ตุลาธาร

ส่องหล้า

ฉันมิใช่ร่างตุลาคม
ฉันคือสายลมพฤษภาฯ
พัดสำนึกผ่านกาลเวลา
ชุ่มโชกน้ำตาและเลือดริน
ฉันมิใช่วีรชน
เห็นเพียงภาพคนละชีพดิ้น
ได้เรียนได้รู้ได้ยิน
หัวใจจินต์ตั้งมั่นศรัทธา
กราบคารวะผู้พลีชีพ
อมนุษย์บีบป่นก่นฆ่า
วีรชนคล้องมือถือชัยมา
ให้ลูกหลานเบื้องหน้าสุขสบาย
โซ่ตรวนรอยต่อข้อมนุษย์
ตรึงติดเผลอผุดแผ่ขยาย
เผด็จการซ่อนเร้นมิเห็นกาย
แฝงฝากลากไส้ทรมาน
หวังเป็นหยดน้ำเสรีภาพ
ละอองหนึ่งกำซาบใจหาญ
หลั่งเลือดมาจากตุลาธาร
จงเข้มข้นแดงฉานในใจชน				
comments powered by Disqus
  • ละอองน้ำ

    14 ตุลาคม 2545 19:29 น. - comment id 87682

    ขอไว้อาลัย...
  • somebody

    14 ตุลาคม 2545 21:58 น. - comment id 87751

    มาร่วมไว้อาลัยให้วีรชนผู้กล้าด้วยคนค่ะ
  • โคลอน(หลุดมะรุ๊ตัวเยย)

    14 ตุลาคม 2545 21:59 น. - comment id 87753

    มาร่วมไว้อาลัยให้วีรชนผู้กล้าด้วยคนค่ะ
  • แนทตี้..

    18 ตุลาคม 2545 10:07 น. - comment id 89133

    ^*^
          ^*^
                ^*^..ขอยืนร่วมไว้อาลัยด้วยคนจ๊ะ..^*^
                     ^*^........................................^*^
    
    
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน