แม้จุดหมาย..หมายจุดไกล..ยังปลายฟ้า จะฟันฝ่า..ฝ่าฟันไป..ให้ถึงฝัน แม้จากไกล..ไกลจากเธอ..ชั่วนิรันดร์ ความผูกพัน..พันผูกใจ..ไว้แต่เธอ แม้ทางแยก..แยกทางฝัน..ถึงวันพราก จำลาจาก..จากลากัน..มั่นเสมอ จะมั่งคง..คงมั่นไว้..แม้ไม่เจอ คงรักเธอ..เธอรักใคร..ใจยอมทน หวังวันหนึ่ง..หนึ่งวันหน้า..สร้างฟ้าสวย ร่วมกันช่วย..ช่วยกันร่าง..สร้างสายฝน หวังฟูฟื้น..ฟื้นฟูชาติ..ผงาดตน ฝันแยกคน..คนแยกกัน..ตามฝันไป ต้องลาแล้ว..แล้วลาจาก..ฝากเพียงหวัง เป็นกำลัง..หวังเธอสู้..สู่จุดหมาย ฝันของเธอ..เธอกับฉัน..บุกบั่นไป เพียงรู้ไว้..ในวันนี้..เคยมีเรา
30 พฤศจิกายน 2545 18:17 น. - comment id 98662
พิมพ์ผูกพันและเข้าใจผิดค่ะ
30 พฤศจิกายน 2545 20:46 น. - comment id 98684
ไม่แก้ล่ะครับ? รู้ไว้ในวันนี้เคยมีเรา....ชอบครับ กลอนพี่
30 พฤศจิกายน 2545 21:50 น. - comment id 98701
ไพเราะ..จริงๆ..นะค่ะ... จาติดตาม..อ่าน..บทกลอน..ที่อ่อนหวาน.. ชอบจัง...
1 ธันวาคม 2545 21:56 น. - comment id 98865
มีฝันอันสวยงามจริงๆ ค่ะ ~^_^~