ด้วยเดินดินบินไม่ได้ดุจปักษา จึงรจนาเอ่ยอ้างพลางเฉลย ทิชากรรอนแรมดั่งก่อนเคย เปรียบจะเย้ยให้เรารู้อดสูใจ แม้ตัวเล็กกระจ้อยร่อยเหมือนด้อยค่า แต่ยังท้าลมกระหน่ำมิหวั่นไหว ฝ่ามรสุมกระแทกซ้ำชอกช้ำกาย ก็มิละความฝันใฝ่ที่ใคร่ครอง ยังแผ่นดินโพ้นฟ้าอีกหล้าโลก คงหมดโศกปลอดสงครามทุกข์ยากผอง ไร้ศัตรูเข่นฆ่าน้ำตานอง ร่วมปรองดองทุกชีวิตลิขิตจาร จุดมุ่งหมายของกลอนกานท์กระทู้นี้ อ่านให้ดีมิใช่อิงแต่ความหวาน มิได้เป็นนกเขาคูรักดั่งตำนาน แต่ประสานด้วยอักษรซ่อนความนัย ทิชากรพเนจรเปรียบดั่งข้า ท้าชะตาก้าวมาสู่ถิ่นยิ่งใหญ่ ความศรัทธาก็มิด้อยน้อยกว่าใคร จงเปิดใจน้อมรับสดับฟัง เพียงมีจุดมุ่งหมายใคร่ใฝ่รู้ วอนทุกผู้เมตตาอย่าขึงขัง กราบขออภัยจากดวงจิตอย่าคิดชัง ด้วยใจหวังผูกมิตรสนิททรวง เจ้านกเอยเอ่ยเอื้อนเจื้อยแจ้วว่า ปรารถนาความใดกล่าวเลยล่วง คิดอย่างไรปากปราศรัยหมดทั้งปวง จนจันทร์ล่วงลาลับกลับนภา ทินกรฉายฉานตระการสี รัศมีกระจายข่มทั้งขอบฟ้า โลกบรรเจิดสว่างไสวในพริบตา ทิชากรมิอ่อนล้า...ยังกล้าบิน
21 มกราคม 2546 17:42 น. - comment id 105784
ท้าบินคงไม่ไหว แต่ถ้าท้ากินอย่าลืมมาชวนละกัน
21 มกราคม 2546 18:15 น. - comment id 105791
กำลังใจท่วมท้น แฝงปะปนบนคำกลอน^_____^
21 มกราคม 2546 22:04 น. - comment id 105841
หมกเม็ดด้วยคำคมชวนคิดมากมาย นอกจากจะยกให้เป็นจอหงวนหญิงแล้ว ใคร่จะยกให้เป็นศาสนาจารย์ ความคิดลุ่มลึก ปรัชญาแฝงเร้น สิ่งเหล่านี้เมื่อมาอยู่ในตัวใคร ท่านผู้นั้นย่อมมิธรรมดาแน่นอน ขอแสดงความนับถือในความเปรื่องปราด.
21 มกราคม 2546 22:26 น. - comment id 105847
....เข้ามาเยือนครับ...คุณอัลมิตรา... ...ถึงจะบินบินได้ไม่ไกลหรอก จะขอบอกขอบินแค่บินถึง จะไม่ฝันอันไกลจะไขว่ดึง เพราะชีพหนึ่งบินได้ไม่พ้นกรรม... .....สวัสดีครับ...
21 มกราคม 2546 22:34 น. - comment id 105850
ท้าบิน คำนี้บาดใจคนที่ไร้แรงบินเช่นผมครับ เขียนกลอนไม่เป็นอย่างคนอื่นเขา บินไม่ค่อยเก่ง ชมไม่ค่อยเป็น บินก็จะบินครับ จะฝึกใหม่ครับ
21 มกราคม 2546 22:34 น. - comment id 105851
พี่อัลมิค่ะ.. ไพเราะ.. ลึกซึ้ง.. อย่างที่พี่พรรวี..ว่าม่ายผิด.. ..นะค่ะ..
22 มกราคม 2546 07:05 น. - comment id 105864
ลมมาบินเปงเพื่อน อิอิ บิน บิ๊น บิน
22 มกราคม 2546 08:33 น. - comment id 105874
คุณละอองน้ำ ... งั้นอัลมิตราจะส่งไอดาโฮ่เข้าร่วมแข่งขันค่ะ คิก คิก.. คุณฟา...ขอบคุณมากนะคะ คุณพรระวี... คงรับคำชมนี้ไม่ได้ค่ะ อัลมิตรายังห่างชั้นมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่แวะมา คุณใบบอนแก้ว... สองปีกบินยังแกร่งท้าสู้ฝัน มิไหวหวั่นหวาดมรสุมที่รุมใส่ อีกหนึ่งรักสลักแน่นถึงแก่นใน ถึงแม้นไกลสุดนภายังกล้าบิน คุณคนผ่านมา ...ปีกงอกหรือยังคะ จะบินหรือยัง เอ๊า อี๊บบบบบบบบ น้องเรน ...โอย โอย อย่ากล่าวเช่นนั้นเลย เขียนกลอนแปดชุดนี้ ไม่ค่อยดี นะคะ สัมผัสยังไม่เนี่ยนนักค่ะ เจ้าลม...หนักจัง อุ๊บบบบบบบบบ
22 มกราคม 2546 12:54 น. - comment id 105921
^J^ ............... จาบินไปหนาย....อย่าลืมซื้อตั๋วก่อนขิ้นเครื่องนะ...555...
22 มกราคม 2546 13:29 น. - comment id 105932
กำลังพิมพ์แบงค์อยู่ จุ๊ๆๆ อย่าเอ็ดไปเชียว
23 มกราคม 2546 15:39 น. - comment id 106126
วิชาธรหนุ่มบินเดี่ยวเปลี่ยวใจ บินผ่านไปมาหน้าปราสาทแก้ว เห็นกัญญารูปงามทำพูดแซว ตกไปแล้วธรหนุ่มข้างพุ่มไม้
23 มกราคม 2546 15:42 น. - comment id 106127
กลอนอนาจใจคนชอบแซวครับ.... ทำบ่อย...ทำบ่อย...เอ่อเศร้า...
28 มกราคม 2546 16:50 น. - comment id 106753
จริงด้วยนะค่ะ เป็นเพียงนกน้อยยังกล้าท้าสู้ลม................ยังเดินไปถึงขอบฟ้า ส่วนเราคนก็ควรที่จะบินต่อ ไปเมื่อเจออุปสรรคต้องฝ่าฟันให้ถึง ที่สุด...............