หนาวร้างนัค้างไหว หนาวกว่าใครในดึกหนาว นำตาร่วงจากดวงดาว ทุกย่างก้าวที่เดินทาง ฝนรายป่ายฟ้า..ท้าฝน ฝนรินเบื้องบนเปียกร่าง ผจญทุกข์ล้มลุกอยู่กลางทาง เคว้งคว้างเหนื่อยท้อ....ขอสู้ทน หากเป็นเมฆขอเป็นเมฆที่เสกสร้าง พร้อมโรยร่างโปรยปรายเป็นสายฝน เป็นดอกไม้ที่บานในหัวใจคน แม้ในวันที่ทุกข์ทนทรมาน ในความเป็นราตรีที่หลับไหล ดาวมิใช้เพียงดวงที่ร่วงผ่าน แม้ไร้ดาวคืนหนาวที่ยาวนาน ก็ยืดยาวร้าวราย......เพียงอรุณ
19 มีนาคม 2546 15:54 น. - comment id 116462
อ่านแล้วสั่นเลยคร๊าบ.. หนาววววววววววว..จาง อิอิ..^_^
19 มีนาคม 2546 21:20 น. - comment id 116622
ขอโทษคะเขียนน้ำผิด
20 มีนาคม 2546 00:24 น. - comment id 116710
เขียนผิดก็แก้ได้จ้า เห็นที่เครื่องหมายมากกว่าน่ะจ้า อยู่ด้านขวามือ แต่ต้องอยู่ในหน้าส่วนตัวนะ จะอยู่ท้ายๆ บทกลอน คลิกตรงนั้นจะเข้าไปแก้ได้จ้า
20 มีนาคม 2546 06:35 น. - comment id 116745
ทราบแล้วคะจะปฏิบัติเดี๋ยวนี้คะ..... พี่ชาย............