ในหนทางวิถีที่ดิ้นรน อาจสับสนอ่อนล้าแทบสิ้นหวัง รอคอยแสงแห่งใจให้พลัง เพื่อฉุดรั้งแรงใจให้กลับคืน
30 ธันวาคม 2545 07:28 น. - comment id 102581
ไพเราะ..มากค่ะ.. เรน..มาให้.. กำลังใจนะค่ะ.. เรนชอบ.. ภาพด้วยค่ะ..
30 ธันวาคม 2545 22:40 น. - comment id 102629
ขอบคุณมากๆ ค่ะ...คุณเรน.. ยามเดียวดายข้างกายไร้ใครรอบ ไร้คนปลอบกล่อมขวัญจำทนฝืน ลุกยืนสู้เผชิญหน้าแม้กล้ำกลืน ใจขมขื่นฝืนยิ้มอย่างเดียวดาย
31 ธันวาคม 2545 00:03 น. - comment id 102645
ผมขอเป็นกำลังใจให้คุณนะครับ..สำนวนกลอน ของคุณคล้ายของเพื่อนผมมาก...ไพเราะ ลึกซึ้ง กินใจ..แต่..ตอนนี้เธอกำลังเข้าใจผมผิดอย่าง ใหญ่หลวงเลยขอรับ...
1 มกราคม 2546 20:40 น. - comment id 102870
คุณกระผมเอง..คะ ปีใหม่แล้วอยากจะอวยพรให้เพื่อนคนนั้นเข้าใจคุณและปรับความเข้าใจกันใหม่นะคะ
2 มกราคม 2546 06:06 น. - comment id 102890
ยามเดียวดาย..ขอเรนเปนเพื่อนคุณ.. แม้ไออุ่น..ของเรน..จาน้อยนิด.. เรนก้อแค่..เพียงพอ..ขอใกล้ชิด.. เรนคือ..มิตร..ที่ร้องขอ..รอคุณให้.. ...... ...... เรนขอบคุณค่ะ..