หากเหนื่อยนักหยุดพักเสียสักหน่อย แล้วค่อย ๆ ต่อสู้ไปในวันใหม่ ขอเพียงแค่คุณนั้นมีกำลังใจ หนักแค่ไหนก็ไปไหวไม่หวั่นเลย แต่วันนี้ถ้าคุณท้อขออย่าถอย แล้วค่อยค่อยก้าวเดินไปข้างหน้า อุปสรรคหนักเพียงไหนจงฟันฝ่า เผื่อข้างหน้าความสดในนั้นรออยู่ ขอให้ตั้งฝันไว้ให้ไกลไกล แล้วจงก้าวตามฝันไกลไปให้ถึง หากสะดุดล้มลงจงคำนึง ไปให้ถึงซึ่งความฝันอันอำไพ
20 พฤศจิกายน 2545 16:27 น. - comment id 96673
หนูจ๋า... 1 เขาไม่ใช้ไม้ยมกในบทกลอนค่ะ 2 กลอนหนูไม่สัมผัสระหว่างบทนะคะ 3 คำสุดท้ายของบทที่2 ลงเสียงเอกไม่ได้นะคะ..ตัวเอง 4 ใช้คำซ้ำในบทที่2..คือ..หน้า-ฝ่า-หน้า บทที่3...ถึง-คำนึง-ถึง....อันเป็นลักษณะต้องห้ามนะคะ.... หากเริ่มแต่งกลอน...หนูควรเริ่มเสียด้วยความถูกต้องตั้งแต่แรกนะคะ...แล้วค่อยๆพัฒนางดงามไปเองแหละค่ะ...จงใช้หนังสือเป็นแม่แบบเถิดค่ะ
21 พฤศจิกายน 2545 09:04 น. - comment id 96871
อย่าลืมให้กำลังใจตัวเองด้วยนะ