เมื่อคืนฉันฝัน.. ว่าชีวิตลาขาดความร้าวหวั่นที่เป็นอยู่ เธอยืนอยู่ตรงหน้า..ห่วงหา..แลดู ความเจ็บช้ำ..หดหู่..หมดไป ฉันตื่นขึ้นมารอยน้ำตายังเปื้อนแก้ม ชีวิตไม่อายบานแย้ม หัวใจยังอ่อนไหว คนเจ็บปวดก็ยังต้องเป็นคนเจ็บปวด อยู่ร่ำไป ..ฉันยังไม่อาจเดินออกไปจากตัวเอง
22 ธันวาคม 2545 20:53 น. - comment id 101891
ถ้าสักวันความมีความกล้าก็คงจะก้าวออกมาจากโลกที่เจ็บได้เองแหละจ๊ะ
23 ธันวาคม 2545 01:12 น. - comment id 101905
แม้ชีวิต แม้มิอาจจะ ลบเลือน หากแต่ ลางเลือน ได้ด้วยใจเราเอง
23 ธันวาคม 2545 06:59 น. - comment id 101923
มันต้องเดินออกมาได้จิคับ อิอิ
23 ธันวาคม 2545 11:07 น. - comment id 101934
เวลาเท่านั้นที่จะพาเราก้าวผ่านช่วงเวลาที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตได้ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
23 ธันวาคม 2545 14:13 น. - comment id 101950
ขอบคุณมากค่ะๆ
23 ธันวาคม 2545 15:03 น. - comment id 101954
หวานนนนน เป็นไรไปเหรอ เศร้าเหรอ เอาใจช่วยน๊า หายไวๆ น๊า จะได้กลับมาแต่งกลอนหวานๆ แทนอ่า สู้เค้าๆๆ
23 ธันวาคม 2545 17:51 น. - comment id 101965
จ้า ขอบคุณค่ะ
23 ธันวาคม 2545 20:11 น. - comment id 101984
ออกม๊า ออกมา อิอิ อ้าแขนรอรับบบ
23 ธันวาคม 2545 21:52 น. - comment id 101988
หุหุ รับไหวหรอพี่
24 ธันวาคม 2545 03:24 น. - comment id 102005
เรน..มาเปน..กำลังใจ..ให้คุณ..นะค่ะ.. เรนก้อเคยมี..ช่วงเวลา..ที่เลวร้ายที่สุด.. เรนว่า.. เรนจาอยู่ตรงนั้น..เวลานั้น..ไม่ได้.. แต่ไม่จริง..นะค่ะ... ..เวลา.. ที่ให้.. ..สิ่งดีดี.. ที่พบ.. ..เรนก้อหวัง.. อย่างที่..เรนให้..คุณ.. เปนกำลังใจ..ให้คุณ..กะเรน..นะค่ะ...
26 ธันวาคม 2545 18:28 น. - comment id 102207
เป็นกำลังใจให้พี่หวานเสทอ...และตลอดไป
26 ธันวาคม 2545 18:29 น. - comment id 102208
เป็นกำลังใจให้พี่หวานเสมอ...และตลอดไป
26 ธันวาคม 2545 18:51 น. - comment id 102211
ขอบคุณจ้า
28 ธันวาคม 2545 13:11 น. - comment id 102412
มาเติมกำลังใจจ๊ะ
28 ธันวาคม 2545 16:33 น. - comment id 102421
มารับค่ะ อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2546 13:09 น. - comment id 111153
ฝันดีแค่ไม่กี่คืน แล้วฝันร้ายตลอดไป.....ไม่อยากเป็นอย่างนั้นเลย ว่าเปล่า