมาทักทายค่ะ
21 พฤษภาคม 2546 21:49 น. - comment id 139881
หลับดีก่าค้าบ อิอิ
21 พฤษภาคม 2546 22:05 น. - comment id 139890
เพียงเสี้ยวเศษห้วงเวลา ตกตะกอนมาเป็นของขวัญ แผลใจ...ของกำนัล ที่วารวันห่อหุ้มมา เก็บเกี่ยวทุกเสี้ยวห้วง เพื่อจะทวงความแกร่งกล้า อดีต...อาจเจ็บหวั่น...กลั่นน้ำตา แต่เวลา...จะรักษาและยาเยียว .......เพราะค่ะ........^_^