วใจเอย...อย่าช้ำเป็นซ้ำสอง ทั้งชีวิตจะครองแต่หมองไหม้ ไม่ว่าหลบเร้นร่างไปทางใด หนีอย่างไรก็ไม่พ้นคน...คนนั้น เคยผิดหวังพลั้งพลาดมีบาดแผล แทบย่ำแย่ละเหี่ยยามเสียขวัญ เที่ยวร่อนเร่ซังกะตายไร้คืนวัน เศษสุขสันต์นิดหนึ่งไม่พึงมี แอบหลบหน้าสังคมด้วยขมขื่น ใครหยิบยื่นน้ำใจก็หน่ายหนี หัวใจชาเฉยผ่านนานหลายปี ไม่อยากมีความหวังตั้งสิ่งใด มีวันนี้ทำไมก็ไม่รู้ ที่จู่จู่สุดห้ามความหวั่นไหว ความสนิทเกิดเสน่ห์หันเหใจ ทุ่มทอดให้ทั้งความรักและภักดี ใจเจ้าเอย...อย่าช้ำเป็นซ้ำสอง ไม่อาจครองความปวดร้าวแล้วคราวนี้ หาก...คนนั้น....ไร้น้ำใจไร้ใยดี คงถึงที่ย่อยยับ....อัปรา....!
29 ตุลาคม 2545 21:57 น. - comment id 92348
ขอประทานอภัย วรรคแรกคำว่า หัวใจ ขาดตัว ห.หีบและไม้หันอากาศ เป็นความผิดพลาดทางเทคนิคตอนโพสต์ คำขึ้นต้นที่ถูกต้องคือ ....หัวใจใจเอยอย่าช้ำเป็นซ้ำสอง
29 ตุลาคม 2545 21:57 น. - comment id 92349
เคยมีคน ร่วมเดิน บังเอิญฟ้า- ได้ส่งมา ร่วมทาง อย่างกับฝัน เคยจูงมือ ประคองแนบ แอบอุ่นกัน แต่ไม่นาน วันเข้า เขาก็ไป มีบางคน เข้ามา เพียงเห็นหน้า มีแววตา เชื่อมโยง ให้หลงใหล ก็ไม่นาน เหลือเรา เขาจากไกล ไม่มีใคร คนไหน ให้รักจริง จะมีสัก คนไหม ให้รักแน่ มิผันแปร จากร้าง ห่างไกลหญิง จะมีใคร ไหมเล่า เฝ้าแอบอิง ไม่ทอดทิ้ง หรือเพียงเจอ แล้วจากกัน จะมีไหม บ้างใคร ให้เห็นหน้า ตื่นขึ้นมา ทุกครั้ง ข้างๆฉัน ได้เจอหน้า ก่อนใครใคร ในทุกวัน ที่ร่วมฝัน มีไหม ใครสักคน ...ขออนุญาต ค่ะ ..
29 ตุลาคม 2545 22:32 น. - comment id 92373
อวยพรให้พรระวีมีแต่ความสุขใจกับคนที่รักตลอดไปนะ..จริงๆชอบแต่งล้อกลอนพรระวีเพราะเป็นภาษาสวยมากเลย..ตอนนี้ต้องบอกไว้เลยนะคะ อย่าเข้าใจผิดกันอีก เป็นอารมณ์กลอนธรรมดาๆนะคะ ด้วยรักน้องทั้งสองมากขนาดยังไม่รู้เลยนะคะว่าใครคือผู้โชคดีนะนี่
29 ตุลาคม 2545 22:35 น. - comment id 92375
หวานจังค่ะ กลอนนี้ ของ พี่ พรระวี อิอิ พักนี้กลอนหวานๆดีค่ะ
30 ตุลาคม 2545 00:20 น. - comment id 92395
ขอบคุณท่านอัลมิตรา บทกลอนเยี่ยมมาก ขอบคุณท่านพี่สาวบ้านนา ขอบคุณท่านบุษ
30 ตุลาคม 2545 01:53 น. - comment id 92420
มาส่งกำลังใจให้ค่ะ
30 ตุลาคม 2545 07:49 น. - comment id 92452
ฟังดู... อบอุ่น..มากค่ะ.. ถ้าเรน.. เปนเธอ... เรนคงจา.. ยิ้มแบบมี..ความสุขที่สุด..นะค่ะ..
30 ตุลาคม 2545 09:06 น. - comment id 92463
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกที่ล้ำค่า และจะเก็ยรักษาเอาไว้ แม้ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไรต่อไป แต่จะขอรับรู้ความรู้สึกดีดีเช่นนี้ไว้ ..........ขอบคุณอีกครั้ง
30 ตุลาคม 2545 09:22 น. - comment id 92467
ก็หัวใจเจ็บมาจนชาด้าน แล้วกับการอกหักอีกสักหน คงจะไม่ทรมานเกินการทน ซ้ำอาจพ้นความหมองของชีวิต เธอจึงเป็นความหวังครั้งสุดท้าย ของผู้ชายคนหนึ่งซึ่งหลงผิด เป็นศรัทธาสีทองผ่องชวนพิศ ที่ฉันคิดเพ้อฝันว่ามันมี กับคนเคยผิดหวังหลายครั้งแล้ว เธอคือแก้วเลอค่าเลิศราศี เทียนความหวังครั้งท้ายสุดจุดอีกที ก่อนสิ่งที่จะตามมา...น้ำตาเทียน มาแจมน่ะ
30 ตุลาคม 2545 10:34 น. - comment id 92487
อย่างน้อยต้องดีกว่าครั้งแรกแน่ค่ะ เอาใจช่วยนะ
30 ตุลาคม 2545 12:02 น. - comment id 92503
เป็นกำลังใจจ้า
30 ตุลาคม 2545 21:40 น. - comment id 92641
ขอบคุณท่านโคลอน ขอบคุณน้องเรน ขอบคุณท่าน r-u-n ขอบคุณท่าน ไอดาโฮ ขอบคุณท่านเวทย์ ขอเรียนแจ้งว่าได้จัดส่งของสินน้ำใจเล็กน้อย จากบทกลอนนกขมิ้น มาให้ท่านทาง ป.ณ.ลงทะเบียนแล้วครับ ขอกราบเรียนเพื่อนๆทุกท่าน อยากให้ร่วมสนุกกันอีก ผมนำนิทานมาเสนอเรื่องมารยาหญิง ในหน้า เรื่องสั้นของไทยโพฯนี่แหละ ลองเข้าไปอ่านแล้วแก้ปัญหาในนั้น หากตรงเป้าหรือใกล้เคียง มีรางวัลเล็กน้อยเช่นเคยครับ ขอให้ตอบทางเมล์ครับ เพื่อกันการลอกเลียนกัน