นี่แหล่ะ

เถียงร้างที่ปลายนา

สิ้น
ครั้งตะวันสี้นแรงแฮงอ่อนหล้า
เสมือนว่าชีวิตแทบดับดิ้น
กายบอบช้ำโรยแรงเซซบดิน
ลมหายใจรวยรินสิ้นหนทาง
หนาวนัก หนาวยิ่งหนาว เหน็บเนื้อใน
ใจสั่นไหวร้าวคราวอ้างว้าง
จากถิ่นแดนมาไกลกายข้าห่าง
มาทิ้งร่างไร้วิญญาณข้างพงไพร
                      อ่อนแรง				
comments powered by Disqus
  • เถียงร้างที่ปลายนา

    7 กุมภาพันธ์ 2546 06:32 น. - comment id 107919

    ขอความคิดเห็นด้วยครับ
  • เถียงร้างที่ปลายนา

    7 กุมภาพันธ์ 2546 06:35 น. - comment id 107920

    ขอความคิดเห็นด้วยครับ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน