มองธารา...เห็นคลื่น...ระรื่นซัด เงียบสงัด...หวาเหว่...และหิวโหย ขอแค่เพียง...น้ำจากฟ้า...ลงมาโปรย ช่วยกอบโกย...เรียวแรง...กลับคืนมา มองท้องฟ้า...โขดหิน...และเงาเมฆ ดูวิเวก...วังเวง...และโหยหา อีกเมื่อไหร่...จะได้กลับ...สู่ชายคา ที่จากมา...จะได้หวน...และคืนจร ขอบิดร...และมารดา...ได้โปรดเถิด ขอจงเกิด...กำลังใจ...อีกสักหน เพื่อจะได้...สู้ต่อ...และดิ้นรน เพื่ออดทน...สู้ชีวิต...อยู่ต่อไป...
27 กันยายน 2545 06:07 น. - comment id 81319
^_______^ มาให้กำลังใจด้วยจ้า
27 กันยายน 2545 10:06 น. - comment id 81368
แหงวๆ ชอบบทแรกอะค๊า เศร้าๆซึ้งๆอะค๊า... ++ เก่งงๆๆ เพราะ ให้กำลังใจดีมากๆๆเลยค๊า... ^________________________________________^
27 กันยายน 2545 20:30 น. - comment id 81538
^_^ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ครับ^_^
28 กันยายน 2545 08:49 น. - comment id 81630
^*^ ^*^ ^*^ ...ตามมาให้กําลังใจจ้า.. ..ตามมาขอรับกําลังใจด้วยจ้า..^*^ ............................................