ยังห่วงหาอาทร แม้จากจรมาใกล ขอบคุณที่ห่วงใย รู้หรือไม่คิดถึงเธอ อยู่ใกลสุดใต้หล้า แต่ท้องฟ้าเดียวกัน ลองแหงนดูฟ้านั้น เห็นใจฉันบ้างใหมเธอ จบแล้วเดี๋ยวเจอใหม่ ใจถึงใจก็พอ ขอให้เธออย่าท้อ ฉันจะรอวันพบกัน
12 ตุลาคม 2545 07:51 น. - comment id 86688
ฮืม ฟ้าเดียวกัน เดินไปเดินมา ต้องเจอกันสักวันนะ
12 ตุลาคม 2545 18:02 น. - comment id 86855
ใช่ค่ะ ถึงตัวจะไกลกัน แต่ก็ไม่จำเป็นว่า มิตรภาพและคำว่าเพื่อนจะลดน้อยลงไปนี่คะ (บัวคิดอย่างนี้นะคะ)
12 ตุลาคม 2545 23:30 น. - comment id 86978
เหงาเป็นเพื่อน *..จากใจไคริ..*
20 ตุลาคม 2545 21:22 น. - comment id 89832
อย่าท้อถอยอ่ะนะ ก็แค่ขอบฟ้ากั้นเท่านั้นเอง