ในชีวิตจริงของหญิงคนหนึ่ง คนช่างซึ้งช่างฝันช่างหวั่นไหว มีความงามเรียบง่ายอยู่ภายใน รู้ทำใจรับสุขทุกข์เหมือนเงา รับรอยกรรมเราทำได้เพียงแค่นี้ สร้างความดีมีมากทุนหมุนลบเขลา โลกอิสระจิตวิญญาณไขว่คว้าเอา แม้นแสนเหงาเราเลือกได้คล้ายเลวดี... มองโลกนี้เป็นธรรมย้ำใจงามตามธรรมชาติ ร่ายหวังวาดเวิ้งใจฝันไม่แต้มสี สวยตรงตรงคงความจริงนิ่งคือดี รู้พอดีมีอภัยใจสราญ... ปาฎิหารย์จิตกระจ่างสว่างใส เกิดกลางใจราวกระจกทั้งหกด้าน มองโลกบวกบวกเพียงธรรมฝันตระการ ดั่งบัวบานลอยเหนือน้ำยามอรุณ......
29 ตุลาคม 2545 17:13 น. - comment id 92234
วันนี้รีบกลับคืนนี้จะมาอ่านอีกครั้งนะ ^__________^
29 ตุลาคม 2545 21:17 น. - comment id 92338
มาให้กำลังใจค่ะ
29 ตุลาคม 2545 22:17 น. - comment id 92366
ให้กำลังใจอีกคนครับ
30 ตุลาคม 2545 01:55 น. - comment id 92421
ลึกซึ้งจังค่ะ...ความหมายเยี่ยม
30 ตุลาคม 2545 20:58 น. - comment id 92623
ไพเราะมากครับ :) ชอบบทสุดท้าย วรรคสุดท้ายที่สุดเลย... ดั่งบัวบานลอยเหนือน้ำยามอรุณ....เพราะมาก