ผ่านการเดินทางที่เยือกหนาว แสงศรัทธาทุกย่างก้าวยังพราวส่อง ตามหาฝันแห่งเสรีที่เรืองรอง เพื่อจับจองคุณค่าสักนาที ถึงเหนื่อยยากขวากหนามอย่าคร้ามท้อ สิ่งที่รอให้ก้าวต่อคือศักดิ์ศรี อย่าให้ความแพ้พ่ายได้ราวี วันข้างหน้าต่อจากนี้จะมีชัย ความศรัทธาที่ค้นหาท้าให้ก้าว เพื่อลบลืมความรวดร้าวคราวหวั่นไหว หากวันนี้ยังมีลมหายใจ อย่ากลัวว่า..วันแห่งชัย..จะไม่มี
2 กุมภาพันธ์ 2546 21:26 น. - comment id 107267
วันแห่งฝันนั้นสว่างกลางใจแล้ว แม้ไร้แววใครเข้าใจใครห่วงหวง คนอย่างฉันฝันภูมิใจไม่เคยลวง โลกเลยล่วงดวงใจนี้มีดีพอ..ไม่พ้อใครไม่พ่ายเลย
3 กุมภาพันธ์ 2546 18:25 น. - comment id 107353
เพื่อตอบแทนไมตรีที่มีให้ ฉันจึงได้ตอบมามิมีเฉย หวังว่าเธอคงรู้ซึ้งคำที่เอ่ย แม้ไม่เคยได้ประสพณ์พบกานดา กลอนเธอเขียนได้ซึ้งและตรึงจิต ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใครหนา ทำให้ฉันซาบซึ้งตรึงอุรา ในวาจาคำคมผสมมา
4 กุมภาพันธ์ 2546 10:10 น. - comment id 107450
ขอบคุณค่ะ..สำหรับทุกข้อความที่เข้ามา..ขอบคุฯจริงๆ
4 กุมภาพันธ์ 2546 10:11 น. - comment id 107451
ขอบคุณค่ะ..สำหรับทุกข้อความที่เข้ามา..ขอบคุณจริงๆ
11 กุมภาพันธ์ 2546 13:56 น. - comment id 108507
อย่ากลัวว่าจะพบกับจุดจบ แต่ต้องระวังจะไม่พบกับจุดเริ่มต้น............... ความหมายลึกหน่อยนะ .......